Hegoaldeko goi nafarrera
| Hegoaldeko goi nafarrera | |
|---|---|
 Hegoaldeko goi nafarrera, eremu euskaldunaren barruan | |
| Sailkapena | |
| Euskalkia | Nafarrera |
| Kokapena | |
| Eskualdea | Erdialdea, Iruñerria, Izarbeibar-Novenera, Larraun-Leitzaldea, Pirinioaurrea, Pirinioak eta Sakana, Nafarroa Garaia |
| Egoera | |
| Estatus | berehalako desagerpena |
Hegoaldeko goi nafarrera nafarrera euskalkiaren zati-euskalki bat da, Nafarroa Garaiko erdialdeko berezko euskara. Pirinioetako mendebaldeko ibarrak hartzen zituen (Esteribar, Erroibar eta Artzibar), Pirinioaurrea eta Iruñerria osoaz gain. Bere mugak Lizarerriko Gesalatz eta Sakanako Arakil ibarretara ere iristen ziren.
Historikoki herrialdeko euskalkirik hedatuen eta mintzatuena izan da, azaleraz ere eremu zabalena zuena zelarik. Gaur egun, halere, galzorian dago, transmisiorako bide naturalak eten baitira, hau dela eta, bere 3 azken hiztunak Erroibar ibarrean bizi dira (Lintzoainen eta Zilbetin). Bere garaian Iruñea hiriburuan mintzatzen zen azpieuskalkia zen. Gainera, antzinako literatur tradizioa handia izan du.[1]
Euskalki horren ordez euskara batua erabili da, XX. mendean belaunaldien arteko etena gertatu baitzen euskararen transmisioan, eta horrek eten egin zuen euskalki horren belaunaldien arteko transmisioa. Mendearen amaieran hizkuntza berpiztu zenean, euskara batua hedatu zen ia erabat, eta bertako euskara pertsona zaharrenen ahotan bakarrik utzi zen.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Santxo Eltsoren Doctrina Christiana izan omen zen hegoaldeko goi nafarreran idatzitako lehen lana. Odietar apaiz horrek idatzi zuen eta, testua oraindik aurkitu ez den arren, obra horri egotzitako zenbait pasarte gorde dira. Egileak Iruñeko euskaraz idazten zuela adierazi zuen: "Iruñean hitz egiten den hartan idazten dut, Erresuma honetako hiriburua delako, eta Nafarroa osoan hedatuena eta hobekien ulertzen dena delako".[2]
Handik gutxira, Juan Beriain utergarrak idatzitako Tratado de como se debe oyr missa, escrito en romance y bascuence (1621) agertu zen, gaur egun arte gorde ez dena. Haren esaldi ospetsua da "Munduan ez dago bere hizkuntza maite ez duen naziorik, eta eskoletan irakasten ez duen herririk. Beraz, taxuzkoa da guk euskara estimatzea".
Bertze autore aipagarri bat Joakin Lizarraga da, Elkanoko apaiza. Hark hainbat sermoi eta otoitz-liburu idatzi zituen, eta hori ezinbesteko materiala izan zen Iruñerrian hitz egindako hizkuntza-barietate hobea ezagutzeko. Era berean, hainbat sermoi, administrazio-dokumentu eta bestelako dokumentu idatzi dira, Aro Modernoan zati-euskalki hori idatziz aztertzeko.
1869an, Luis Luziano Bonapartek euskararen euskalkien sailkapena egin zuen, eta euskalkietako bat hegoaldeko goi nafarrera zen.[3] Pedro Irizarren kalkuluen arabera, 1860 eta 1870 artean 24 500 hegoaldeko goi nafarrerazko euskaldun inguru egongo ziren Nafarroa Garaian.[4]
1904an, Iruñeko gotzaindegiko Elizaren Gida eta langileen egoeraren arabera, 1904ko irailaren 1ean, zati-euskalki hau hitz egiten den lurraldearen erdarizazioaren lekuko da, bereziki hegoaldeko zonaldeak, Orbaibar edo Izarbeibar kasu, non herri erdaldunak hasten diren.
