Espen Haavardsholm

Espen Haavardsholm (fødd 10. februar 1945 i Oslo)^[1][2] er ein norsk forfattar. Han debuterte i 1966 med novellesamlinga Tidevann, og har seinare utgjeve romanar, dikt, essays, biografiar m.m.

Haavardsholm var ein av dei sentrale forfattarane knytt til det litterære tidsskriftet Profil på slutten av 1960-talet og byrjinga av 1970-talet.

• 1966 Tidevann (novellesamling)
• 1968 Munnene (roman)
• 1969 Kartskisser (essaysamling)
• 1970 Den avskyelige snømannen (novellesamling)
• 1971 Zink (lesestykke)
• 1973 Grip dagen (diktsamling)
• 1975 Historiens kraftlinjer (roman)
• 1978 Boka om Kalle og Reinert (roman)
• 1980 Drift (roman)
• 1981 Svarte fugler over kornåkeren (historier)
• 1983 Store fri (roman)
• 1986 Roger, gult (roman)
• 1988 Mannen fra Jante. Et portrett av Aksel Sandemose
• 1990 Huleskyggen (roman)
• 1993 Litteraturhistorie for den videregående skolen (medforfattar)
• 1993 Martin Linge - min morfar (biografi)
• 1994 Ikke søkt av sol (roman)
• 1995 Taushetens pris (essaysamling)
• 1996 Det innerste rommet (roman)
• 1996 Essays i utvalg (essaysamling)
• 1998 Italienerinnen (roman)
• 2001 Lilit (roman)
• 2002 Noveller om ungdom (novellesamling)
• 2004 Gutten på passbildet (roman)
• 2005 Det som er og det som ikke er. Tidlige tekster
• 2006 Tjue (roman)
• 2008 Bilde på baksiden (roman)
• 2010 Et rom i flammer : Ola Bauer : en biografi (biografi)
• 2011 Besøk på Ekely (roman)

• Gyldendals legat 1970
• Aschehougprisen 2006

• Digitaliserte bøker av Espen Haavardsholm^{[daud lenkje]} hjå Nasjonalbiblioteket
• Øystein Rottem (1997). «Espen Haavardsholm - den umulige friheten». Norges litteraturhistorie : Inn i medietidsalderen. Oslo: Cappelen. s. 145-155. ISBN 8202154774.