Marco Pantani

	Marco Pantani
	sporter
	Marco Pantani (1997)
	persoanlike bysûnderheden
bynamme	De Piraat (Il Pirata); It Oaljefantsje (Il Elefantino)
nasjonaliteit	Italjaansk
bertedatum	13 jannewaris 1970
berteplak	Cesena
stjerdatum	14 febrewaris 2004
stjerplak	Rimini
lingte	1.72 m
gewicht	57 kg
	sportive ynformaasje
sport	Hurdfytsen
ûnderdiel	Klimmer
O.S.	Sydney 2000
debút	1989
karriêre-ein	2003
	wichtige prestaasjes
	Omgong fan Frankryk 1998; Omgong fan Itaalje 1998; 1x brûns Wrâldkampioenskippen 1995

Marco Pantani (Cesena, 13 jannewaris 1970 - Rimini, 14 febrewaris 2004) wie in Itaaljaantsk hurdfytser. Hy wûn yn 1998 sawol de Omgong fan Itaalje as de Omgong fan Frankryk.

Karriêre

Marco Pantani begûn yn 1992 nei trije jier as amateur fytst te hawwen, mei profesjoneel hurdfytsen, earst by de ploech Carrera, letter by Mercatone Uno. Yn 1994 wûn Pantani twa swiere Dolomieten-etappen yn de Omgong fan Itaalje en waard twadde yn it einklassemint. Yn 1995 koe Pantani syn twadde plak yn de Giro net ferdigenje. Troch in oanriding by in training. De Omgong fan Frankryk koe Pantani al ride, dêr't er twa etappen wist te winnen. Yn oktober dat jier kaam er slim te fallen yn de wedstriid Milaan-Turyn. Nei in lange refalidaasje begûn Pantani pas yn 1997 wer mei hurdfytsen, hy wûn wer twa etappen yn de Omgong fan Frankryk. Yn 1998 wûn hy mei oermacht sawol de Omgong fan Frankryk as de Omgong fan Itaalje mei yn beide rondes twa etappe oerwiningen. Foar de Tour wie it de earste Italjaanske oerwinning sûnt de oerwinning fan Felice Gimondi yn 1965.

Nei syn grutte suksessen yn 1998 gie it rap minder mei de karriêre fan Pantani. Yn 1999 rekke er belutsen by in dopingskandaal. Twa dagen foar de ein fan de Omgong fan Itaalje waard Pantani, dy't op dat stuit it klassemint oanfierde en ûnbedrige op syn twadde oerwinning like ôf te gean, út de koers naam fanwege in te hege hematokrytwearde. It drama fan de útsluting yn de Giro fan 1999 wie it begjin fan slimme fysike en mentale swierrichheden. Pantani wie net mear by steat om, lykas syn konkurrinten en sa't er dat earder koe, foar syn wurk te libjen.

De lêste jierren

Yn 2000 hie er noch in serieus sukses yn de Omgong fan Frankryk. Pantani wûn dêryn twa etappen. Yn de etappe nei de Mont Ventoux wûn hy fan Lance Armstrong, dy't nei de rit bewearde dat er de rit fuortjûn hie. Pantani spruts dit de dei derop tsjin. Nettsjinsteande de suksessen yn dizze Tour kaam syn broaze mentale wolwezen nei boppen. Nei in mislearre oanfal yn de lêste berchetappe stapte Pantani út de Tour.

Dizze aksje waard him net yn tank ôfnommen troch de Omgong direksje en syn ploech waard de dêropfolgjende jierren dan ek net mear útnûge. Dizze ôfwizingen troch de direksje fan de Omgong fan Frankryk fergrutten Pantani syn mentale swierrichheden.

Datselde jier die er mei oan de Olympyske Simmerspullen yn Sydney, dêr't er 69ste waard yn de dykwedstriid.

Yn 2003 kaam Pantani noch ien kear sterk yn aksje yn de Omgong fan Itaalje, wêryn't er 14e waard. Dit waard syn lêste grutte útslach. Nettsjinsteande dit resultaat, dat sjoen de foargeande jierren tige goed wie, rekke er wer yn in depresje. Letter yn 2003 makke Pantani bekend op te hâlden mei hurdfytsen.

Ferstjêren

In pear dagen foar syn dea naam er yntrek yn in hotel yn Rimini. Dêr waard er op 14 febrewaris 2004 jûns dea oantroffen, nei't er net by it diner ferskynde. Nei autopsje die blieken dat er in hertstilstân hân hie.

Yn 2014 waard it ûndersyk nei de dea fan Pantani weriepene. Nije oanwizingen soene it parket fan Rimini oanset hawwe dochs noch in nij ûndersyk yn te stellen. Yn 2015 kamen de resultaten fan dit ûndersyk nei bûten, hja wiene ta de konklúzje kaam dat Pantani stoarn is oan in cocktail fan kokaïne en antydepressiva.