Naar inhoud springen

Eurovision Young Musicians

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eurovision Young Musicians
Genre Klassieke muziek
Presentatie verschilt per jaar
Land van oorsprong leden van de EBU
Taal Engels
Uitzendingen
Start 1982
Netwerk of omroep Televisie
Radio
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Eurovisiesongfestival

Eurovision Young Musicians is sinds 11 mei 1982 een tweejaarlijkse presentatie en competitie van klassieke muzikanten van achttien jaar of jonger, die georganiseerd wordt door de EBU.

Eind jaren zeventig begon de Britse omroep BBC met een tweejaarlijkse muziekcompetitie voor jonge muzikanten uit het Verenigd Koninkrijk. Deze talentjacht werd zowel op televisie als op de radio uitgezonden. Deze muziekcompetitie werd goed bekeken. De EBU, waarvan de BBC deel uitmaakt, zag wel brood in deze muziekwedstrijd en besloot in 1982 een soortgelijke competitie te houden: Eurovision Young Musicians. Drie jaar later besloot de EBU om ook een dansversie van dit evenement te maken, dit werd Eurovision Young Dancers. Dat evenement vindt in de oneven jaren plaats, terwijl Eurovision Young Musicians in de even jaren plaatsvindt.

Het landenaantal was in het begin vrij laag, maar sprong in slechts een paar jaar naar een aantal van vijftien landen. Nadat begin jaren negentig veel omroepen van de nieuw ontstane landen in Oost-Europa het EBU-lidmaatschap verkregen nam het deelnemersaantal toe tot 24. Het pakte uiteindelijk vrij negatief uit; veel van de landen die zich niet kwalificeren konden, trokken zich het jaar daarop terug. Veel van deze landen kwam opmerkelijk genoeg in 2000 weer terug, daarna ging het deelnemersaantal weer iets achteruit maar bleef het stabiel.

Opmerkelijk genoeg is dat Eurovision Young Musicians al sinds 1990 met een halve finale werkt om het deelnemersaantal in de finale constant te houden en het voor landen gemakkelijk te maken in te stromen. Dit is in tegenstelling tot de EBU's bekendste project, het Eurovisiesongfestival. Daarbij moesten de omroepen van de nieuwe landen in Oost- en Zuidoost-Europa wachten voor deelname.

In 2020 werd het festival voor de eerste maal geannuleerd omwille van de woedende coronapandemie. Elf landen zouden deelnemen aan deze editie die in Kroatië georganiseerd zou worden.

Het festival wordt medegeorganiseerd door de European Union of Music Competitions for Youth.

Aan Eurovision Young Musicians nemen jongeren van achttien jaar of jonger deel, die een stuk klassieke muziek spelen op een klassiek instrument. Het stuk wordt beoordeeld door juryleden uit verschillende landen. Deze jury kiest uiteindelijk de deelnemers die zullen deelnemen aan de finale, die in de meeste deelnemende landen op televisie wordt uitgezonden. In de finale kiest de jury een uiteindelijke top 3.

Deelnemers worden gekozen door de deelnemende omroepen die hun land vertegenwoordigen. Deelnemende omroepen moeten actief EBU-lid zijn, dit zegt niet dat alleen Europese landen mogen deelnemen aan dit festival. Omroepen zijn in tegenstelling tot bij andere EBU-evenementen niet verplicht Eurovision Young Musicians live uit te zenden, maar moeten het wel op televisie vertonen.

Aantal overwinningen en georganiseerde festivals

[bewerken | brontekst bewerken]
Winnaars van Eurovision
Aantal overwinningen per land

Het land met de meeste overwinningen is Oostenrijk, dat zesmaal het festival won. Polen heeft het festival driemaal weten te winnen. Vervolgens komen Duitsland en Nederland met beide twee overwinningen.

De regel uit het gewone Eurovisiesongfestival dat het winnende land na een winst het festival het jaar daarop organiseert, geldt niet voor dit festival. Mede hierdoor vond het festival, tussen 2006 en 2012, viermaal plaats in Wenen, terwijl Oostenrijk enkel in 2004 had gewonnen.

Van de landen die nooit wonnen, hebben België, Denemarken, Portugal en Zwitserland het festival ook eens georganiseerd. Het laatst genoemde land deed dat zelfs twee keer.

