gustatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of gustō (“taste, sample”).
Participle
[edit]gustātus (feminine gustāta, neuter gustātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | gustātus | gustāta | gustātum | gustātī | gustātae | gustāta | |
Genitive | gustātī | gustātae | gustātī | gustātōrum | gustātārum | gustātōrum | |
Dative | gustātō | gustātō | gustātīs | ||||
Accusative | gustātum | gustātam | gustātum | gustātōs | gustātās | gustāta | |
Ablative | gustātō | gustātā | gustātō | gustātīs | |||
Vocative | gustāte | gustāta | gustātum | gustātī | gustātae | gustāta |
Noun
[edit]gustātus m (genitive gustātūs); fourth declension
- taste (sense)
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | gustātus | gustātūs |
Genitive | gustātūs | gustātuum |
Dative | gustātuī | gustātibus |
Accusative | gustātum | gustātūs |
Ablative | gustātū | gustātibus |
Vocative | gustātus | gustātūs |
References
[edit]- “gustatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “gustatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- gustatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.