Accusatief
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
De accusatief (Letien: accusare, aanklage), accusativus of veerdje naamval is de naamval veur 't liejendj veurwirp (drek objèk).
Meining en gebroek
[bewirk | brón bewèrke]'t Liejendj veurwirp is det worop de door 't wirkwaord besjreve hanjeling drek betrèkking haet inne zin:
- Jan sleitj Piet.
Bie zelfstenjige naamwäörd, lidwäörd en bieveugelike naamwäörd is gei versjil tösse nominatief en accusatief in 't Limbörgs, mit oetzunjering van in 't Mofers beveurbeildj: d'r/d'n Deivel. Allein nag bie veurnaamwäörd wuuertj óngersjied gemaak tössen 't óngerwirp inne nominatief en 't (liejendj) veurwirp inne accusatief.
- Ich zeen Jan. (nominatief)
- Jan zuutj mich. (accusatief)
't Waord ich steitj inne nominatief, de vorm mich is inne accusatief.
Óntwikkeling
[bewirk | brón bewèrke]De accusatief is eine vanne ach oearsprunkelike naamvalle van 't Proto-Indogermaans. Apaarte accusatiefvörm kómme nag veur in 'n aanzeenlik aantaal Indogermaanse spraoke, wie 't Ieslandjs, Pruus (Duutsj), Litouws enne meiste Slavische spraoke.