Huis Blankenborg

Het kasteel zal tussen 1450 en 1525 zijn gesticht. In 1632 trouwde eigenaresse Everdina van Heeckeren met Dirck van Haeften, waarmee het huis werd toegevoegd aan het landgoed Verwolde. Nog vóór 1642 is het kasteel geplunderd en in brand gestoken door Spaanse troepen.

Begin 20e eeuw liet Allard Philip Reinier Carel baron van der Borch van Verwolde het terrein afgraven en met de grond zijn delen van de grachten gedempt. In 2003 zijn de locatie van het kasteel en de gracht door zijn kleinzoon weer zichtbaar gemaakt in het landschap.

Naast het kasteelterrein staat de hallenhuisboerderij Blankenberg, waarvan delen nog uit de 18e eeuw stammen. Deze boerderij is een rijksmonument.^[1] Oorspronkelijk stond er naast de boerderij een herenhuis, het Schultzhuis. De ouderdom hiervan is onbekend; mogelijk is het kort na de verwoesting van het kasteel gebouwd. In ieder geval is het tussen 1880 en 1885 afgebroken.

Een kaart van Isaac van Geelkercken uit 1642 toont een leeg, omgracht kasteelterrein. Het kasteel is voor die tijd dus verdwenen. Naast het lege terrein staat een boerderij.

Uit archeologisch onderzoek begin 21e eeuw kwam naar voren dat het Huis Blankenborg een versterkte spijker is geweest met mogelijk een woonfunctie. Het huis was 12,5 bij 12,5 meter groot en stond in de zuidwesthoek van een verhoogd, rechthoekig terrein van 27 bij 30 meter groot dat was omgeven door een gracht van 5 tot 7,5 meter breed. Er zijn aanwijzingen dat er nog een tweede gracht bestond. Aan de oostzijde lag de toegang tot het kasteel; de oorspronkelijke brug die hier lag, is later vervangen door een dam.