Tabulpentrado

La pentrado sur tabulo, nomata foje simple tabulo estas pentrarto kiu uzas lignon kiel pentrobazo, sen distingo al la uzata tekniko (oleopentrado aŭ tempero, ĉefe). La tabulo povas prezentiĝi sur enkadrigitaj tabuloj, atingante aspekton similan al pentraĵo sur tolo, aŭ sur lignopecoj kiuj formu parton el diversaj tipoj de mebloj, nome kofroj, sarkofagoj aŭ altaroj, ĝis ampleksa gamo de objektoj de ĉiutaga uzo. Jam en la jaroj 2000 a.K. estis tiaj pentraĵoj foje per enkaŭstiko. De la epoko de la romia Egipto elstaras la famaj portretoj de Al Fajum, de funebra karaktero, kiu datas de la 2-a al la 4-a jarcentoj. Ĉefe en la Mezepoko disvolviĝis tiu tekniko, ekzemple por religia pentrarto de Romanika stilo ĉe altaroj, ĉu ornama pentrarto por la plej diversaj objektoj.

• «Pintura», en Gran Enciclopedia de las Ciencias. Arte, pp. 58-60, Club Internacional del Libro, 1990. ISBN 84-7758-304-8
• Laneyrie-Dagen, N., «Los soportes», en Leer la pintura, pp. 8-13, Reconocer el arte, Larousse, Barcelona, 2005 Spes Editorial, S.L. ISBN 84-8332-598-5
• Sidaway, I., «Soportes», en Enciclopedia de materiales y técnicas de arte, pp. 106-119, Editorial Acanto, 2002. ISBN 84-95376-30-X
• KK. AA., «La estructura del cuadro: Soportes» y «Fondos» en Enciclopedia Universal de la Pintura y la Escultura, Vol. I, SARPE, 1982. ISBN 84-7291-377-5
• KK. AA., «Soporte pictórico», en Historia del Arte, p. 990, Ed. Anaya, 1986. ISBN 84-207-1408-9