Przejdź do zawartości

Carl Gustaf Ekman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Gustaf Ekman
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 października 1872
Munktorp

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1945
Sztokholm

Premier Szwecji
Okres

od 6 czerwca 1926
do 1 października 1928

Poprzednik

Rickard Sandler

Następca

Arvid Lindman

Premier Szwecji
Okres

od 6 czerwca 1930
do 6 sierpnia 1932

Poprzednik

Arvid Lindman

Następca

Felix Hamrin

podpis

Carl Gustaf Ekman (ur. 6 października 1872 w Munktorp, zm. 15 czerwca 1945 w Sztokholmie) – szwedzki polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był działaczem ruchu abstynenckiego[1], przewodniczył powstałej w wyniku rozłamu w Liberalnej Partii Koalicyjnej Liberalnej Partii Ludowej[2]. 6 czerwca 1926 objął stanowisko premiera[3], mimo że kierowane przez niego ugrupowanie dysponowało zaledwie 29 głosami w izbie niższej. Dzięki elastycznej polityce udało mu się przegłosować kilka istotnych ustaw (o reformie szkolnictwa, 1927, czy o układach zbiorowych i sądach pracy, 1928[4][5]). Podał się do dymisji 1 października 1928[6]. Ponownie stanął na czele rządu 6 czerwca 1930. Musiał się zmierzyć ze skutkami wielkiego kryzysu, między innymi gwałtownym wzrostem niezadowolenia społecznego (podczas rozpraszania przez wojska demonstracji w Adalen w 1931 zginęło 5 osób). Zrezygnował z kierowania gabinetem (6 sierpnia 1932) i macierzystą formacją gdy okazało się, że przyjmował pieniądze od przemysłowca Ivara Kreugera[7][8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 326.
  2. Lars O. Lagerqvist: Historia Szwecji. Värnamo: Instytut Szwedzki, 2002, s. 172. ISBN 91-520-0718-9.
  3. Countries Sp-Sy. Rulers.org. [dostęp 2011-08-26]. (ang.).
  4. Lars O. Lagerqvist: Historia Szwecji. Värnamo: Instytut Szwedzki, 2002, s. 173. ISBN 91-520-0718-9.
  5. Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 327.
  6. Sweden. Worldstatesmen.org. [dostęp 2011-08-26]. (ang.).
  7. Lars O. Lagerqvist: Historia Szwecji. Värnamo: Instytut Szwedzki, 2002, s. 174. ISBN 91-520-0718-9.
  8. Ingvar Andersson: Dzieje Szwecji. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 328.