Praepositio (grammatica Latina)

Praepositio est pars orationis, quae alteri verbo praeponi solet (unde nomen). Nihilominus perpaucae earum etiam post supplementum ponuntur. Creando inter duo verba vinculo praepositio unum verbum alteri facit quodammodo subiectum. Praepositionis enim est nomen vel localiter vel temporaliter vel causaliter vel concessive vel modaliter ad sententiam referre. Praepositiones non flectuntur.

Pleraeque praepositiones Latinae ex adverbiis ortae sunt et eorum muneribus fungi possunt. In pervetusta lingua Latina praepositiones, quae in Latinitate classica accusativo iunguntur, ablativo casui iungebantur.

Quattuor sunt praepositionis genera:

1. quae accusativum regunt (e.g. “apud tabernam”, “inter nos”)
2. quae ablativum regunt (e.g. “sub iudicio”, “e Germania”)
3. quae utrumque casum regunt (e.g. “in hunc locum ponere”, “in hoc loco esse”)
4. quae genitivum regunt (e.g. “huius rei ergo”, “labrorum tenus”)

Quae autem novissimae apud veteres aut neglegebantur aut non pro praepositiones habebantur.

Iuxta Donatum etiam praefixa inter praepositiones numerabantur, quae ab hodiernis grammaticis pro morphematibus habentur.

• Ars grammatica
• Index omnium praepositionum Latinarum
• Linguistica
• Praefixum
• Praepositio et postpositio

• Partes huius textus transsumptae sunt ex Etymologiarum Libris Viginti Sancti Isidori Hispalensis.

• Aelius Donatus, Ars minor, de praepositione