Aingeru Irigaraien 1935eko datuek, biztanleriaren datuekin konbinatuta, adierazten dute urte horretan 3 900 hegoaldeko goi nafarrerazko euskaldun izango zirela.
1930eko hamarkadan, Nafarroako hegoaldeko zati-euskalkiak bere nagusitasuna galdu zuen gaztelaniaren mesedetan, asmo politikoko (Frankismoa) eta izaera ekonomikoko hainbat inguruabar sozialengatik, gaztelaniaren aurrerabidea errazten zutenak. Borondatezko berezko hizkuntzaren galera hori euskaraz hitz egiteko debekuarekin batera gertatu zen. Hala, 1937an erabat debekatu zen bide publikoan euskaraz hitz egitea. Hurrengo urtean, euskara erregistroetatik kanpo uzten da, eta horren atzetik daude auzitegiak, saltokiak, eskritura publikoak, aldizkariak, eskolak, irratiak... Horrela, herri landatarrenetan, edo batzuetan ezta hori ere, euskara familiartera bakarrik baztertuta geratu zen.
Ondorioz, 1970ean bertze zenbaketa bat egin ondoren, Nafarroa Garaiko 600 euskaldun hegoaldeko goi nafarrera mintzo ziren.[5]
250 urtetik hona jasaten ari zen euskalduntze-ezaren prozesua 2000ko hamarkadan iritsi zen bere punturik kritikoenera, eta Nafarroa Garaian hegoaldeko goi nafarreraren kontserbazio-egoera kritikoa izan zen. 2007an apenas gelditzen zen Erroibarko euskara garbia eman zezakeen euskaldun zaharrik: Lintzoaingo Gabriel Soto, Uretako Santiago Agorreta eta Zilbetiko Luis eta Agustin Iribarren aita-semeak baino ez, segur aski.[6] Horietatik, Santiago Agorreta 2013an hil zen, eta hiztun kopuru osoa 3tan utzi zuen; gaur egun, denak dira 50 urtetik gorakoak.
Zorionez, hegoaldeko goi nafarreraren gainbehera ez dator bat Nafarroa Garaiko euskararen gainbeherarekin; izan ere, joera positiboa da. Euskara batuaren eta ikastolen inplementazioari esker, XX. mendearen amaieran euskal kulturaren berpiztearekin batera, eta iparraldeko goi nafarrera, lapurtera edo nafar-lapurtera bezalako euskalkien kontserbazioarekin batera, herrialdean euskararen ezagutzak gora egin du berriro ere, eta 2012an hiru gaztetik bat euskalduna da.[7][8]
Ezaugarriak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Asimilazio bustidurak indar gutxiago du hemen. Euskalki honen eremu historikoan, ez zegoen batere bustidurarik: irine, mutile…
- Hiato batzuk silaba bakarrean (diptongo gisa) ahoskatzeko joera dago: étxia, bértzia.
- Bokal harmonia (ogia > ogie, ukatu > uketu) euskalki guztian hedatuta dago.
- Maizkara aditzen dira hasierako bokala galdutako aditzak (aferesia) baki (= ebaki).
- Joan, jende… bezalako hitzetan, hasierako soinua y- da gaurko herrietan, eta x- eremu historikoan.
- Eremu honetan guztian -ak / -ek berezkuntza (nor/nork) egiten da izenen pluralean.
- Instrumentala -s da (batua -z) gehienetan.
- Ezaugarririk deigarrienetako bat lehenaldiko adizkietan -n falta izatea da: nue < nuen, ze < zen…
- -ote- erabiltzen dela -e- ren ordez: diotet (= diet), zioten (= zien), zaiote (= zaie).
- Nor-Nori lehenaldian, -KI- erroa erabiltzen da, ez –TZA: zekion / zakion (zitzaion).
- -n bukaera duten aditzetan (edan, egon, izan, etab), geroaldiko forma -en egiten da.
