arrangeren

• Geluid:  arrangeren    (hulp, bestand)

• ar·ran·ge·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schikken’ voor het eerst aangetroffen in 1669 ^[1]
• afgeleid van het Franse arranger (met het achtervoegsel -eren) ^[2]

arrangeren

1. overgankelijk in een bepaalde orde rangschikken, ordenen

   • Hij heeft de bloemen tot een mooi boeket gearrangeerd. 

2. overgankelijk (muziek) een bepaalde melodie met akkoorden omlijsten en voor een bepaalde bezetting geschikt maken

   • Hij arrangeerde een bekend lied voor fluit, hobo en orgel. 

3. (juridisch) (een geschil) bij schikking afdoen
4. regelen, organiseren

   • De vaksbondsleider wil een gesprek tussen het personeel en de directeur arrangeren.  ^[3]

• [2] arrangement, arrangeur

• Het woord arrangeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "arrangeren" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.