Przejdź do zawartości

Arado Ar 197

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arado Ar 197
(dane dla prototypu V3)
Ilustracja
Arado Ar 197 ok. 1937
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Arado Flugzeugwerke G. m. b. H.

Typ

jednomiejscowy myśliwiec pokładowy

Konstrukcja

jednosilnikowy dwupłatowiec o konstrukcji metalowej, kabina zakryta, podwozie stałe, niechowane

Załoga

1

Historia
Data oblotu

wiosna 1937

Liczba egz.

3 (V1, V2, V3)

Dane techniczne
Napęd

jeden dziewięciocylindrowy silnik gwiazdowy BMW 132 Dc chłodzony powietrzem

Moc

647 kW

Wymiary
Rozpiętość

11 m

Długość

9,2 m

Wysokość

3,6 m

Powierzchnia nośna

37,8 m²

Masa
Własna

1814 kg

Startowa

3212 kg

Osiągi
Prędkość maks.

400 km/h na wys. 2500 m

Prędkość przelotowa

350 km/h na wys. 1500 m

Prędkość wznoszenia

5,3 min na wys. 4000 m

Pułap

8600 m

Zasięg

700 km (z dodatkowym zbiornikiem paliwa 1640 km)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
dwa działka MG FF kalibru 20 mm, dwa karabiny maszynowe MG 17 kalibru 7,9 mm, cztery bomby SC 50 podwieszane pod dolnym skrzydłem
Użytkownicy
Niemcy
Silnik BMW 132 eksponowany w MLP w Krakowie.

Arado Ar 197niemiecki dwupłatowiec z czasów II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Prace nad opracowaniem myśliwca pokładowego dla lotniskowca "Graf Zeppelin" firma Arado rozpoczęła w 1936 r. Za punkt wyjścia do nowej konstrukcji przyjęto wcześniej opracowaną maszynę Arado Ar 68. W prototypie Ar 197 V1 (o znakach rejestracyjnych D-ITSE) zastosowano silnik rzędowy Daimler-Benz DB 600 V o mocy 910 KM z trójłopatowym śmigłem o przestawnym skoku. Jego oblotu dokonano w 1937 r. w Warnemünde. Prototyp V2 (D-IVLE) został wyposażony w silnik gwiazdowy BMW 132 J o mocy 815 KM. W prototypie V3 zamontowano silnik gwiazdowy BMW 132Dc o mocy 880 KM[1][2]. Ten egzemplarz miał również możliwość przenoszenia dodatkowego zbiornika paliwa, został również uzbrojony w dwa działka MG FF 20 mm w górnym skrzydle (z zapasem 60. pocisków) i w dwa stałe karabiny maszynowe MG 17 7,9 mm w kadłubie. Samolot mógł przenosić cztery 50-kilogramowe bomby SC50[3].

Z uwagi na osiągi poniżej oczekiwań program rozwoju Ar 197 został zarzucony na rzecz Bf 109T. Zbudowano jedynie trzy egzemplarze prototypowe[4].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Dwupłatowy samolot myśliwski przeznaczony do operowania z pokładu lotniskowca. Kadłub o przekroju owalnym, w przedniej części kryty blachą, dalej płótnem. Kabina pilota zakryta. Skrzydła o różnej rozpiętości, komora płatów wzmocniona zastrzałami w kształcie litery N. Oba płaty były wyposażone w lotki kryte płótnem. Podwozie stałe z kółkiem ogonowym i hakiem do lądowania na lotniskowcu. W przypadku wodowania pilot miał możliwość odstrzelenia podwozia[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]