- Euskalki honetan oso ohizkoa da partizipioa –rik erantsita erabiltzea: operatuik.
- -raino denbora adierazteko erabiltzen da: eraikitzeko denboraraño.
- -ten ahal perifrasia erabiltzen da ahalkerarako: guk eztugu ja ere erraten ahal.
- Hitz eta aldaki asko sartaldekoak dira: afera ‘asunto’, antzin ‘aurrera’,gibel ‘atze’…
Sailkapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Euskalki hau hiru azpieuskalki ezberdinetan banatzen da, aldi berean hizkerak eta aldaerak dituztenak:
| Hegoaldeko goi nafarrera |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sartaldeko azpieuskalkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Azpieuskalki honetan sartzen diren hizkerek, izan aditzaren erabilera konparatuz, nahiz eta desberdintasunekin batera, -r-ren galera dute zu zara eta gu gara abestietan eta horren ordez -d- hizkiaz ordezkatzea kasu batzuetan, oro har iparralderago dauden hizkeretan. Gainera, zuek zarete atalean, tarteko -r- hitza desagertu egiten da, -aa- bokal bikoitza utziz (batzuetan -ea- bihurtzen da) edo bi silabak bat eginez (ara > aa > a). Aipatzekoa da, halaber, -e-ren erabilera haiek dere -(haiek dira) kasuan. Iraganean, zu, gu eta zuek pertsonetako -n- ez dira /ɲ/ ("ñ") bezala ahoskatzen, /n/ ("n") bezala baizik.
| Euskara batua | Gulibarrera | Oltza | Zizur | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Gulibar | Txulapain | Arakil | Goñerri | Oltza | ||
| naiz zara da gara zarete dira |
naiz zara da gara zaate dere |
naiz zara de gara zarate dire |
naiz zea da gea zeate dee |
neiz zada da gada zate dere |
naiz zada da gada zate dere |
naiz zare ? ? ? ? |
| nintzen ziren zen ginen zineten ziren |
nitzen ziñen zen giñen ziñeten ziren |
nitzen ziñen zen giñen ziñeten ziren |
nitzen ziñen zen giñen ziñeten zeen |
nitze ziñe ze giñe ziete zeie |
nitze zinde ze ginde ziñete zere |
? ? ? ? ? ? |
Sortaldeko azpieuskalkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Azpieuskalki honetan sartzen diren hizkerek, izan aditzaren erabilera konparatuz, nahiz eta ezberdintasunekin batera, -r-ren kontserbazioa dute zu zara eta gu gara abestietan eta -l-ren erabilera haiek dire (haiek dira) abestietan. Gainera, iraganean, zu, gu eta zuek pertsonetako -n- ez dira /ɲ/ ("ñ") bezala ahoskatzen, sartaldeko azpieuskalkian bezala, /n/ ("n") bezala baizik.
| Euskara batua | Artzibarrera | Auritz | Eguesibarrera | Erroibarrera | Esteribarrera | Olaibarrera |
|---|---|---|---|---|---|---|
| naiz zara da gara zarete dira |
naiz zara da gara zate dire |
naiz zara da gira zate dire |
naiz zara da gara zarate dere |
naiz zara de gara zate dire |
näiz zara de gära zäte dire |
naiz zara da gara zate dire |
| nintzen ziren zen ginen zineten ziren |
nintza zina zen gina zinate zire |
nitzen zinen zen ginen zineten ziren |
nitza zina ze gina zinate zere |
nintze zine ze gine zineten ziren |
nitzen zinden zen ginden zindeten ziren |
nitzen ziñen zen giñen ziñeten ziren |
Izarbeibarko azpieuskalkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Izarbeibarrera hizkera ez da inongo azpieuskalkitan sartzen, ez sortaldekoa ez sartaldekoa, eta azpieuskalki independente bat mantentzen da, nahiz eta beti hegoaldeko goi nafarreraren barruan egon. Sailkapen horretara eraman duten aldeak izan aditzean ikus daitezke. Orainaldia gainerako azpieuskalkien antzekoa den bitartean, zuek zarate (zuek zarete) forman, sartaldekoa bezalakoa, eta zu zare (zu zara) forman, sortaldekoa bezalakoa, lehenaldiak bere berezitasunak ditu, eta horien artean ni niza (ni nintzen) nabarmentzen da.
