Naar inhoud springen

meneer

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Zelfsjtendig naamwaord

[bewirk]

meneer v (Nederlands: manier, middel)

Sinneniem
Verbuging

menere, meneerke


Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

meneer v /mə'nè:r/

  1. wie m'n hanjeltj of zich gedruueg
    Dao mót toch 'n baeter meneer zeen veur det vaerdig te kriegen, of neet?
  2. 't kinmirkendj gehieël van wie emes zich gedruueg
  3. (euverdrechtelik) good en fetsuundelik gedraag
    Det zeen toch gèn menere!
Raod

Dit waord wuuert neet gebroek es aanspraeknaam veur 'ne (veurnamen of hoger-geplaatsdje) manskaerel; det is "hieër" (of op vandaag ouch "menieër").

Aafbraeking
  • me-neer
Net get anges gesjreve
Synonieme
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif meneer menere meneren
IPA /mə'nè:r/ /mə'nè:re/ /mə'nè:ren/
dim. sjrif meneerke meneerken meneerkes
IPA /mə'nè:r̥kʲe/ /mə'nè:r̥kʲen/ /mə'nè:r̥kʲes/ /mə'nè:r̥kʲez/
Raod

Bakkes guuef gènnen diminutief op.

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: meneer


[3]