Saltar ao contido

Christiaan Eijkman

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaChristiaan Eijkman

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento11 de agosto de 1858 Editar o valor en Wikidata
Nijkerk, Países Baixos (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte5 de novembro de 1930 Editar o valor en Wikidata (72 anos)
Utrecht, Países Baixos Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaDriehuis Velsen Crematorium (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Rector of Utrecht University (en) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
ResidenciaGueldria Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Ámsterdam
Instituto Pasteur Editar o valor en Wikidata
Director de teseThomas Place Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoPatoloxía Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónmédico, profesor universitario, bioquímico, fisiólogo Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Utrecht. Q61667212 Traducir (1898–1918) , change of teaching mandate (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Membro de
Familia
IrmánsJohann Frederik Eijkman Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteGrande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Эйкман Христиан)
Obálky knih,
Onze Hoogleeraren (en) Traducir, (p.169) Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Eijkman-1 Find a Grave: 42855640 Editar o valor en Wikidata

Christiaan Eijkman, nado en Nijkerk, Países Baixos, o 11 de agosto de 1858 e finado en Utrecht, Países Baixos, o 5 de novembro de 1930, foi un fisiólogo neerlandés.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

En 1875 empezou os seus estudos de medicina na Escola Médica Militar da Universidade de Ámsterdam, obtendo a licenciatura e converténdose en oficial médico militar. De 1879 a 1881, foi asistente de fisioloxía na devandita universidade. En 1883 trasladouse a Sumatra e, dous anos máis tarde, a Xava, onde foi contaxiado de paludismo, o que fixo que regresase a Holanda. Xa en Europa, traballa aspectos relacionados coa bacterioloxía con Robert Koch na Universidade de Berlín.

Durante a súa estancia en Xava (de 1886 a 1897), descubriu que as galiñas alimentadas con arroz sen casca desenvolvían polineuritis (enfermidade similar ó beriberi), en tanto que as que o comían con casca permanecían sas, chegando á conclusión de que a enfermidade podía deberse á falta de certas substancias non coñecidas, que máis tarde serían chamadas vitaminas. Este traballo de investigación, o primeiro dos realizados sobre as enfermidades por carencias na dieta, levou máis tarde ó descubrimento da vitamina B1 (tiamina).

Por estes descubrimentos, foi galardoado en 1929 co Premio Nobel de Medicina, compartido con sir Frederick Gowland Hopkins.

De regreso ó seu país, entre 1898 e 1928 foi profesor na Universidade de Utrecht.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]