Przejdź do zawartości

Cain Velasquez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cain Velasquez
Ilustracja
Velasquez w 2011
Data i miejsce urodzenia

28 lipca 1982
Salinas

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

185 cm

Masa ciała

109 kg

Styl walki

zapasy, boks

Trenowany przez

Daniel Cormier – zapasy
Javier Mendez – boks tajski
Leandro Vieira – brazylijskie jiu-jitsu
Joe Grosso – treningi siłowe
Rosendo Sanchez – boks

Debiut

2006

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

American Kickboxing Academy

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

17

Zwycięstwa

14

Przez nokauty

12

Przez poddania

0

Przez decyzje

2

Porażki

3

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 3 marca 2022.

Cain Ramirez Velasquez (ur. 28 lipca 1982 w Salinas) − amerykański zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, dwukrotny mistrz organizacji Ultimate Fighting Championship (2010-2011 i 2012-2015).

Wczesne życie i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Salinas, w Kalifornii jako syn Efraína i Isabel Velasquez[1]. Jego ojciec przeniósł się do USA z Sonory jako nielegalny imigrant, gdzie poznał urodzoną w Ameryce Isabel[2]. Związali się, a później pobrali, co pozwoliło Efraínowi uzyskać obywatelstwo amerykańskie[3]. Rodzina Velasquezów miała troje dzieci: Efraína Jr., Adelę i Caína.

Velasquez wychował się w Yumie, w Arizonie[4]. Ukończył Kofa High School, gdzie w ciągu czterech lat zapasów ustanowił rekord 110-10 i dwukrotnie wygrał 5A Arizona Wrestling Championship. Grał także w piłkę nożną przez trzy lata. Jako senior służył jako kapitan zarówno swoich drużyn zapaśniczych, jak i piłkarskich. Jako piłkarz grał na linii obrońcy[4].

Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczał do Iowa Central Community College, walcząc przez jeden sezon (2001–2002) i wygrywając krajowe mistrzostwa National Junior College Athletic Association w wadze ciężkiej[5]. Następnie przeniósł się na Uniwersytet Stanu Arizona. Walczył dla Sun Devils przez trzy sezony i osiągnął rekord 86-17, zajmując 5. miejsce w kraju w 2005 r. i 4. w 2006 r. Podczas pobytu w ASU Velasquez walczył u boku przyszłych zawodników UFC Ryana Badera i C. B. Dollaway[6]. Ukończył ASU w 2006 roku, uzyskując tytuł licencjata na studiach interdyscyplinarnych[7].

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera i początki w UFC

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2006 roku zanotował profesjonalny debiut w MMA, walcząc dla Strikeforce[8]. W 2008 roku podpisał kontrakt z UFC. Po wygraniu w tej organizacji 5 walk z rzędu (4 przez KO/TKO) został wyznaczony do zmierzenia się z Antônio Rodrigo Nogueirą, jednym z czołowych zawodników wagi ciężkiej na świecie. Pokonał go 20 lutego 2010 roku w Sydney (UFC 110) przez nokaut w pierwszej rundzie. Dzięki temu otrzymał szansę walki o mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej przeciw dotychczasowemu mistrzowi, Brockowi Lesnarowi[9]. Doszło do niej 23 października w Anaheim, podczas gali UFC 121.

Mistrz UFC w wadze ciężkiej

[edytuj | edytuj kod]

Velasquez odebrał Lesnarowi tytuł, pokonując go przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie na skutek ciosów pięściami w parterze[10]. W styczniu 2011 roku został wyróżniony przez branżowy portal sherdog.com tytułem „zawodnika roku”[11].

