Andrea Goldsmith

Andrea Goldsmith

Biografía
Nacemento	1964 (59/60 anos) California, Estados Unidos de América
Residencia	Menlo Park (pt)
Educación	University of California, Berkeley College of Engineering (en) Universidade de California, Berkeley
Director de tese	Pravin Varaiya (pt)
Actividade
Campo de traballo	Enxeñaría eléctrica, teoría da información, processamento de sinal (pt) e wireless communication technology (en)
Lugar de traballo	Stanford
Ocupación	enxeñeira eléctrica, profesora universitaria, académica, informática teórica, electrotechnician (en)
Empregador	Universidade de Princeton (2020–) Instituto Tecnolóxico de California Universidade Stanford
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Interesada en	Sen fíos
Obra
Doutorando	Stephan Hengstler (en) , Mohamed-Slim Alouini (en) , Syed Ali Jafar (en) , Sriram Vishwanath (en) , Taesang Yoo (en) , Chris T.K. Ng (en) , Shuguang (Robert) Cui (en) , Xiangheng Liu (en) , Nihar Jindal (en) , Stavros Toumpis (en) , Timothy K. Holliday (en) e Yao Xie (en)
Premios
(2022)  membro da Royal Academy of Engineering (2020)  Premio Marconi (2019)  IEEE Eric E. Sumner Award (en) (2018)  Athena Lecturer (en) (2014)  Edwin Howard Armstrong Achievement Award (en)  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
Páxina web	profiles.stanford.edu…

Andrea Goldsmith, nada en Oakland (California)^{[Cómpre referencia]} no ano 1964 é unha profesora de enxeñaría eléctrica na Universidade Stanford, ostentando a cátedra do profesor Stephen Harris, con traballo seminal dentro da teoría da información, que permitiu ampliar a capacidade dos sistemas Wi-Fi e LTE durante o período 1990-2008.^[1][2]

A profesora Goldsmith é filla, á súa vez, do profesor emérito de enxeñaría mecánica da Universidade de California en Berkeley Werner Goldsmith, emigrante nado en Düsseldorf. Os avós paternos da profesora Goldsmith non puideron escapar da represión Nazi e faleceron retidos no campo de concentración de Auschwitz-Birkenau.^[3] . Goldsmith criada no Val de San Fernando destaca após estudos en enxeñaría na década do 1990 optimizando a capacidade dos sistemas wi-fi baixo unha análise teórica dos resultados de Claude Elwood Shannon.

Na actualidade Goldsmith leva publicados 160 journals, 320 papers revisados para a súa lectura en conferencias cientíticas e tres libros de texto. Sonlle asignadas 32 patentes.^[4] Cofundou as empresas Plume Wi-Fi e Quantenna, así como exerce de asesora para as corporacións Crown Castle Inc., Interdigital Corp., Sequans e Cohere.

Goldsmith foi a primeira enxeñeira en propor e desenvolver a teoría da modulación adaptativa en base a variacións temporais en telecomunicación. Así como novos modelos de canles MIMO e técnicas para a súa optimización.

Destaca a súa especialización no deseño de modulación e esquemas de codificación (MCS) así como táboas ou cuadraturas da amplitude de modulación (MQAM) indexada á relación sinal/ruído (SNR), empregadas en múltiples sistemas como o EDGE, Wi-Fi ou 3GPP/LTE.

• A ciencia ten nome de muller (en Wikibooks)

• Apartado da profesora Goldsmith en Stanford (en inglés)