Azpieuskalki hau ere berezia da, bere barruan hizkera ezberdinik ez duelako, baizik eta etengabe bat osatzen duelako. Hala ere, kontuan hartzen badugu azpieuskalki horren azkartasun azkarra, beste bien aldean, eta Luis Luziano Bonapartek 1863an aztertu zuenean zuen egoera kaskarra, pentsa genezake informazio faltagatik gertatzen dela, eta informazio gehiago izanez gero, hizkerak eta aldaerak ere identifika zitezkeela.
| Euskara batua | Izarbeibarrera |
|---|---|
| naiz zara da gara zarete dira |
naiz zare da gare zarate dire |
| nintzen ziren zen ginen zineten ziren |
niza zinda ze ginda zindate zire |
Iruñeko azpieuskalkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Iruñean hitz egiten den euskararen berezitasuna hizkera anitzen artean dago (Zizurkoa, Oltzakoa, Olaibarrera, Eguesibarrera, Artzibarrera...), eta horri gehitu behar zaio hiria Nafarroako Erresumako hiriburu dela; horrek esan nahi du, alde batetik, hizkuntza erromantzeak sartu behar direla gizarteko goi mailetan, eta, bestetik, dialekto ugari elkartu behar direla. Beraz, Iruñeko euskarari buruz gramatika aldetik gutxi dakigu, eta gainera, gaur egun euskara batuak ordezkatu du.
Hiztegia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hemen, hegoaldeko goi nafarreraren hitz partikular batzuk alderatu daitezke, bai iparraldeko zati-euskalki hurbilarekin, bai euskara batuarekin.
| Euskara batua | Hegoaldeko goi nafarrera | Iparraldeko goi nafarrera |
|---|---|---|
| Lotsa | Alkea | Lotsa |
| Ilea | Biloa / Illea | Illea |
| Belarria | Biarrie | Belarrie / Bearrie |
| Lainoa | Lañoa | Lañoa |
| Ordua | Ordua / Ordue | Ordue |
| Burdina | Burdina | Burnie |
| Ostirala | Ortzilaria / Ortzileria | Ostirela / Ortzirela |
| Bost | Bortz | Bost / Bortz |
| Hiru | Iru | Iru |
| Arratoia | Arratoia | Arratorea / Arratoia |
| Larogei | Lauetanogei | Larogei / Lautanogei |
| Ongi etorri | Ongi etorri | Ongi etorri |
| Esan | Erran | Esan / San / Erran |
| Gara | Gara | Gara |
| Gizon hau | Gizon gau / Gizon au | Gizon au |
| Bainua | Mañua | Bañua |
| Kalea | Karrika | Karrika |
| Berria | Perria | Berria |
| Zuria | Txuria | Zuria |
| Etxea | Etxa | Etxea |
| Atea | Ata | Atea |
| Txikia | Txipia / Txikia | Txikia |
| Zaharra | Zaxarra / Zarra | Zarra / Xarra |
| Haundia | Haundia | Haundia |
| Garaia | Gaña | Gaina |
| Beherea | Bera / Pera | Beitia |
| Bestea | Bertzea | Bestea / Bertzea |
Hiztunak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Morfología auxiliar del verbo vasco lanean, Pedro Irizarrek Luis Luziano Bonapartek jasotako zati-euskalki honetako hiztunei buruzko datuak eta berak, Koldo Artolak eta Aingeru Irigaraik aurkitutakoak azaltzen ditu. Hona hemen emaitzak:
| Hiztunak guztira | Hiztunak azpieuskalkiaren arabera |
|---|---|
|
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
|
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
|
| Hiztunak hizkeraren arabera | |
|---|---|
| 1870 | 1935 |
|
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
|
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
|
| 1970 | 2007 |
|
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
|
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.