W pierwszej obronie tytułu jego przeciwnikiem miał być Junior dos Santos[12]. Do walki tej jednak nie doszło z powodu doznanej przez Velasqueza pod koniec 2010 roku kontuzji barku, która wymagała operacji i wyłączyła go ze startów na około 8 miesięcy. W międzyczasie dos Santos ugruntował swoją pozycję pretendenta, pokonując Sahne'a Carwina. Ostatecznie walka między Velasquezem a Brazylijczykiem odbyła się 12 listopada 2011 roku w Anaheim − Amerykanin został znokautowany w 1. rundzie i stracił tytuł[13]. W swojej pierwszej walce po stracie pasa mistrzowskiego pokonał w maju 2012 roku przez techniczny nokaut ciosami w parterze Brazylijczyka Antonio Silvę[14].

29 grudnia 2012 stoczył rewanż z Juniorem dos Santosem[15]. Po pięciorundowej walce, w której Velasquez zdominował przeciwnika zarówno w parterze jak i w stójce, sędziowie orzekli jednogłośne zwycięstwo Amerykanina[16]. Tym samym odzyskał on mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej.

W pierwszej obronie odzyskanego pasa ponownie zwyciężył Antonio Silvę przez TKO w 1. rundzie[17]. Po czasie ogłoszono trzecie starcie Velasquez vs Dos Santos do którego doszło 19 października 2013[18]. Kolejny raz Velasquez był lepszy od pretendenta dominując go i praktycznie stosując tę samą taktykę co w ich drugim starciu czyli wpadanie w klincz z serią ciosów oraz obalenia ale tym razem Velasquez był bardziej zdeterminowany by skończyć walkę przed czasem i dopiął swego w ostatniej rundzie mistrzowskiego boju pokonując kompletnie rozbitego Dos Santosa przez TKO[19].

Po serii kontuzji które trapiły Velasqueza przez ostatnie lata dopiero 13 czerwca 2015 mógł ponownie stanął do obrony tytułu[20]. Rywalem Meksykanina był kolejny Brazylijczyk Fabricio Werdum, który nieoczekiwanie poddał go w 3. rundzie duszeniem gilotynowym i odebrał mu pas[21].

Kariera od 2016

[edytuj | edytuj kod]

9 lipca 2016 na jubileuszowej gali UFC 200, pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Travisa Browna[22].

Walka rewanżowa przeciwko Werdumowi została przełożona i miała się odbyć 30 grudnia 2016 roku na gali UFC 207. Stanowa Komisja Sportowa w Nevadzie nie zatwierdziła Velasqueza do walki, stwierdzając po badaniach fizycznych i wywiadach, że był niezdolny do startu w zawodach ze względu na ostrogi[23].

W pierwszej walce w swoim nowym kontrakcie, Velasquez był bohaterem walki wieczoru na gali UFC on ESPN 1, gdzie zmierzył się z Francisem Ngannou 17 lutego 2019 roku[24]. Przegrał walkę przez nokaut w pierwszej rundzie[25].

4 października 2019 r., po jego pierwszym występie w WWE, ujawniono, że Velasquez wycofa się z puli testowej USADA, aby skupić się na swojej zawodowej karierze wrestlingowej. 11 października 2019 roku ogłosił odejście z MMA[26].

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]

Styl walki Velasqueza charakteryzuje się chęcią poruszania się do przodu, które daje przeciwnikom bardzo mało miejsca w oktagonie[27]. Często używa niezwykle szybkich kombinacji ciosów. Jest silny w klinczu, gdzie zadaje długie kombinacje, które zwykle kończą się obaleniem[28].

Po obaleniu przeciwnika często używa umiejętności grapplingowych, aby utrzymać dominującą pozycję, podczas gdy kontynuuje atak z góry - ciosami w tej pozycji, lub decyzją sędziowską[27].

Był często chwalony za swoją kondycję i niesamowitą wytrzymałość, która pozwoliła mu kontynuować walkę po tym, jak jego przeciwnicy byli wyczerpani. Dzięki temu zyskał przydomek „Cardio Cain”[28]. W lipcu 2013 był rekordzistą pod względem liczby trafionych ciosów na minutę w UFC[29].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Biegle posługuje się językiem angielskim i hiszpańskim[30]. Występował gościnnie w hiszpańskojęzycznych sieciach telewizyjnych Telemundo i Univision. Oprócz występów w telewizji, był także gościem w nocnym programie TBS Lopez Tonight[31].

