2S42 Lotos
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
CNIIToczMasz |
| Typ pojazdu |
samobieżny moździerz |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
4 osoby |
| Historia | |
| Prototypy |
2019 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
2W-06-2 diesel, 450 KM |
| Długość |
~5,8 m |
| Szerokość |
~3,15 m |
| Wysokość |
~3,05 m |
| Masa |
18 ton |
| Osiągi | |
| Prędkość |
70 km/h |
| Zasięg pojazdu |
500 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Rowy (szer.) |
~1,8 m |
| Ściany (wys.) |
~0,9 m |
| Kąt podjazdu |
60% |
| Przechył boczny |
30% |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x moździerz kalibru 120 mm 2A80-1 1 x karabin maszynowy kalibru 7,62 mm | |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
2S42 Lotos (ros. 2С42 Лотос, pol. lotos) – rosyjski samobieżny moździerz kalibru 120 mm zaprojektowany przez zakłady CNIIToczMasz wchodzące w skład konsorcjum Rostech. Projekt maszyny ujawniono podczas międzynarodowego forum techniczno-wojskowego „Armia-2017” w podmoskiewskiej Kubince, a premierowo pojazd został zaprezentowany przez producenta 5 czerwca 2019 roku[1]. Konstrukcja jest projektowana dla jednostek powietrznodesantowych jako docelowy następca serii moździerzy samobieżnych 2S9 Nona[2].
Projekt jest rozwinięciem zarzuconego projektu ciężkiego samobieżnego moździerza 2S36 Zauralec-D, który miał zastąpić 2S31 Wena[3].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Lotos wykorzystuje wysoce mobilne zmodyfikowane podwozie bojowego wozu piechoty BMD-4M, które zostało wydłużone do 7 par kół nośnych. Pancerz zapewnia ochronę przed amunicją kalibru 7,62 mm i odłamkami z każdej strony oraz przed amunicją kalibru 12,7 mm z przodu kadłuba. Na wyposażeniu pojazdu znajduje się system ochrony przed skutkami użycia broni masowego rażenia oraz system automatycznego gaszenia pożarów. Jest on także dostosowany do transportu drogą powietrzną i szybkiego przejścia w tryb bojowy po wylądowaniu i rozładunku. Załogę pojazdu stanowią 4 osoby: dowódca, strzelec, ładowniczy i kierowca[4].
Głównym uzbrojeniem jest zamontowany w wieży moździerz kalibru 120 mm 2A80-1, znany z wprowadzonego wcześniej systemu 2S34 Chosta. W Lotosie został on silnie zautomatyzowany, a dodatkowo na wyposażeniu znalazł się nowy system kierowania ogniem Zawiet-D[5]. Broń może korzystać zarówno z amunicji zwykłej, jak i pocisków naprowadzanych laserowo Kitołow-2M, a ogień może być prowadzony na dystansie do 13 km przy szybkostrzelności wynoszącej 6-8 strzałów na minutę[6]. Sam moździerz może poruszać się wertykalnie w zakresie od -4 do +80 stopni[7].
Do samoobrony pojazd posiada zdalnie sterowany z wnętrza karabin maszynowy kalibru 7,62 mm oraz zestaw wyrzutni granatów dymnych[4].
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]- Rosja
- Wojska Lądowe – w trakcie testów[2]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Pawłowski: Premiera moździerza samobieżnego 2S42 Łotos. Konflikty, 2019-06-09. [dostęp 2022-12-01]. (pol.).
- ↑ a b Mateusz Zielonka: Testy artyleryjskiego systemu Lotos. Defence 24, 2020-12-24. [dostęp 2022-12-01]. (pol.).
- ↑ Rafał Muczyński: Przypadkowa premiera 2S42 Lotos. Milmag, 2019-01-06. [dostęp 2022-12-02]. (pol.).
- ↑ a b 2S42 Lotos. Military Today. [dostęp 2022-12-02]. (ang.).
- ↑ 2S42 120mm Lotos. Global Security. [dostęp 2022-12-02]. (ang.).
- ↑ W Rosji wkrótce rozpoczną się próby działa 2S42 Lotos. Zespół Badań i Analiz Militarnych, 2020-08-07. [dostęp 2022-12-02]. (pol.).
- ↑ Canon d’artillerie automoteur russe 2S42 Lotos. Strategic Bureau. [dostęp 2022-12-02]. (fr.).
| Czołgi | |
|---|---|
| Działa samobieżne i moździerze | |
| Pojazdy przeciwlotnicze | |
| Samobieżne wyrzutnie rakietowe | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Pojazdy rozpoznawcze | |
| Samochody ciężarowe | |
| Inne pojazdy | |
| Pociągi pancerne | |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
| Pojazdy bezzałogowe |
