Emil Racovita
Emil Racovita[1] (15 de novembre de 1868, Iasi - 19 de novembre de 1947, Cluj) es un biologista, un zoològ, un oceanograf e un espeleològ romanés de la fin dau sègle XIX e de la premiera mitat dau sègle XX. Es famós per sa participacion a l'expedicion antartica bèlga Belgica (1897-1899). Amb lo Polonés Henryk Arctowski, es ansin vengut l'autor dei premierei descripcions detalhadas de la fauna antartica.
En 1904, comencèt d'explorar de baumas per i estudiar lei formas de vida presentas. Amb sa femna Hélène Boucard e son collaborator René Jeannel, venguèt ansin un dei pioniers de la bioespeleologia. D'efiech, avans aquelei trabalhs, la màger part dei biologistas considèravan que lei baumas èran pas de mitans favorables au desvolopament de la vida. Après la Premiera Guèrra Mondiala, acceptèt de s'entornar en Romania. Nomat director de l'Institut d'Espeleologia de Cluj, participèt a l'exploracion de plusors centenaus de baumas dei Carpatas.
Liames intèrnes
[modificar | Modificar lo còdi]Bibliografia
[modificar | Modificar lo còdi]- (ro) Alexandru Marinescu, O expeditie numita Belgica, Ion Creangă, 1991.
- (ro) Anca Bănărescu, Alexandru Iftimie e Alexandru Marinescu, Jurnal : Filmul marii aventuri polare, Compania CD-Press, 1997.
- (fr) Şt. Negrea, « Un siècle de collaboration franco-roumaine dans le domaine de la biospéologie », dins Noesis, Histoire de la science et de la technique, vol. 30-31, 1997, pp. 205-217.