Annette Du Plooy

Annette Du Plooy

Annette Van Zyl w 1966 roku
Państwo	Południowa Afryka
Data i miejsce urodzenia	25 września 1943 Pretoria
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczna
Zakończenie kariery	1971 wznowienie: 1975 zakończenie: 1976
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	7
Najwyżej w rankingu	6 (1965)
Australian Open	SF (1965)
Roland Garros	SF (1967, 1968)
Wimbledon	QF (1966)
US Open	QF (1967)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	15
Australian Open	QF (1965)
Roland Garros	F (1967)
Wimbledon	QF (1963)
US Open	SF (1967)
Multimedia w Wikimedia Commons

Annette du Plooy, z domu Van Zyl (ur. 25 września 1943 w Pretorii) – południowoafrykańska tenisistka. Zwyciężczyni wielkoszlemowego turnieju French Championships w 1966 roku (obecnie French Open) w grze mieszanej, finalistka tego samego turnieju rok później w grze podwójnej. Czołowa zawodniczka lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku.

W oficjalnych turniejach występowała od 1962 roku. Pierwszy seniorski turniej wygrała w Rzymie w maju 1965 roku. Triumfowała wówczas w grze podwójnej w parze z Madonną Schacht. Miesiąc później zwyciężyła w grze pojedynczej w Londynie, ogrywając Christine Truman 6:3, 4:6, 6:4.

W 1966 roku odniosła największy sukces w karierze, wygrywając wielkoszlemowy French Championships w grze mieszanej. Wspólnie z Frew McMillanem pokonała w meczu finałowym parę Ann Haydon-Jones–Clark Graebner 1:6, 6:3, 6:2. Rok później doszła do finału French Championships w grze podwójnej. W parze z Pat Walkden odprawiła w ćwierćfinale amerykański duet Rosie Casals i Billie Jean King 6:2, 6:4. W meczu mistrzowskim nie sprostały jednak Françoise Durr i Gail Sherriff, przegrywając 2:6, 2:6. W grze pojedynczej w czwartej rundy pokonała Judy Tegart 6:3, 6:1, a w ćwierćfinale odprawiła liderkę kobiecych rozgrywek tenisowych Billie Jean King 6:2, 5:7, 6:4. W walce o finał uległa jednak Lesley Turner 1:6, 4:6.

W sierpniu 1968 roku podczas turnieju w Hamburgu doszła do finałów wszystkich trzech konkurencji, wygrywając każdy z nich. W grze pojedynczej pokonała Judy Tegart 6:1, 7:5, w deblu u boku Pat Walkden ograły Winnie Shaw i Judy Tegart 6:3, 7:5, a w grze mieszanej wspólnie z Frew McMillanem wygrała ze swoją deblową partnerką Pat Walkden i Malcolmem Andersonem 6:1, 12:10. Po potrójną koronę sięgnęła również tydzień później w Kitzbühel. W singlu wygrała z Erzsébet Polgár 6:1, 6:0, w grze podwójnej w parze z Nell Truman pokonała duet Jauss–Schönberger 6:3, 6:1, a w mikście z Robertem Wilsonem – parę Helen Amos i Herb Fitzgibbon 6:3, 6:4.

Wygrała w sumie siedem turniejów w grze pojedynczej oraz dwanaście w deblu, w tym w Erze Open odpowiednio cztery i siedem.

W rozgrywkach Pucharu Federacji występowała w latach 1964–1968 oraz w 1976 roku. Wygrała dwanaście meczów, przegrała siedem.

Po zakończeniu kariery zawodowej zajęła się trenowaniem młodzieży oraz popularyzacją tenisa w Południowej Afryce^[1]. W 2017 roku została dyrektorem juniorskiego turnieju ITF w Brooklyn Union Tennis Club^[2].

Van Zyl 20 kwietnia 1968 roku w Pretorii poślubiła Jana Du Plooy^[3]. Jej wnuki również grają w tenisa. Podziwia Rafaela Nadala i Mariję Szarapową^[4].

