Augusto da Costa
Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 22 de outubro de 1920 Río de Xaneiro, Brasil | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Morte | 1 de marzo de 2004 (83 anos) Río de Xaneiro, Brasil | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Altura | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Peso | 74 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ocupación | futbolista | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Período de actividade | 1936 - | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nacionalidade deportiva | Brasil | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Deporte | fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posición de xogo | Defensa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Participou en | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1950 | Mundial de Fútbol Brasil 1950 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1946 | Campeonato Sul-Americano de Futebol de 1946 (pt) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Augusto da Costa, nado no Río de Xaneiro o 22 de outubro de 1920 e finado na mesma cidade o 1 de marzo de 2004, foi un futbolista brasileiro que xogaba como lateral dereito. Desenvolveu toda a súa carreira entre o São Cristóvão e o Vasco da Gama. Foi internacional coa selección brasileira, á que capitaneou no Mundial de 1950, proclamándose subcampión.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Como futbolista
[editar | editar a fonte]Comezou a súa carreira como futbolista en 1935 no São Cristóvão, club no que xogou durante oito anos e co que gañou o Torneo Municipal en 1943. En 1940, nun partido contra o Atlético Mineiro, unha entrada súa sobre Dondinho, pai de Pelé, lesionou gravemente a este, que non volveu xogar co club mineiro.[1][2]
Porén, os seus maiores éxitos logrounos co Vasco da Gama, equipo no que xogou de 1945 a 1954 e do que foi capitán. Co Vasco gañou cinco Campionatos Cariocas (1945, 1947, 1949, 1950 e 1952), así como varios torneos en diferentes xiras por América do Sur, incluíndo o Campionato Suramericano de Campións, considerado o precursor da Copa Libertadores. Disputou 311 partidos co Vasco da Gama, nos que marcou 22 goles.[3][4]
Selección brasileira
[editar | editar a fonte]Foi internacional coa selección brasileira entre 1946 e 1950, tempo durante o que xogou 20 partidos e marcou un gol.[5] Participou en dous Campionatos Suramericanos, gañando o segundo deles, en 1949, tras golear por 7-0 na final a Paraguai.[6] Durante ese campionato marcou o seu único gol co Brasil, nunha goleada por 7-1 sobre o Perú.[6]
Capitaneou á canarinha no Mundial de 1950, disputando como titular todos os partidos, incluída a derrota no encontro decisivo ante o Uruguai no Maracanã, que pasou á historia co nome de Maracanazo. Foi o seu último partido como internacional, pois non volveu ser convocado.
Como adestrador
[editar | editar a fonte]Rematada a súa carreira como xogador, probou sorte como adestrador. Dirixiu o Guará-DF e foi axudante de Martim Francisco no Vasco da Gama.[7] En xullo de 1957 foi contratado polo Belenenses de Portugal para ocupar o lugar de Fernando Riera. Estivo á fronte do equipo durante só oito xornadas, ata que foi substituído por Helenio Herrera.[7]
Fóra do fútbol traballou como policía dende a súa época de futbolista do São Cristóvão. Formou parte da Policía Militar Especial do Río de Xaneiro e tras deixar o fútbol trasladouse a Brasilia, onde ascendeu a tenente-coronel e comandante da GEB (Garda Especial de Brasilia).[3][5][8] Tamén traballou como censor federal, censurando obras artísticas como cancións ou filmes antes e durante a ditadura militar.[4]
Palmarés
[editar | editar a fonte]- São Cristóvão
- Torneo Municipal (1): 1943.
- Vasco da Gama
- Campionato Carioca (5): 1945, 1947, 1949, 1950, 1952.
- Torneo Octogonal Rivadávia Corrêa Meyer (1): 1953.
- Campionato Suramericano de Campións (1): 1948.
- Selección brasileira
- Campionato Suramericano (1): 1949.
- Copa Rio Branco (1): 1947
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Mangini, Claudio (28 de maio de 2014). "Le lacrime di Pelè fanno piangere gli altri" (en italiano). Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ Rozenberg, Marcelo. "Dondinho" (en portugués). Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ 3,0 3,1 "Augusto da Costa… um capitão para não esquecer" (en portugués). 23 de decembro de 2012. Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ 4,0 4,1 De Vico, Marcello (23 de março de 2012). "Capitão da censura" (en portugués). Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ 5,0 5,1 Rozenberg, Marcelo. "Augusto" (en portugués). Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ 6,0 6,1 Tabeira, Martín. "Southamerican Championship 1949". rsssf.com (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 27 de marzo de 2009. Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ 7,0 7,1 "Augusto da Costa (do Vasco da Gama) novo treinador do Belenenses chegou hoje a Lisboa" (en portugués). 26 de febreiro de 2016. Consultado o 27 de abril de 2022.
- ↑ "Augusto da Costa, conquistou cinco campeonatos estaduais pelo Vasco da Gama como zagueiro" (en portugués). 5 de maio de 2014. Consultado o 27 de abril de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Datos do xogador no sitio web da Confederación Brasileira de Fútbol (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 7 de febreiro de 2009.