Cornelius Sim
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 września 1951 | ||
Data i miejsce śmierci |
29 maja 2021 | ||
Wikariusz apostolski Brunei | |||
Okres sprawowania |
2004–2021 | ||
Prefekt apostolski Brunei | |||
Okres sprawowania |
1997–2004 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Diakonat |
28 maja 1989 | ||
Prezbiterat |
26 listopada 1989 | ||
Nominacja biskupia |
20 października 2004 | ||
Sakra biskupia |
21 stycznia 2005 | ||
Kreacja kardynalska |
28 listopada 2020 | ||
Kościół tytularny |
San Giuda Taddeo Apostolo |
Data konsekracji |
21 stycznia 2005 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce |
kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Cornelius Sim (ur. 16 września 1951 w Serii, zm. 29 maja 2021 w Taoyuan) – brunejski duchowny rzymskokatolicki, wikariusz apostolski Brunei w latach 2004–2021, kardynał prezbiter od 2020.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 16 września 1951 w Serii. Studiował inżynierię na Uniwersytecie w Dundee w Szkocji, a następnie pracował przez dziesięć lat dla firmy Royal Dutch Shell. W trakcie studiów przestał praktykować wiarę, jednak po śmierci ojca wstąpił do seminarium duchownego[1]. Pełnił również funkcję administratora kościoła św. Józefa w Kuala Belait[2]. Na diakona został wyświęcony 28 maja 1989[2], natomiast święceń prezbiteratu udzielił mu 26 listopada 1989 Anthony Lee Kok Hin, biskup diecezjalny Miri[3]. Został drugim rodowitym kapłanem z Brunei w historii kraju[1]. Uzyskał tytuł magistra teologii na Franciszkańskim Uniwersytecie w Steubenville, w Stanach Zjednoczonych[1].
W latach 1989–1995 pracował duszpastersko w Brunei. W 1995 został mianowany wikariuszem generalnym dla Brunei[1][4]. 21 listopada 1997 papież Jan Paweł II erygował prefekturę apostolską Brunei i mianował go pierwszym prefektem apostolskim[5]. Urząd objął 22 lutego 1998[3].
20 października 2004 papież Jan Paweł II wyniósł prefekturę apostolską do rangi wikariatu apostolskiego i mianował go pierwszym wikariuszem, a także biskupem tytularnym Putia in Numidia[5]. Święcenia biskupie otrzymał 21 stycznia 2005 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bandar Seri Begawan. Głównym konsekratorem był arcybiskup Salvatore Pennacchio, nuncjusz apostolski w Mjanmie, Malezji, Laosie i Brunei, a współkonsekratorami John Ha Tiong Hock, arcybiskup metropolita Kuching, i Anthony Lee Kok Hin, biskup diecezjalny Miri[3]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Duc in Altum” (Wypłyń na głębię)[1].
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[4]. Kreowany kardynałem prezbiterem św. Judy Tadeusza 28 listopada 2020[6][7]. Ze względu na pandemię COVID-19 i obostrzenia związane z podróżami nie mógł uczestniczyć w konsystorzu[6].
Zmarł 29 maja 2021 wskutek nagłego zatrzymania krążenia, w szpitalu w Taoyuan na Tajwanie[2], gdzie przechodził leczenie nowotworu[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Salvador Miranda: (82) 7. SIM, Cornelius. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
- ↑ a b c Cardinal Sim of Brunei passes away at age of 69. vaticannews.va, 2021-05-29. [dostęp 2021-05-29]. (ang.).
- ↑ a b c Cornelius Sim. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-11-08]. (ang.).
- ↑ a b Annuncio di Concistoro il 28 novembre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2020-11-08]. (wł.).
- ↑ a b Elevazione della Prefettura Apostolica di Brunei (Brunei) a Vicariato Apostolico e nomina del primo Vicario Apostolico. vatican.va, 2004-10-20. [dostęp 2020-11-08]. (wł.).
- ↑ a b Concistoro Ordinario Pubblico per la creazione di 13 nuovi Cardinali. vatican.va, 2020-11-28. [dostęp 2021-05-28]. (wł.).
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, dostępu=2020-11-28. [dostęp 2020-11-28]. (wł.).
- ↑ Cardinal Sim has passed on. heraldmalaysia.com, 2021-05-29. [dostęp 2021-05-29].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Cornelius Sim [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-11-08] (ang.).