Przejdź do zawartości

Marina Erakovic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marina Erakovic
Ilustracja
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

6 marca 1988
Split

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

2018

Trener

Eduardo Nicolás

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

39 (7 maja 2012)

Australian Open

2R (2009, 2012, 2014)

Roland Garros

3R (2013)

Wimbledon

3R (2008, 2013, 2016)

US Open

2R (2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

8 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

25 (24 czerwca 2013)

Australian Open

1R (2009–2015)

Roland Garros

QF (2013, 2014)

Wimbledon

SF (2011)

US Open

QF (2008)

Marina Erakovic (ur. 6 marca 1988 w Splicie) – nowozelandzka tenisistka pochodzenia chorwackiego.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Erakovic jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. W turniejach juniorskich wygrała w parze z Michaëllą Krajicek US Open w roku 2004 oraz Australian Open w 2005 z Wiktoryją Azaranką.

Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w 2005 pokonując w pierwszej rundzie w Auckland Marie-Ève Pelletier. Przegrała w drugiej rundzie z Janette Husárovą.

W lutym 2013 roku w Memphis wygrała swój pierwszy tytuł WTA Tour w grze pojedynczej. W zawodach pokonała m.in. Annikę Beck, Sofię Arvidsson, Jamie Hampton i Stefanie Vögele. W finale tenisistka wygrała z Sabine Lisicki. Po pierwszym secie, wygranym przez Erakovic wynikiem 6:1, Niemka skreczowała. Ponadto Erakovic czterokrotnie występowała w innych finałach.

W grze podwójnej Erakovic triumfowała osiem razy. W roku 2008 zwyciężyła w zawodach w ’s-Hertogenbosch, Tokio i Luksemburgu, w 2010 w Pattaya, w 2011 w Linzu, w 2012 w Stanford i Dallas, a w 2014 ponownie w ’s-Hertogenbosch.

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza (1–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 18 września 2011 Québec Dywanowa (hala) Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová 6:4, 1:6, 0:6
Finalistka 2. 25 lutego 2012 Memphis Twarda (hala) Szwecja Sofia Arvidsson 3:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 23 lutego 2013 Memphis Twarda (hala) Niemcy Sabine Lisicki 6:1, krecz
Finalistka 3. 15 września 2013 Québec Dywanowa (hala) Czechy Lucie Šafářová 4:6, 3:6
Finalistka 4. 30 kwietnia 2016 Rabat Ceglana Szwajcaria Timea Bacsinszky 2:6, 1:6

Gra podwójna (8–8)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 24 maja 2008 Stambuł Ceglana Słowenia Polona Hercog Stany Zjednoczone Jill Craybas
Białoruś Wolha Hawarcowa
1:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 21 czerwca 2008 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Michaëlla Krajicek Łotwa Līga Dekmeijere
Niemcy Angelique Kerber
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 2. 4 października 2008 Tokio Twarda Stany Zjednoczone Jill Craybas Japonia Ayumi Morita
Japonia Aiko Nakamura
4:6, 7:5, 10–6
Zwyciężczyni 3. 26 października 2008 Luksemburg Twarda (hala) Rumunia Sorana Cîrstea Rosja Wiera Duszewina
Ukraina Marija Korytcewa
2:6, 6:3, 10–8
Zwyciężczyni 4. 14 lutego 2010 Pattaya Twarda Tajlandia Tamarine Tanasugarn Rosja Anna Czakwetadze
Rosja Ksienija Pierwak
7:5, 6:1
Finalistka 2. 24 lipca 2010 Portorož Twarda Rosja Anna Czakwetadze Rosja Marija Kondratjewa
Czechy Vladimíra Uhlířová
4:6, 6:2, 7–10
Finalistka 3. 8 stycznia 2011 Auckland Twarda Szwecja Sofia Arvidsson Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
3:6, 0:6
Zwyciężczyni 5. 16 października 2011 Linz Twarda (hala) Rosja Jelena Wiesnina Niemcy Julia Görges
Niemcy Anna-Lena Grönefeld
7:5, 6:1
Finalistka 4. 14 stycznia 2012 Hobart Twarda Chuang Chia-jung Rumunia Irina-Camelia Begu
Rumunia Monica Niculescu
7:6(4), 6:7(4), 5–10
Zwyciężczyni 6. 15 lipca 2012 Stanford Twarda Wielka Brytania Heather Watson Australia Jarmila Gajdošová
Stany Zjednoczone Vania King
7:5, 7:6(7)
Zwyciężczyni 7. 24 sierpnia 2012 Dallas Twarda Wielka Brytania Heather Watson Łotwa Līga Dekmeijere
Stany Zjednoczone Irina Falconi
6:3, 6:0
Finalistka 5. 11 maja 2013 Madryt Ceglana Zimbabwe Cara Black Rosja Anastasija Pawluczenkowa
Czechy Lucie Šafářová
2:6, 4:6
Finalistka 6. 25 maja 2013 Strasburg Ceglana Zimbabwe Cara Black Japonia Kimiko Date-Krumm
Południowa Afryka Chanelle Scheepers
4:6, 6:3, 12–14
Finalistka 7. 16 czerwca 2013 Birmingham Trawiasta Zimbabwe Cara Black Australia Ashleigh Barty
Australia Casey Dellacqua
5:7, 4:6
Zwyciężczyni 8. 20 czerwca 2014 ’s-Hertogenbosch Trawiasta Hiszpania Arantxa Parra Santonja Holandia Michaëlla Krajicek
Francja Kristina Mladenovic
0:6, 7:6(5), 10–8
Finalistka 8. 23 sierpnia 2014 New Haven Twarda Hiszpania Arantxa Parra Santonja Słowenia Andreja Klepač
Hiszpania Sílvia Soler Espinosa
5:7, 6:4, 7–10

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna (4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2004 Wimbledon Trawiasta Rumunia Monica Niculescu Białoruś Wiktoryja Azaranka
Białoruś Wolha Hawarcowa
4:6, 6:3, 4:6
Zwyciężczyni 2004 US Open Twarda Holandia Michaëlla Krajicek Rumunia Mădălina Gojnea
Rumunia Monica Niculescu
7:6, 6:0
Zwyciężczyni 2005 Australian Open Twarda Białoruś Wiktoryja Azaranka Czechy Nikola Fraňková
Węgry Ágnes Szávay
6:0, 6:2
Finalistka 2005 Wimbledon Trawiasta Rumunia Monica Niculescu Białoruś Wiktoryja Azaranka
Węgry Ágnes Szávay
7:6, 2:6, 0:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]