Przejdź do zawartości

Annibale Bugnini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Annibale Bugnini
Arcybiskup tytularny Dioklei
Ilustracja
Gaudium Domini Fortitudo
Radość w Panu ostoją
Kraj działania

Iran

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1912
Civitella del Lago

Data śmierci

3 lipca 1982

Pronuncjusz apostolski w Iranie
Okres sprawowania

od 1976 do 1982

Sekretarz Kongregacji Kultu Bożego
Okres sprawowania

od 1972 do 1976

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zgromadzenie Misji

Prezbiterat

26 czerwca 1936

Nominacja biskupia

6 lutego 1972

Sakra biskupia

13 lutego 1972

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 lutego 1972

Konsekrator

Paweł VI

Współkonsekratorzy

Bernardus Johannes Alfrink
William Conway

Annibale Bugnini (ur. 14 czerwca 1912 w Civitella del Lago, zm. 3 lipca 1982) – włoski arcybiskup ze Zgromadzenia Misji.

Współtwórca nowego rytu posoborowego w Kościele katolickim (obecnie: zwyczajnej formy rytu rzymskiego). W latach 1962–1965 przewodniczący Komisji Liturgicznej Soboru Watykańskiego II, zajmującej się przygotowaniem reformy liturgicznej. W latach 1972–1976 sekretarz kongregacji Kultu Bożego. Arcybiskup tytularny Dioklei[1]. W 1976 roku papież zwolnił go z posługi w Kurii Rzymskiej i powierzył misję nuncjusza apostolskiego w Iranie (Teheranie).

Wobec arcybiskupa Bugniniego wielokrotnie pojawiały się oskarżenia o związki z masonerią; czemu sam zainteresowany zaprzeczał[2].

  • La riforma liturgica 1948-1975. CLV-Ed. Liturgiche, Roma 1983.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Catholic-Hierarchy. [dostęp 2010-04-22]. (ang.).
  2. Michał Poradowski: Problemy II Soboru Watykańskiego. Masoneria w Kościele. Wrocław: 1996.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]