Przejdź do zawartości

Andowiak rudawy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andowiak rudawy
Thomasomys pyrrhonotus[1]
(O. Thomas, 1886)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Thomasomyini

Rodzaj

andowiak

Gatunek

andowiak rudawy

Synonimy
  • Hesperomys pyrrhonotus O. Thomas, 1886[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Andowiak rudawy[4] (Thomasomys pyrrhonotus) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Andowiak rudawy występuje w Andach w północno-zachodnim Peru (Piura i Cajamarca)[5].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1886 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Hesperomys pyrrhonotus[2]. Holotyp pochodził z Tambilio, znad rzeki Malleta, w regionie Cajamarca, w Peru[6].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[7].
  • pyrrhonotus: gr. πυρρος purrhos „koloru płomienia, czerwony”, od πυρ pur, πυρος puros „ogień”; -νωτος -nōtos „-grzbiety, -tyły”, od νωτον nōton „tył, grzbiet”[8].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 137–144 mm, długość ogona 190 mm, długość ucha 19,5–22 mm, długość tylnej stopy 30–31 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[9].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Występują w górskich lasach i krzewiastym paramo na wysokości od 2300 do 4000 m n.p.m.[3]. Andowiak rudawy prowadzi nocny tryb życia[9].

Populacja

[edytuj | edytuj kod]

Rzadko spotykany gatunek[3].

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Główne zagrożenia to wylesianie, fragmentacja siedliska i rolnictwo.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Thomasomys pyrrhonotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b O. Thomas. Note on Hesperomys pyrrhorhinus, Pr. Max. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fifth series. 18, s. 421, 1886. (ang.). 
  3. a b c C. Barriga & V. Pacheco, Thomasomys pyrrhonotus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-22] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 256. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thomasomys pyrrhonotus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-22].
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 675, 1904. (ang.). 
  8. pyrrhonotus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-22] (ang.).
  9. a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 497. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).