Valery Ponomarev
Valery Ponomarev | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | Moskou, 20 januari 1943 | |||
Geboorteplaats | Moskou | |||
Land | Rusland, Verenigde Staten | |||
Werk | ||||
Genre(s) | jazz | |||
Beroep | muzikant | |||
Instrument(en) | trompet | |||
Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Valery Ponomarev (Russisch Валерий Михайлович Пономарёв) (Moskou, 20 januari 1943)[1][2][3][4] is een uit Rusland afkomstige Amerikaanse jazzmuzikant (trompet, bugel) van de hardbop.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Ponomarev studeerde muziek in Moskou. Gefascineerd door Clifford Brown, wiens platen hij op de zwarte markt ontdekte, wisselde hij van slagwerk naar de trompet. Hij speelde van 1964 tot 1969 in jazzclubs en met doortrekkende Amerikaanse solisten als Gerry Mulligan, Charles Lloyd en Keith Jarrett. Zijn hardbop kwam in het Russische jazzcircuit echter niet goed aan. Hij vertrok in 1973 naar de Verenigde Staten, waar hij aanvankelijk speelde in clubs, totdat Art Blakey hem contracteerde. Hij speelde van 1974 tot 1980 bij diens Jazz Messengers. Met hen toerde hij meermaals door Europa, door Japan en Brazilië, trad hij op bij het Montreux Jazz Festival en het North Sea Jazz Festival. Hij was betrokken bij de opname van meerdere albums.
In 1981 formeerde hij zijn eigen kwintet Universal Language. In 1985 verscheen het eerste album Means of Identification onder zijn eigen naam. In 1991 nam hij met gastmuzikanten als Joe Henderson en Kenny Barron het album Profile op. Daarnaast werkte Ponomarev mee aan albums van Art Blakey, David White (1993), de formatie Ugetsu[5] (1998/99) en Roger Kellaway en werkte hij met Kenny Washington, Lee Konitz, Joe Morello, Frank Foster, Joe Farrell, Pepper Adams en Paquito D'Rivera.
Zijn hoofdinvloeden van de hardbop-jazztrompettisten zijn Clifford Brown, Lee Morgan en Freddie Hubbard. Volgens Leonard Feather behoort hij tot de belangrijkste bijdragen van de Sovjet-Unie aan de Amerikaanse jazz.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- 1985: Means of Identication (Reservoir)
- 1985: Trip to Moscow (Reservoir) met Ralph Moore
- 1991: Profile (Reservoir)
- 1993: Live at Sweet Basil (Reservoir) met John Hicks
- 1997: A Star to You (Reservoir) met Bob Berg, Sid Simmons, Billy Hart
- 2001: The Messenger
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Wolf Kampmann (Hrsg.), met medewerking van Ekkehard Jost: Reclams Jazzlexikon. Reclam, Stuttgart 2003, ISBN 3-15-010528-5.
- Martin Kunzler: Jazz-Lexikon. Rowohlt, Reinbek 1988.
- Bielefelder Katalog Jazz. 2001.
- Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD. 6e editie. Penguin, London 2002, ISBN 0-14-051521-6.
- ↑ (en) Valery Ponomarev. Musician Biographies (7 augustus 2021). Geraadpleegd op 20-12-2021.
- ↑ (en) All About Jazz, Valery Ponomarev music @ All About Jazz. All About Jazz Musicians. Geraadpleegd op 20-12-2021.
- ↑ (en) Valery Ponomarev. Discogs. Geraadpleegd op 20 december 2021.
- ↑ Valery Ponomarev - Biography. vponomarev.com. Geraadpleegd op 20-12-2021.
- ↑ (en) Ugetsu. Discogs. Geraadpleegd op 20-12-2021.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Valery Ponomarev op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.