izn

izn

1. Guhartoyeke izin.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

izn

1. izin, ruxset, destûr, îcaze
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ev peyv ji wergerên izin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}