Plaats Land Overwinningen Organisaties
1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 6 (1988, 1998, 2002, 2004, 2014, 2024) 6
2 Vlag van Polen Polen 3 (1992, 2000, 2016) 1
3 Vlag van Duitsland Duitsland 2 (1982, 1996) 3
Vlag van Nederland Nederland 2 (1984, 1990) 1
5 Vlag van Frankrijk Frankrijk 1 (1986) 1
Vlag van Griekenland Griekenland 1 (2008) 0
Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 (2012) 2
Vlag van Rusland Rusland 1 (2018) 0
Vlag van Slovenië Slovenië 1 (2010) 0
Vlag van Tsjechië Tsjechië 1 (2022) 0
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk 1 (1994) 2
Vlag van Zweden Zweden 1 (2006) 0

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]
Land 1982 1984 1986 1988 1990 1992 1994 1996 1998 2000 2002 2004 2006 2008 2010 2012 2014 2016 2018 2022 2024
Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van België België
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Estland Estland
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Israël Israël
Vlag van Italië Italië
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Letland Letland
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Malta Malta
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Servië Servië
Vlag van Servië en Montenegro Servië en Montenegro
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Jaar Winnende land Muzikant Landen Datum finale Locatie Plaats
1982 Vlag van Duitsland West-Duitsland Markus Pawlik 9 11 mei 1982 Free Trade Hall Vlag van Verenigd Koninkrijk Manchester
1984 Vlag van Nederland Nederland Isabelle van Keulen 10 22 mei 1984 Victoria Hall Vlag van Zwitserland Genève
1986 Vlag van Frankrijk Frankrijk Sandrine Lazzarides 15 27 mei 1989 Radiohusets Koncertsal Vlag van Denemarken Kopenhagen
1988 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Julian Rachlin 16 31 mei 1988 Concertgebouw Vlag van Nederland Amsterdam
1990 Vlag van Nederland Nederland Niek van Oosterum 18 29 mei 1990 Musikverein Vlag van Oostenrijk Wenen
1992 Vlag van Polen Polen Bartłomiej Nizioł 18 9 juni 1992 Cirque Royal Vlag van België Brussel
1994 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Natalie Clein 24 14 juni 1994 Philharmonic Concert Hall Vlag van Polen Warschau
1996 Vlag van Duitsland Duitsland Julia Fischer 18 12 juni 1996 Centro Cultural do Belem Vlag van Portugal Lissabon
1998 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Lidia Baich 18 4 juni 1998 Rathausplatz Vlag van Oostenrijk Wenen
2000 Vlag van Polen Polen Stanisław Drzewiecki 18 15 juni 2000 Grieg Concert Hall Vlag van Noorwegen Bergen
2002 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Dalibor Karvay 20 19 juni 2002 Konzerthaus Vlag van Duitsland Berlijn
2004 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Alexandra Soumm 17 27 mei 2004 Culture and Congress Centre Vlag van Zwitserland Luzern
2006 Vlag van Zweden Zweden Andreas Brantelid 18 12 mei 2006 Rathausplatz Vlag van Oostenrijk Wenen
2008 Vlag van Griekenland Griekenland Dionysios Grammenos 16 9 mei 2008 Rathausplatz Vlag van Oostenrijk Wenen
2010 Vlag van Slovenië Slovenië Eva-Nina Kozmus 15 14 mei 2010 Rathausplatz Vlag van Oostenrijk Wenen
2012 Vlag van Noorwegen Noorwegen Eivind Holtsmark Ringstad 14 11 mei 2012 Rathausplatz Vlag van Oostenrijk Wenen
2014 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Ziyu He 14 31 mei 2014 Dom Vlag van Duitsland Keulen
2016 Vlag van Polen Polen Łukasz Dyczko 11 3 september 2016 Dom Vlag van Duitsland Keulen
2018 Vlag van Rusland Rusland Ivan Bessonov 18 23 augustus 2018 Usher Hall Vlag van Verenigd Koninkrijk Edinburgh
2020 Geannuleerd vanwege de COVID-19-pandemie
2022 Vlag van Tsjechië Tsjechië Daniel Matejča 9 23 juli 2022 Corum Vlag van Frankrijk Montpellier
2024 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Leonhard Baumgartner 11 17 augustus 2024 Stormen Vlag van Noorwegen Bodø
2026 2026 Vlag van Armenië Jerevan