iaculatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of iaculor.
Participle
[edit]iaculātus (feminine iaculāta, neuter iaculātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | iaculātus | iaculāta | iaculātum | iaculātī | iaculātae | iaculāta | |
genitive | iaculātī | iaculātae | iaculātī | iaculātōrum | iaculātārum | iaculātōrum | |
dative | iaculātō | iaculātae | iaculātō | iaculātīs | |||
accusative | iaculātum | iaculātam | iaculātum | iaculātōs | iaculātās | iaculāta | |
ablative | iaculātō | iaculātā | iaculātō | iaculātīs | |||
vocative | iaculāte | iaculāta | iaculātum | iaculātī | iaculātae | iaculāta |