Bruinkopkraai
Bruinkopkraai IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2023) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Soort | |||||||||||||
Corvus fuscicapillus Gray, 1859 | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Bruinkopkraai op Wikispecies | |||||||||||||
|
De bruinkopkraai (Corvus fuscicapillus) is een vogel uit de familie van de kraaien. Het is een endemische vogel in Nieuw-Guinea.
Kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De bruinkopkraai is 48 cm lang. Het is een overwegend zwarte kraai met als opvallend kenmerk een grote snavel waarvan de bovensnavel sterk gebogen is. De kop is bruinachtig en de iris is blauw. Bij het mannetje is de snavel zwart, bij het vrouwtje vuilgeel met zwarte punt. Ook onvolwassen vogels hebben een geelachtige snavel en zijn bleker, bruinachtig gekleurd.[2]
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]De bruinkopkraai komt voor op een paar plaatsen in Papoea en West-Papoea zowel op het hoofdeiland Nieuw-Guinea als op de Aroe-eilanden, Waigeo en Gemien (Indonesië). Mogelijk heeft de bruinkopkraai een groter verspreidingsgebied dan in 2012 bekend is. Het is een vogel van mangrove en regenwoud in laagland tot hoogstens 500 m boven de zeespiegel. Het zijn vruchteneters die in paren of in kleine groepen zwevend boven het bos op zoek zijn naar voedsel.[2]
De soort telt 2 ondersoorten:
- C. f. fuscicapillus: westelijk Nieuw-Guinea en de Aru-eilanden.
- C. f. megarhynchus: West-Papoea.
Status
[bewerken | brontekst bewerken]De bruinkopkraai heeft een gefragmenteerd verspreidingsgebied en is schaars of zeldzaam en afhankelijk van ongerept bos. De grootte van de populatie wordt geschat op 15 tot 30 duizend exemplaren en gaat waarschijnlijk in aantal achteruit. Om deze redenen staat deze kraai als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
- ↑ a b (en) Bruinkopkraai op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b (en) Beehler, B.M., T.K. Pratt & D.A.Zimmerman 1986. Birds of New Guinea. Princeton University Press. ISBN 0-691-02394-8.
Foto