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

     Początek Ery Open

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971 – 1974	1975	1976	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	A	A	SF	A	A	A		A	A	koniec kariery	A	A	0 / 1 (0 / 0)	4 – 1 (0 – 0)
French Open	A	4R	4R	QF	QF	SF		SF	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 1)	19 – 6 (4 – 1)
Wimbledon	A	3R	2R	A	QF	4R		2R	A	2R	koniec kariery	A	2R	0 / 7 (0 / 3)	8 – 7 (1 – 3)
US Open	A	1R	3R	A	A	QF		A	A	A	koniec kariery	A	2R	0 / 4 (0 / 1)	5 – 4 (0 – 1)
Ranking na koniec roku[a]				6	6		9					69	60	0 / 18 (0 / 5)	36 – 18 (5 – 5)

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971 – 1974	1975	1976	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	A	A	QF	A	A	A		A	A	koniec kariery	A	A	0 / 1 (0 / 0)	2 – 1 (0 – 0)
French Open	A	SF	3R	SF	SF	F		SF	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 1)	17 – 6 (3 – 1)
Wimbledon	A	QF	1R	A	2R	1R		2R	A	3R	koniec kariery	A	3R	0 / 7 (0 / 3)	5 – 7 (2 – 3)
US Open	A	A	A	A	A	SF		A	A	A	koniec kariery	A	1R	0 / 2 (0 / 1)	4 – 2 (0 – 1)
Ranking na koniec roku	Ranking nie był publikowany													0 – 16 (0 – 5)	28 – 16 (5 – 5)

Turniej	1962	1963	1964	1965	1966	1967	1968		1969	1970	1971 – 1974	1975	1976	Tytuły (w EO)	Z–P (w EO)
Australian Open	A	A	A	3R	A	A	A		A	Turniej nie był rozgrywany				0 / 1 (0 / 0)	1 – 1 (0 – 0)
French Open	A	QF	3R	QF	W	SF		SF	A	A	koniec kariery	A	A	1 / 6 (0 / 1)	18 – 5 (2 – 1)
Wimbledon	A	3R	4R	A	SF	SF		QF	A	3R	koniec kariery	A	A	0 / 6 (0 / 2)	15 – 6 (5 – 2)
US Open	A	A	A	A	A	A		A	A	A	koniec kariery	A	A	0 / 0	0 – 0
														1 / 13 (0 / 3)	32 – 12 (7 – 3)

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1971 – 1987
	Virginia Slims Circuit
	Grand Prix Series
	Colgate Series

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	20 czerwca 1965	Londyn	Trawiasta	Christine Truman	6:3, 4:6, 6:4
Finalistka	1.	8 maja 1966	Rzym	Ceglana	Ann Haydon-Jones	6:8, 1:6
Finalistka	2.	16 lipca 1966	Hoylake	Trawiasta	Margaret Smith	6:3, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	2.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Trudy Groenman	6:3, 6:1
Zwyciężczyni	3.	23 lipca 1967	Gstaad	Ceglana	Jan Lehane	6:1, 3:6, 6:3

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	21 lipca 1968	Gstaad	Ceglana	Julie Heldman	6:0, 6:1
Zwyciężczyni	2.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Judy Tegart	6:1, 7:5
Zwyciężczyni	3.	20 sierpnia 1968	Kitzbühel	Ceglana	Erzsébet Polgár	6:1, 6:0
Finalistka	1.	20 kwietnia 1969	Durban	Twarda	Billie Jean King	4:6, 1:6
Zwyciężczyni	4.	2 grudnia 1975	Johannesburg	Twarda	Brigitte Cuypers	6:3, 3:6, 6:4

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	28 lipca 1963	Hilversum	Ceglana	Margaret Hunt	Renee Schuurman Lesley Turner	5:7, 6:4, 2:6
Zwyciężczyni	1.	4 sierpnia 1963	Baden-Baden	Ceglana	Margaret Hunt	Norma Baylon Helga Schultze	4:6, 6:3, 6:3
Finalistka	2.	19 lipca 1964	Gstaad	Ceglana	Roberta Beltrame	Margaret Smith Lesley Turner	4:6, 1:6
Finalistka	3.	26 lipca 1964	Hilversum	Ceglana	Norma Baylon	Margaret Smith Lesley Turner	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	11 maja 1965	Rzym	Ceglana	Madonna Schacht	Sylvana Lazzarino Lea Pericoli	2:6, 6:2, 12:10
Finalistka	4.	1 sierpnia 1965	Baden-Baden	Ceglana	Heide Schildknecht Orth	Margaret Smith Lesley Turner	3:6, 2:6
Zwyciężczyni	3.	10 kwietnia 1966	Johannesburg	Twarda	Margaret Smith	Carole Caldwell Graebner Billie Jean King	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	4.	8 maja 1966	Rzym	Ceglana	Norma Baylon	Ann Haydon-Jones Elizabeth Starkie	6:3, 1:6, 6:2
Finalistka	5.	16 lipca 1966	Hoylake	Trawiasta	Norma Baylon	Ann Haydon-Jones Margaret Smith	6:3, 1:6, 4:6
Zwyciężczyni	5.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Elly Krocke	Gail Sherriff Betty Stöve	6:3, 2:6, 6:1
Zwyciężczyni	6.	1 sierpnia 1966	Baden-Baden	Ceglana	Norma Baylon	Edda Buding Helga Schultze	4:6, 6:4, 6:4
Finalistka	6.	9 sierpnia 1966	Hamburg	Ceglana	Norma Baylon	Maria Bueno Margaret Smith	2:6, 1:6
Finalistka	7.	3 czerwca 1967	French Open	Ceglana	Pat Walkden	Françoise Durr Gail Sherriff	2:6, 2:6
Zwyciężczyni	7.	14 kwietnia 1968	Johannesburg	Twarda	Pat Walkden	Margaret Smith Court Virginia Wade	0:6, 6:4, 7:5

