Albrecht Kossel

Albrecht Kossel
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Ludwig Karl Martin Leonhard Albrecht Kossel
Jaiotza	Rostock, 1853ko irailaren 16a
Herrialdea	Alemania
Heriotza	Heidelberg, 1927ko uztailaren 5a (73 urte)
Hobiratze lekua	Bergfriedhof (en)
Familia
Aita	Albrecht Kossel
Seme-alabak	ikusi Walther Kossel (mul)
Haurrideak	ikusi Hermann Kossel (en)
Hezkuntza
Heziketa	Estrasburgoko Unibertsitatea University of Rostock (en)
Tesi zuzendaria	Felix Hoppe-Seyler (mul)
Doktorego ikaslea(k)	Otto Folin (en)
Hizkuntzak	alemana
Irakaslea(k)	Felix Hoppe-Seyler (mul)
Jarduerak
Jarduerak	kimikaria, medikua, unibertsitateko irakaslea, fisiologoa eta biokimikaria
Lantokia(k)	Berlin Marburg eta Heidelberg
Enplegatzailea(k)	Berlingo Humboldt Unibertsitatea  (1887 -  1895) Marburgeko Unibertsitatea  (1895 -  1901) Heidelbergeko Unibertsitatea  (1901 -  1923)
Jasotako sariak	ikusi Medikuntzako Nobel Saria  (1910)
Kidetza	Alemaniako Natur Zientzien Leopoldina Akademia Zientzia eta Humanitateen Heidelbergeko unibertsitatea Suediako Zientzien Errege Akademia Zientzien Errusiar Akademia Académie Nationale de Médecine (en) Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala Accademia delle Scienze di Torino

Ludwig Karl Martin Leonhard Albrecht Kossel (Rostock, 1853ko irailaren 16a - Heidelberg, 1927ko uztailaren 5a) alemaniar biokimikaria izan zen, genetikaren ikerketan aitzindaria. 1910eko Medikuntzako Nobel Saria irabazi zuen azido nukleikoen konposizio kimikoaren aurkikuntzagatik.

Medikuntza ikasi zuen Estrasburgoko Unibertsitatean eta Rostockeko Unibertsitatean osatu zituen ikasketak. 1877an mediku izateko azterketa gainditu zuen. Ikasketak amaitzean, Estrasburgoko Unibertsitatera itzuli zen Felix Hoppe-Seylerren ikertzaile laguntzaile gisa. Han azido nukleikoen gainean lan egin zuten.

1883an Berlingo Unibertsitatera joan zen. Han bost konposatu organiko isolatu zituen eta izena jarri zien: adenina, zitosina, guanina, timina eta urazilo. Konposatu horiek base nukleiko gisa ezagutzen dira orain.

1895ean fisiologiako irakasle izendatu zuten Marburgoko Unibertsitatean. Han proteinen konposizio kimikoa ikertu zuen. 1896an histidina aurkitu zuen eta teofilina isolatzen lehena izan zen. 1901ean Heidelbergeko Unibertsitateak kontratatu zuen.

Zeitschrift für Physiologische Chemie (Fisiologia Kimiko Aldizkariaren) argitaratzailea izan zen 1895etik hil zen arte.

• Untersuchungen über die Nukleine und ihre Spaltungsprodukte (1881)
• Die Gewebe des menschlichen Körpers und ihre mikroskopische Untersuchung (1889–1891)
• Leitfaden für medizinisch-chemische Kurse (1888)
• Die Probleme der Biochemie (1908)
• Die Beziehungen der Chemie zur Physiologie (1913)