Parnassiens

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

De Parnassiens waor in de brèj betekenis 'n literair sjtroming die de klassieke waerke es maotsjtaf nome vör literair waerk. Oonder leiding van d'r sjriever - mae väöral d'r ópsjtèller van 'ne literaire canon - Nicolas Boileau loge de aanhengers van dis sjtroming saer d'r 17de ieëw överhoop mèt de Moderne.

In engere zin verwiest me mèt Parnassiens nao 'ne Fraanse dichtersgroep in de twiede helft van d'r 19de ieëw, dae 't principe L’art pour l’art hanteerde. D'r naam kraeg dae groep in d'r in 1866 dör Alphonse Lemerre heroetgegaeve Anthologie Le Parnasse contemporain dae betrèkking how óp de hie baove bedoelde historische bewaeging en mieë specifiek nao d'r gelieknamige „Berg van de Muze“ oet de Griekse mythologie. De berg sjtaon nog ummer bekind es de Parnas. E literair en inhoudelek monumaent vör de Parnassiens makde Paul Verlaine mèt 't essay Les Poètes maudits. Es belangrieke vertegenwoordigers gelde Leconte de Lisle en Théophile Gautier. De beroemdste vertegenwoordigers zeunt Paul Verlaine und Stéphane Mallarmé. Ooch Charles Beltjens hoeërt bie de Parnassiens.