|
Zati-euskalki honek, gainerako euskalkiekin alderatuta (Erronkaribarrera izan ezik), bilakaera negatibo oso nabarmena izan du. Euskal Herriko beste eskualde batzuetan, Lapurdin edo Amikuzen, esaterako, bilakaera positiboa da, baina kasu honetan bilakaera erabat negatiboa da, eta XXI. mendearen hasieran erabat desagertu zen.
Xehetasunez aztertuz gero, hegoaldeko hizkerak (1870ean gainbehera prozesuan zeudenak) lehenengo desapalizatzen dituztenak direla ikus daiteke. Horrela, 1935eko erroldarako, Zizur, Izarbeibar eta Eguesibarko hizkerak mapatik ezabatu dira jada. Gainerako hizkerak, iparraldekoak izan ezik (Erroibar, Esteribar eta Auritz), nabarmen murriztu dira hiztunen kopuruan, eta 1970eko erroldara zaurituak iritsiko dira. 1936ko gerraren eta diktaduraren aurretik osasun onargarria zuten hizkerak (iparraldekoak) berehala parekatzen dira gainerako hizkerekin. Horietako bakar batek ere ez ditu 300 hiztun baino gehiago, eta horietako bik bakarrik dituzte 100 hiztun baino gehiago.
XXI. mendea igarota, 2007ko erroldak zati-euskalkiaren azken irudi bizia erakusten du, zati-euskalki osoko 4 hiztun bakarrik baitaude, Erroibarren dauden 4ak. Kopuru hori 3ra jaitsiko da 2015ean, guztiak 50 urtetik gorakoak.
Konparaketa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hona hemen testu bera, lehenik hegoaldeko goi nafarreraz idatzia, eta gero euskara batuaz:
| Kartutxoan! Bala, arrekin… bota ta. Erori ze…arri bat bezala: ruuuun! Ba, artsaldean, mendi artan… ni bueltan: “guazen ya… ilik dago edo, bitxo goi”. Juan gina ta, ezpel batean, burus beite sartuik, ilik; olaxe, sartu bala ta, bertze alderara, pastuik… Esnotza nola eman biar dugu? …E! Main dugu, main dugu… |
| Kartutxoan! Bala, harekin…bota eta. Erori zen… harri bat bezala: ruuuun! Ba, arratsaldean, mendi hartan… ni bueltan: “goazen… hilik dago edo, bitxo hori”. Joan ginen eta, ezpel batean, buruz behera sarturik, hilik; holaxe, sartu bala eta, beste aldera, pasaturik… Esnotza nola eraman behar dugu? … E! Eramango dugu, eramango dugu… |
Testigantzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]XVII. mendeko obra batzuek, hala nola Juan Beriainen lanek, herri-perpausak dituzte, hala nola Gure Aita:[9]
Aita gurea, zeruetan zaudena, santifika bedi zure izena, etorri bedi zure Erreñua, guregana egin bedi zure borondatea, zeruan bezala lurrean ere gure egun orosko ogia eman drazaguzu egun, eta barka drazkiguzu gure zorrak, guk barkazen dizkiotegun bezala geuren zordunei, eta ezkaizazula utzi tentazioan erortera aitzetik libra gaizazu gaizetik, Ala dela.
Gainera, duela gutxi, Euskal Herriko hainbat tokitako euskaldun zaharrak elkarrizketatu zituen Euskal Herriko Ahotsak proiektuak, haien euskara moduak ezagutzeko. Hau da hegoaldeko goi nafarreraren azken testigantza bizietako bat. Hona hemen horietako batzuk:
| Gulibarrera | Olaibarrera | Esteribarrera | Erroibarrera |
|---|---|---|---|
| Arakilgo Inazio Etxarren | Odietako Mariano Ziganda | Iragiko Gaspar Lintzoain | Lintzoaingo Santiago Presto |
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- "Erroibarko eta Esteribarko Hiztegia" (Orreaga Ibarra, 2007).
