Przejdź do zawartości

Eugeniusz Czajka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Czajka
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1922
Goślinowo

Data i miejsce śmierci

5 lutego 2011
Poznań

Obywatelstwo

polskie

Wzrost

178 cm

Pozycja

rozgrywający

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
Spójnia Gniezno
WKS Śląsk Wrocław
OWKS Poznań
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 Polska
Tablica poświęcona Gnieźnienskim olimpijczykom,wśród nich Eugeniusz Czajka.

Eugeniusz Czajka (ur. 25 marca 1927 w Goślinowie, zm. 5 lutego 2011 w Poznaniu) – polski hokeista na trawie, olimpijczyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stefana i Teodozji Stołowskiej, ukończył Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie (1948), a następnie Wydział Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1952). Gry w hokeja nauczył się w czasach licealnych. Od 1948 był zawodnikiem Spójni Gniezno (zdobył pięć tytułów mistrza Polski w latach 1948–1953), grał także – w czasie służby wojskowej – w OWKS Wrocław (mistrz Polski 1954) i OWKS Poznań (mistrz Polski 1955). Grał na pozycji rozgrywającego napastnika.

W latach 1949–1957 wystąpił w 25 meczach reprezentacji narodowej (strzelił jedną bramkę). Uczestniczył we wszystkich meczach Polski w turnieju olimpijskim w Helsinkach (1952), na którym reprezentacja narodowa zajęła 6. miejsce (na 12 startujących). Otrzymał tytuł "Mistrza Sportu". Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem w Grunwaldzie Poznań, działał w klubie oraz Polskim Związku Hokeja na Trawie. Ponadto pracował zawodowo jako główny inżynier w zakładach "Centra" w Poznaniu.

Żonaty (z Janiną z Zalewskich, nauczycielką), syn Robert (technik weterynarii).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]