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	27 kwietnia 1968	Bournemouth	Ceglana	Fay Toyne	Christine Truman-Janes Nell Truman	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	5 maja 1968	Hurlingham, Londyn	Ceglana	Pat Walkden	Margaret Smith Court Virginia Wade	nie rozegrano, tytuł wspólny
Finalistka	2.	19 maja 1968	Rzym	Ceglana	Pat Walkden	Margaret Smith Court Virginia Wade	2:6, 5:7
Zwyciężczyni	2.	16 czerwca 1968	Lugano	Ceglana	Lesley Turner Bowrey	Edda Buding Helga Niessen	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	3.	21 lipca 1968	Gstaad	Ceglana	Rosie Darmon	Helen Amos Elena Subirats	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	4.	28 lipca 1968	Hilversum	Ceglana	Pat Walkden	Astrid Suurbeek Judy Tegart	6:2, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Pat Walkden	Winnie Shaw Judy Tegart	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	6.	20 sierpnia 1968	Kitzbühel	Ceglana	Nell Truman	Jauss Schönberger	6:3, 6:1
Finalistka	3.	20 kwietnia 1969	Durban	Twarda	Pat Walkden	Rosie Casals Billie Jean King	3:6, 6:1, 2:6
Finalistka	4.	25 października 1969	Stalybridge	Dywanowa (hala)	Joyce Barclay	Ann Haydon-Jones Virginia Wade	3:6, 3:6
Finalistka	5.	15 listopada 1969	Londyn	Dywanowa (hala)	Joyce Barclay	Ann Haydon-Jones Virginia Wade	5:7, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	7.	31 sierpnia 1970	Kitzbühel	Ceglana	Brenda Kirk	Helga Niessen Masthoff Winnie Shaw	6:4, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni	8.	12 czerwca 1976	Beckenham	Trawiasta	Brigitte Cuypers	Natalja Czmyriowa Olga Morozowa	9:7, 6:4
Finalistka	6.	11 lipca 1976	Gstaad	Ceglana	Brigitte Cuypers	Betsy Nagelsen Wendy Turnbull	4:6, 4:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalistka	1.	11 sierpnia 1964	Hamburg	Ceglana	Thomaz Koch	Helga Schultze Nikola Pilić	6:3, 2:6, 1:6
Zwyciężczyni	1.	25 lipca 1965	Hilversum	Ceglana	Frew McMillan	Brak danych Brak danych	Brak danych
Zwycięzca	2.	5 czerwca 1966	French Championships	Ceglana	Frew McMillan	Ann Haydon-Jones Clark Graebner	1:6, 6:3, 6:2
Zwyciężczyni	3.	24 lipca 1966	Hilversum	Ceglana	Frew McMillan	Brak danych Brak danych	Brak danych
Zwyciężczyni	4.	1 sierpnia 1966	Baden-Baden	Ceglana	Frew McMillan	Norma Baylon Nikola Pilić	6:3, 6:2

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	28 lipca 1968	Hilversum	Ceglana	Robert Maud	Margaret Smith Court Tom Okker	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	2.	11 sierpnia 1968	Hamburg	Ceglana	Frew McMillan	Pat Walkden Malcolm Anderson	6:1, 12:10
Zwyciężczyni	3.	20 sierpnia 1968	Kitzbühel	Ceglana	Robert Wilson	Helen Amos Herb Fitzgibbon	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	4.	13 czerwca 1970	Beckenham	Trawiasta	Frew McMillan	Evonne Goolagong Bob Giltinan	tytuł wspólny, mecz nie odbył się

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-12-26]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-12-26]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-12-26]  (ang.).