Jest znany z tego, że nosi widoczny tatuaż „Brown Pride” na górnej części klatki piersiowej. Mówi, że jest on hołdem dla jego meksykańskiego dziedzictwa[32].

Wraz z żoną Michelle mają córkę urodzoną w 2009 roku i syna urodzonego w 2018 roku[33]. Para pobrała się 28 maja 2011 roku[34].

Oskarżenia o morderstwo

[edytuj | edytuj kod]

3 marca 2022 poinformowano, że prokuratura postawiła Velasquezowi aż 10 zarzutów, w tym zarzut próby zabójstwa. Do strzelaniny z jego udziałem doszło w stanie Kalifornia, w San Jose. Jej inicjatorem był właśnie Velasquez, który strzelał w samochód. Znajdowały się w nim dwie osoby, w tym 43-letni Harry Eugene Goularte, który nieoficjalnie miał molestować jego nastoletnią córkę. Chcąc zemścić się, postrzelił przypadkowo drugiego pasażera - ojca wspomnianego człowieka, który trafił do szpitala z ranami niezagrażającymi życiu. Według wielu dziennikarzy Velasquez oddalił się z miejsca zdarzenia, ale szybko został zatrzymany przez policję[35][36].

10 listopada opuścił areszt w Santa Clara, w którym przebywał od ośmiu miesięcy[37]. Wyjście Velasqueza jest związane z kaucją ustanowioną przez sędziego i innymi warunkami, które dotyczą wpłacenia miliona dolarów, zakazu posiadania broni, trzymania się z dala od Harry’ego Goularte i jego rodziny i poddaniu się monitoringowi GPS, który oznacza, że bez zgody sądu nie może opuścić miejsca zamieszkania[38].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
  • 2000: mistrz Arizony w wadze ciężkiej
  • 2001: mistrz Arizony w wadze ciężkiej
  • 2002: mistrz USA NJCAA w wadze ciężkiej
  • 2005: NCAA Division I − 5. miejsce w wadze ciężkiej
  • 2006: NCAA Division I − 4. miejsce w wadze ciężkiej

