pij

• Geluid:  pij    (hulp, bestand)
• IPA: / pɛi / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /pɛɪ̯/
  • (Vlaanderen, Brabant): /pɛː/
  • (Limburg): /pɛɪ̯/

• pij

• Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘kledingstuk van grove wollen stof (tegenwoordig vooral van monniken)’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1481 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	pij	pijen
verkleinwoord	pijtje	pijtjes

de pij v / m

1. (kleding) habijt, lange kleding gedragen door monniken

   • Meestal is een pij donkerbruin of zwart gekleurd maar de camaldulenzers hebben een witte pij en worden de witte benedictijnen genoemd. 

• Het woord pij staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pij" herkend door:

85 %	van de Nederlanders;
78 %	van de Vlamingen.[2]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /pʲij/

• pij

pij

1. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van piś

• IPA: /pʲij/

• pij

pij

1. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van pić

• IPA: /pɪj/

• pij

pij

1. informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord pít

• pyj