Przejdź do zawartości

Eugeniusz Iwanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Iwanow
Data i miejsce urodzenia

3 lutego 1933
Brześć

Data i miejsce śmierci

28 czerwca 2024
Częstochowa

Obywatelstwo

Polska

Eugeniusz Iwanow (ur. 3 lutego 1933 w Brześciu, zm. 28 czerwca 2024 w Częstochowie[1]) – kompozytor szachowy, działacz problemowy i szachowy

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Opublikował około 1000 zadań, zdobył ponad 350 nagród i wyróżnień (w tym 54 pierwszych nagród). Ma duże zasługi w rozwoju powojennej problemistyki.

Szachami zainteresował się w wieku 16 lat. Zadebiutował w 1952 w tygodniku "Przyjaźń". W 1957 zdobył tytuł mistrza krajowego, a w 1988 – mistrza FIDE w kompozycji szachowej.

Wybrane sukcesy Eugeniusza Iwanowa w samomatach:

  • III Championat Polski (19451958) II miejsce
  • IV Championat Polski (19591960) II miejsce
  • VII Championat Polski (19651966) II miejsce
  • XII Championat Polski (19801982) II miejsce
  • XIII Championat Polski (19831985) II miejsce
  • XIV Championat Polski (19861988) II miejsce
  • XV Championat Polski (19891991) II miejsce
  • XVI Championat Polski (19921994) II miejsce
  • XVII Championat Polski (19951997) II miejsce

Międzynarodowa Federacja Szachowa w 1967 nadała mu tytuł sędziego klasy międzynarodowej w kompozycji szachowej. W latach 1992–2004 był przewodniczącym Komisji Kompozycji Szachowej Polskiego Związku Szachowego[2].

Eugeniusz Iwanow w latach 1961–2003 wydawał pismo "Problemista". W latach 1976–1990 był prezesem Okręgowego Związku Szachowego w Częstochowie.

W 2014 roku został odznaczony Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Szachowego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]