Lista walk w MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 14-3 Kamerun Francis Ngannou (12-3) KO (ciosy pięściami) 1 0:26 UFC on ESPN 1: Ngannou vs. Velasquez 17.02.2019 Stany Zjednoczone Phoenix Main Event
Wygrana 14-2 Stany Zjednoczone Travis Browne (18-3-1) TKO (ciosy pięściami) 1 4:57 UFC 200 09.07.2016 Stany Zjednoczone Las Vegas Bonus za występ wieczoru
Przegrana 13-2 Brazylia Fabricio Werdum (19-5-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 3 2:13 UFC 188 13.06.2015 Meksyk Meksyk Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 13-1 Brazylia Junior dos Santos (16-2) TKO (ciosy pięściami) 5 1:51 UFC 166 19.10.2013 Stany Zjednoczone Houston Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 12-1 Brazylia Antônio Silva (18-4) TKO (ciosy pięściami) 1 1:21 UFC 160 25.05.2013 Stany Zjednoczone Las Vegas Obronił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 11-1 Brazylia Junior dos Santos (15-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC 155 30.12.2012 Stany Zjednoczone Las Vegas Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 10-1 Brazylia Antônio Silva (16-3) TKO (ciosy pięściami) 1 3:36 UFC 146 26.05.2012 Stany Zjednoczone Las Vegas Co-Main Event
Przegrana 9-1 Brazylia Junior dos Santos (13-1) KO (ciosy pięściami) 1 1:04 UFC on Fox: Velasquez vs. Dos Santos 12.11.2011 Stany Zjednoczone Anaheim Stracił mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Main Event
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Brock Lesnar (5-1) TKO (ciosy pięściami) 1 4:12 UFC 121 23.10.2010 Stany Zjednoczone Anaheim Zdobył mistrzostwo UFC w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Wygrana 8-0 Brazylia Antônio Rodrigo Nogueira (32-5-1) KO (ciosy pięściami) 1 2:20 UFC 110 21.02.2010 Australijskie Terytorium Antarktyczne Sydney Bonus za nokaut wieczoru. Main Event
Wygrana 7-0 Stany Zjednoczone Ben Rothwell (30-6) TKO (ciosy pięściami) 2 0:58 UFC 104 24.10.2009 Stany Zjednoczone Los Angeles Co-Main Event
Wygrana 6-0 Francja Cheick Kongo (14-4-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 99: The Comeback 13.06.2009 Niemcy Kolonia Co-Main Event
Wygrana 5-0 Bośnia i Hercegowina Denis Stojnić (5-1) TKO (ciosy pięściami) 2 2:34 UFC Fight Night: Lauzon vs. Stephens 22.02.2009 Stany Zjednoczone Tampa Bonus za nokaut wieczoru. Co-Main Event
Wygrana 4-0 Stany Zjednoczone Jake O’Brien (10-1) TKO (ciosy pięściami) 1 2:02 UFC Fight Night: Silva vs. Irvin 19.07.2008 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 3-0 Holandia Brad Morris (10-2) TKO (ciosy pięściami) 1 2:10 UFC 83 19.04.2008 Kanada Montreal Debiut w UFC
Wygrana 2-0 Stany Zjednoczone Jeremiah Constant (4-0) TKO (ciosy pięściami) 1 4:00 Bodog Fight: St. Petersburg 16.12.2006 Rosja Petersburg
Wygrana 1-0 Stany Zjednoczone Jesse Fujarczyk (3-1) TKO (ciosy pięściami) 1 1:58 Strikeforce: Tank vs. Buentello 07.10.2006 Stany Zjednoczone Fresno Debiut w zawodowym MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brown Pride: La Historia de Caín Velásquez | UFC [online], www.ufcespanol.com, 14 września 2018 [dostęp 2022-03-03] (hiszp.).
  2. Mexican-American UFC Champion Inspired By Immigrant Father [online], HuffPost, 9 listopada 2011 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  3. Cain Velasquez: Like Father, Like Son | UFC News | LowKick.com [online], web.archive.org, 1 września 2010 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-09-01].
  4. a b Player Bio: Cain Velasquez - ARIZONA STATE OFFICIAL ATHLETIC SITE [online], web.archive.org, 12 czerwca 2010 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-12].
  5. NJCAA | Sports | Men's Wrestling | Home [online], web.archive.org, 1 maja 2012 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-01].
  6. Welcome to the Wrestling Hall of Fame [online], web.archive.org, 6 lipca 2010 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-06].
  7. Former ASU wrestling All-American Cain Velasquez now UFC Champion [online], ASU News, 26 października 2010 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  8. Strikeforce: Tank vs. Buentello | MMA Junkie [online] [dostęp 2022-11-10] (ang.).
  9. Lesnar-Velasquez Signed for UFC 121. sherdog.com, 10 lipca 2010. [dostęp 2010-07-12]. (ang.).
  10. Brian Kanpp: Velasquez Dethrones Lesnar at UFC 121. sherdog.com, 23 października 2010. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).