- "Hegoaldeko Goi-Nafarrera Elortzibarko Aldaera Hiztegia - Nafarroako Euskalkiak" (Aitor Arana, 2009)
- "Hegoaldeko goi-nafarrera. Ezkabarteko aldaera" (Aitor Arana, 2007)
- "Hegoaldeko goi nafarrera (Goñerriko aldaera) - Hiztegia" (Aitor Arana eta Koldo Colomo, 2021)
- "Hegoaldeko goi-nafarrera - Gosalazko aldaera" (Aitor Arana, 2005)
- "Hegoaldeko goi nafarrera (Itzarbeibarko aldaera) - Hiztegia" (Aitor Arana, 2005)
- "Lexikoaren hedapena goi-nafarreraren hiru ibarrotan: Erroibar, Esteribar eta Anue" (Orreaga Ibarra, 2006).
- "Nafarroako euskalkiak: hegoaldeko goi-nafarrera (Artzibarko aldaera)" (Aitor Arana, 2004)
- "Hegoaldeko Goi-Nafarrera: Bonaparte Ondareko Eskuizkribuak" (Deustuko Unibertsitatea, 1996)
Oharrak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Ez da benetan hizkera bat, inguruko hizkera desberdinak elkarrekin bizi baitziren. Informazio gehiago: Iruñeko euskara
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Euskaltzaindia. Hegoaldeko goi-nafarrera.
- Euskarabidea. Hegoaldeko goi-nafarrera.
- ↑ http://paperekoa.berria.info/plaza/2007-04-08/042/005/lege_info.htm[Betiko hautsitako esteka] Hegoaldeko goi-nafarrera. Iruñeko aldaera. Hiztegia. Egilea: Aitor Arana. Argitaletxea: Hiria. Data: 2007. Berria.info
- ↑ Ricardo Urrizola Uharte. Antso Eltso eta bere Doctrina Cristiana, gaztelaniaz eta euskaraz. www.vianayborgia.es
- ↑ Luis Luziano Bonaparte. Carte des Sept Provinces Basques, montrant la delimitation actuelle de l´euscara, et ses divisions en dialectes, sous-dialectes et varietés, 1863.
- ↑ Pedro Irizar. «Los dialectos y variedades de la lengua vasca. Variedades desaparecidas y variedades amenazadas de rápida extinción. Su evolución en el transcurso de un siglo» [Contribución a la Dialectología de la lengua vasca, t. I, pp.241-267. Batez ere: pp.251, 257, 260-261]
- ↑ Pedro Irizar. «Los dialectos y variedades de la lengua vasca. Variedades desaparecidas y variedades amenazadas de rápida extinción. Su evolución en el transcurso de un siglo» [Contribución a la Dialectología de la lengua vasca, t. I, pp.241-267. Batez ere: pp.251, 257, 260-261]
- ↑ «Bitxikeriak» Erroibarko Udala (Noiz kontsultatua: 2021-09-03).
- ↑ Gascon, Ainara Arratibel. «Gazte elebidun gehiago egon arren, euskara gutxiago erabiltzen dute» Berria (Noiz kontsultatua: 2022-08-16).
- ↑ (Gaztelaniaz) olazarán, maría. (2012-10-25). «Nafarroako 16 eta 34 urte bitarteko hiru gaztetik bat erdara/euskara elebiduna da» Diario de Noticias de Navarra (Noiz kontsultatua: 2022-08-16).
- ↑ «Juan Beriain: Dotrina kristioarena euskaras» web.archive.org 2008-10-07 (Noiz kontsultatua: 2022-08-16).
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q12258978
| Euskarari buruzko artikuluak |
| |||||||
 Egizu klik euskalki bakoitzaren lurraldean haren orrialdera joateko.
|
