Naar inhoud springen

Karen Chatsjanov

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Karen Chatsjanov
Chatsjanov tijdens Wimbledon 2015
Chatsjanov tijdens Wimbledon 2015
Persoonlijke informatie
Bijnaam Djan
Nationaliteit Vlag van Rusland Rusland
Geboorteplaats Moskou, Rusland
Geboortedatum 21 mei 1996
Woonplaats Dubai, VAE
Lengte 1,98 m
Profdebuut 2013
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 17.730.963 US dollar
Coach José Clavet & Vedran Martic
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 281–201
Titels 5
Hoogste positie 8e (15 juli 2019)
Olympische Spelen Zilver zilver (2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open halve finale (2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2019, 2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open halve finale (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 66–84
Titels 0
Hoogste positie 64e (21 mei 2018)
Olympische Spelen 1e ronde (2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2de ronde (2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2de ronde (2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3de ronde (2017)
Laatst bijgewerkt op: 31 december 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Karen Abgarovitsj Chatsjanov (Russisch: Каре́н Абга́рович Хача́нов) (Moskou, 21 mei 1996) is een Russisch tennisser van Armeense afkomst.[1] Hij speelt sinds 2013 op het professionele niveau, vanaf juni 2016 onder de Spaanse trainer Galo Blanco. Chatsjanov bereikte op 19 juni 2017 de 38e positie op de ATP-ranglijst. Dat was voldoende voor directe deelname aan het toernooi van Wimbledon, waar Chatsjanov nog niet eerder op het hoofdtoernooi in actie kwam. In mei 2017 behaalde hij zijn beste resultaat op een grandslamtoernooi, de vierde ronde van Roland Garros, waarbij hij onder anderen John Isner en top 10-speler Tomáš Berdych versloeg. Op de hardcourtgrandslam­toernooien kwam Chatsjanov nog niet verder dan de tweede ronde. Zijn favoriete ondergronden zijn gravel en traag hardcourt.[2] Zijn hoogste notering op de ATP-ranglijst is de 29e plaats, die hij bereikte in augustus 2017. In 2021 behaalde hij de zilveren medaille op de Olympische Spelen 2020.

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 2 oktober 2016 Vlag van China ATP Chengdu Hardcourt Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 6-7(4), 7-6(3), 6-3 Details
2. 25 februari 2018 Vlag van Frankrijk ATP Marseille Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Lucas Pouille 7-5, 3-6, 7-5 Details
3. 21 oktober 2018 Vlag van Rusland ATP Moskou Hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Adrian Mannarino 6-2, 6-2 Details
4. 4 november 2018 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Servië Novak Đoković 7-5, 6-4 Details
5. 26 september 2023 Vlag van China ATP Zhuhai Hardcourt Vlag van Japan Yoshihito Nishioka 7-6(2), 6-1 Details
Verloren finales
1. 1 augustus 2021 Vlag van Japan Olympische Spelen Hardcourt Vlag van Duitsland Alexander Zverev 3-6, 1-6 Details
2. 9 januari 2022 Vlag van Australië ATP Adelaide Hardcourt Vlag van Frankrijk Gaël Monfils 4-6, 4-6 Details
Gewonnen challengers
1. 20 september 2015 Vlag van Turkije Istanbul Hardcourt Vlag van Oekraïne Serhij Stachovsky 4-6, 6-4, 6-3
2. 14 mei 2016 Vlag van Oezbekistan Samarkand Gravel Vlag van Spanje Rubén Ramírez Hidalgo 6-1, 6-7(6), 6-1
Verloren challengers
1. 13 maart 2016 Vlag van Zweden Jönköping Hardcourt (i) Vlag van Kazachstan Andrej Goloebev 6-7(9), 7-6(5), 7-6(4)
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 6 mei 2023 Vlag van Spanje ATP Madrid Gravel Witte vlag Andrej Roebljov Vlag van India Rohan Bopanna
Vlag van Australië Matthew Ebden
6-3, 3-6, [10-3] Details
Verloren finales herendubbel
1. 31 maart 2018 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Rusland Andrej Roebljov Vlag van Verenigde Staten Bob Bryan
Vlag van Verenigde Staten Mike Bryan
6-4, 6-7(5), [4-10] Details
2. 3 november 2019 Vlag van Frankrijk ATP Parijs Hardcourt (i) Vlag van Rusland Andrej Roebljov Vlag van Frankrijk Pierre-Hugues Herbert
Vlag van Frankrijk Nicolas Mahut
4-6, 1-6 Details

Landencompetities

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner(s) Tegenstanders Score Ref.
Gewonnen finales
1. 5 december 2021 Vlag van Spanje Davis Cup Hardcourt (i) Witte vlag Andrej Roebljov
Witte vlag Daniil Medvedev
Witte vlag Aslan Karatsev
Vlag van Kroatië Marin Čilić
Vlag van Kroatië Borna Gojo
Vlag van Kroatië Nino Serdarušić
Vlag van Kroatië Nikola Mektić
Vlag van Kroatië Mate Pavić
2-0 (2 wedstrijden) details

Resultaten grote toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open 2R 2R 3R 3R 3R 3R HF
Roland Garros 4R 4R KF 4R 2R 4R KF
Wimbledon 3R 4R 3R g.t. KF
US Open 2R 1R 3R 1R 3R 1R HF 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 1R KF g.t. 4R 1R 3R
Miami 1R 1R 3R 2R g.t. 3R 2R HF
Monte Carlo 2R 3R 2R g.t. 2R 1R 3R
Madrid 1R 1R 2R g.t. 1R 1R KF
Rome 1R 3R 1R 1R 3R 2R
Montreal/Toronto 1R HF HF g.t. 3R 2R
Cincinnati 3R 3R 3R 3R 2R 1R
Shanghai 1R 2R 3R g.t.
Parijs 1R W 1R 1R 2R 3R KF
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. F g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 1 0 3 0 0 0 0 1 0
eindejaarsranking 400 152 53 45 11 17 20 29 20 15
toernooi 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open 2R
Roland Garros 2R 1R
Wimbledon g.t.
US Open 3R
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R g.t. 1R 1R
Miami F 1R g.t. 2R 2R
Monte Carlo 2R g.t. 2R 1R 2R
Madrid 1R 2R g.t. 2R 2R W
Rome 2R 1R 2R
Montreal/Toronto 2R 1R g.t. 2R 1R
Cincinnati 1R 1R 1R 1R 2R KF 2R
Shanghai 1R g.t. 2R
Parijs 1R F 1R 2R
olympisch
Olympische Spelen g.t. 1R g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 1
eindejaarsranking 121 112 86 80 172 239 58
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Karen Khachanov.