  11. Greg Savage: Sherdog’s Fighter of the Year. sherdog.com, 9 stycznia 2011. [dostęp 2011-01-10]. (ang.).
  12. Joe Myers: Velasquez Turns Attention Towards Dos Santos. sherdog.com, 24 października 2010. [dostęp 2010-10-24]. (ang.).
  13. Brian Knapp: Dos Santos Dethrones Velasquez in 64 Seconds at UFC on Fox 1. sherdog.com, 12 listopada 2011. [dostęp 2011-11-13]. (ang.).
  14. UFC 146: Dos Santos vs Mir – wyniki. mmarocks.pl, 26 maja 2012. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
  15. Aktualne informacje o UFC 155 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  16. Tomasz Marciniak, UFC 155: wyniki i relacja | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 29 grudnia 2012 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  17. Tomasz Chmura, UFC 160: Velasquez vs Silva 2 - wyniki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 25 maja 2013 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  18. Wojslaw Rysiewski Venom, Velasquez vs. Dos Santos 3 walką wieczoru UFC 166 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 14 czerwca 2013 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  19. Wirtualna Polska Media, UFC 166: Velasquez wciąż na szczycie (relacja i wyniki) [online], sportowefakty.wp.pl, 20 października 2013 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  20. UFC 188: Velasquez vs Werdum – zapowiedź video – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  21. UFC 188: Fabricio Werdum poddał Caina Velasqueza i został nowym mistrzem UFC w wadze ciężkiej. Czterech zawodników z bonusami za galę w Meksyku (+WYNIKI) | MMAnews [online], www.mmanews.pl [dostęp 2018-02-09] (pol.).
  22. K. Witek: Wyniki gali UFC 200: ”Tate vs. Nunes” – na żywo w MMAnews od godziny 00:30. mmanews.pl, 10.07.2016. (pol.).
  23. Cain Velasquez out of UFC 207 bout with Fabrico Werdum [online], MMA Junkie, 24 grudnia 2016 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  24. Walka Francis Ngannou vs Cain Velasquez planowana na galę UFC on ESPN 1 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  25. Ekspresowy koniec pojedynku Francis Ngannou vs Cain Velasquez na gali UFC on ESPN 1 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-03-03] (pol.).
  26. Harry Davies, Cain Velasquez retires from UFC, will face Brock Lesnar at WWE Crown Jewel on October 31st [online], Bloody Elbow, 11 października 2019 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  27. a b Cain Velasquez [online], MMA Linker [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  28. a b Andrew Richardson, Breaking Down UFC 155's Cain Velasquez [online], MMAmania.com, 24 grudnia 2012 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  29. FightMetric - MMA Statistics : UFC OFFICIAL RECORDS [online], web.archive.org, 24 listopada 2012 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-24].
  30. UFC: Caín: El idioma no será problema, la técnica es universal - Terra México [online], web.archive.org, 23 czerwca 2014 [dostęp 2022-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-23].
  31. [VIDEO] Cain Velasquez Interview on George Lopez Show (2010) [online], www.mexican-american.org [dostęp 2022-03-03].
  32. Adam Guillen jr., 'Brown Pride' Tattoo Explained, Defended [online], MMAmania.com, 28 grudnia 2012 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  33. Shaun Al-Shatti, He’s back: After 30 months away, Cain Velasquez returns to ‘regain what he always knew was his’ [online], MMA Fighting, 9 stycznia 2019 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  34. Brian Oswald, Raising Cain: An MMAmania.com interview exclusive with Cain Velasquez [online], MMAmania.com, 6 maja 2009 [dostęp 2022-03-03] (ang.).
  35. Policja zatrzymała gwiazdę UFC. Chciał zabić mężczyznę, który miał wcześniej molestować jego córkę [online], Onet Sport, 2 marca 2022 [dostęp 2022-03-03] (pol.).
  36. Wirtualna Polska Media, Były mistrz UFC aresztowany. Strzelanina na autostradzie - WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 3 marca 2022 [dostęp 2022-03-03] (pol.).
  37. Cain Velasquez opuścił areszt w Santa Clara. Jest nagranie z jego pierwszych chwil na wolności [WIDEO] [online], MMA PL, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-10] (pol.).
  38. Przełom? Cain Velasquez opuścił areszt! [online], Lowking.pl [dostęp 2022-11-10] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]