Rajendra Pachauri

Rajendra Kumar Pachauri (Nainital, India, 20 augustus 1940 - New Delhi, 13 februari 2020) was een Indiaas econoom.

Hij was van 2002 tot februari 2015 voorzitter van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de VN. Pachauri was directeur-generaal van het Energy and Resources Institute (TERI) in New Delhi, een instelling die research doet naar duurzame ontwikkeling en het gebruik ervan promoot. Hij was ook decaan van de TERI University. Hij was een strikte vegetariër, gedeeltelijk omwille van zijn hindoegeloof en gedeeltelijk omwille van de ecologische impact van de vleesindustrie.^[1]

Pachauri ging naar het La Martiniere College in Lucknow^[2] en het Indian Railways Institute of Mechanical and Electrical Engineering in Jamalpur, Bihar. Hij begon zijn professionele carrière bij Diesel Locomotive Works in Varanasi, waar hij verschillende managementposities bekleedde. Pachauri volgde ook les aan de North Carolina State University in Raleigh, waar hij in 1972 een master industrieel ingenieur behaalde. Hij behaalde er ook een doctoraat industrieel ingenieur en een doctoraat in de economie. Van augustus 1974 tot mei 1975 werkte hij er als assistent-professor en later (tijdens de zomers van 1976 en 1977) werkte hij als een aan de faculteit verbonden gastdocent op het departement Economie en Business.

Pachauri was verbonden aan een groot aantal academische en andere onderzoeksinstellingen.^[3] Hij zat in de raad van bestuur van de Indian Oil Corporation (van januari 1999 tot september 2003) en in de raad van bestuur van GAIL (India) Ltd. (van april 2003 tot oktober 2004) en van de National Thermal Power Corporation (van augustus 2002 tot augustus 2005).

Op 12 oktober 2007 kreeg het door Pachauri voorgezeten Intergovernmental Panel on Climate Change samen met voormalig vicepresident van de VS en prominent milieuactivist Al Gore de Nobelprijs voor de Vrede toegekend.^[4]
Op 14 juli 2008 werd hem de titel van UNIDO Goodwill Ambassadeur toegekend.
Als waardering voor zijn werk kreeg Pachauri verder ook de prestigieuze Padma Bhushan van de Indische staat en werd benoemd tot ‘Officier in het Légion d'honneur’ in Frankrijk.

Naar aanleiding van enkele fouten in het IPCC-rapport 2007, onder andere over het smelten van het ijs in de Himalaya werd om het aftreden van Pachauri gevraagd. Dit weigerde hij.^[5] In 2010 kwam er ook steeds meer kritiek op verschillende nevenactiviteiten van Pachauri, die vaak haaks stonden op zijn beroepsmatig uitgedragen milieu-opvattingen, waaronder:

• Sinds 1982 was hij via TERI onafhankelijk directeur bij Oil and Natural Gas Commission (ONGC)
• Van 1999 tot 2003 was hij een directeur van Indian Oil
• Tot 2010 was hij directeur van de National Thermal Power Generating Corporation (NTPC)
• Hij was lid van Chicago Climate Exchange Inc. (emissiehandel in CO₂)
• Hij was adviseur van oliemaatschappij GloriOil en van Toyota Motors^[6][7][8]

TERI deed zaken met ONGC, Indian Oil en NTPC, bedrijven die stevig bijdragen aan CO₂-emissies. Met ONGC startte TERI in 2008 de onderneming ONGC-TERI Biotech ltd. ONGC betaalde aan de non-profitorganisatie TERI ruim 4,5 miljoen euro.^[9]

In eigen land is Pachauri door zijn aanval op wetenschapper V.K. Raina en kritiek op milieuminister Jairam Ramesh over de smelting van de gletsjers in de Himalaya niet meer zo populair als in de tijd na het krijgen van de Nobelprijs.^[10]

Op 24 februari 2015 nam Pachauri ontslag als voorzitter van het IPCC na beschuldigingen van seksuele intimidatie van een medewerkster van TERI. Pachauri zelf ontkende de aantijgingen.^[11]

In 2010 debuteerde Pachauri als schrijver met zijn roman Return to Almora.

• Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC)