Bliżej nieokreślona przyszłość. Każda osoba bez pary musi udać się do specjalnego hotelu, w którym dostaje 45 dni na stworzenie nowego związku. Jeśli komuś nie uda się dobrać partnera, zamieniany jest w wybrane zwierzę i wypuszczany do lasu. David (Colin Farrell) wygląda na gościa, któremu wszystko jedno, ale wraz z upływem dni żądza przetrwania w ludzkiej postaci bierze górę nad każdym. Sytuacja dodatkowo skomplikuje się, gdy główny bohater spotka żyjących dziko "rebeliantów", którzy, dla odmiany, surowo karzą najmniejsze odstępstwo od statusu singla.
Yorgos Lanthimos ("Kieł", "Alpy") nie słynie z prostych, nieudziwnionych filmów, więc nikogo nie powinien zaskoczyć karkołomny pomysł, na jaki porwał się w "Homarze". Reżyserowi powiod�o się coś, co udaje się niezmiernie rzadko - sprawił, że jego film ogląda się (w pierwszej połowie, bo później robi się jednak poważniej) jak naprawdę udaną groteskę, w której jedna i ta sama scena wywołać może jednocześnie śmiech, ból i przerażenie. Anglojęzyczne debiuty bywają trudne i uznani aktorzy mogli nie zostać przez Greka perfekcyjnie poprowadzeni, ale w filmie twórcy tak często opowiadającego o języku i niezrozumieniu wypadło to tym autentyczniej.
Chociaż pomysł i świat przedstawione w filmie wydają się grubo ciosane i niewiarygodne, to sukcesem "Lobstera" jest, iż nie sposób nie zadać sobie w końcu pytania: "a co, gdyby tak było naprawdę...?". Na podstawowym poziomie, Lanthimos krytykuje społeczeństwo wywierające presję na niesparowane osobniki (lecz również na takie, w którym bycie singlem staje się nader modne), co nie jest niczym nader oryginalnym, ale nawet w takiej formie daje do myślenia. Filmowi można zarzucić kompletne zignorowanie zasady przyciągających się przeciwieństw oraz duży spadek tempa za półmetkiem. Najważniejsze, że reżyser chadza własnymi ścieżkami. Jako i każde żywe stworzenie powinno.
