Louis Althusser

Louis Althusser

Biografía
Nacemento	(fr) Louis Pierre Althusser 16 de outubro de 1918 Bir Mourad Raïs (pt)
Morte	22 de outubro de 1990 (72 anos) La Verrière, Francia
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Cimetière de Viroflay (en)
Educación	École Normale Supérieure Lycée du Parc (pt)
Actividade
Campo de traballo	Filosofía política, epistemoloxía, metafísica e Filosofía da ciencia
Ocupación	filósofo, profesor universitario, político, editor literario
Empregador	École Normale Supérieure (1948–)
Partido político	Partido Comunista Francés (1948–)
Movemento	Marxismo, Estruturalismo e Marxismo Estrutural (pt)
Profesores	Jean Guitton (pt) e Jean Hyppolite (pt)
Alumnos	Michel Foucault, Bernard-Henri Lévy e Marta Harnecker
Influencias	Karl Marx, Lenin, Antonio Gramsci, Claude Lévi-Strauss, Gaston Bachelard, Mao Tse Tung, Baruch de Spinoza e Georges Canguilhem (pt)
Carreira militar
Conflito	segunda guerra mundial
Obra
Obras destacables Ideology and Ideological State Apparatuses (work level) (en) (1965) For Marx (en) (1965) Reading Capital (work level) (en) (1967) Philosophy and the Spontaneous Philosophy of the Scientists (work level) (en)
Familia
Cónxuxe	Hélène Rytmann (–1980)
Irmáns	Georgette Althusser
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Альтюссер Луи)

Louis Althusser, nado en Birmandreis (Alxeria) o 19 de outubro de 1918 e finado o 22 de outubro de 1990, foi un filósofo marxista da liña estruturalista.

Trala morte do seu pai, mudouse coa familia a Marsella. En 1937 uniuse ao movemento das xuventudes católicas. Como estudante destacado foi aceptado na prestixiosa École Normale Supérieure en París.

Recrutado na segunda guerra mundial, acabou nun campo de prisioneiros. Pasada a guerra afiliouse ao Partido Comunista Francés e acadou a condición de profesor na mencionada École. Cando Nikita Khrushchev se afastou do stalinismo, Garaudy e outros líderes comunistas entenderon que había que reformular o marxismo. Moitos tentaron recuperar as raíces humanistas de Marx. Althusser fixo unha dura crítica a esa deriva do Partido. A súa posición no Maio do 68 foi ambigua e máis ben distante.

Aqueixado de desequilibrios psiquiátricos, matou a súa muller o que supuxo o seu internamento no Hospital Sainte-Anne. Seguiu escribindo, aínda que as súas publicacións foron poucas a partir de entón. Un ataque ao corazón acabou coa súa vida.

Tras a superación do stalinismo no XX congreso do PCUS, Althusser amósase contrario a edulcorar o marxismo apelando ao primeiro Marx, o denominado xove Marx dos Manuscritos económico-filosóficos. Para Althusser, Marx é un creador de Ciencia igual que Galileo, o descubridor dun novo continente teórico: a historia. O materialismo histórico estuda a estrutura dos procesos de produción explica o cambio duns modelos a outros e constitúe unha auténtica filosofía da ciencia que vai alén da mera crítica a un sistema, neste caso o capitalismo.

Característica do sistema capitalista é a súa opacidade, onde os suxeitos non son conscientes dos mecanismos que subxacen ao sistema, mecanismo que por mor da ideoloxía se reviste cunha aparencia de inevitabilidade. Por iso é necesario un traballo teórico que desenmascare o proceso. Así grazas á teoría podemos coñecer, mediante o concepto de plusvalía, o empresario queda con parte da riqueza do traballador.

Althusser propón un marxismo puro, científico, sen antropoloxía, e polo tanto sen concesión para os humanismos de diverso signo que quixeron enriquecer o contido ideolóxico da esquerda revolucionaria. A historia non ten suxeito e está animada polas forzas produtivas e a loita de clases que desencadean.

• Lire le Capital, 1965
• Pour Marx, 1965