Przejdź do zawartości

Frederic Maugham

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frederic Maugham (ok. 1939)

Frederic Herbert Maugham, 1. wicehrabia Maugham (ur. 20 października 1866 w Paryżu, zm. 23 marca 1958) – brytyjski prawnik, sędzia i polityk, związany z Partią Konserwatywną, minister w pierwszym rządzie Neville’a Chamberlaina.

Był synem Roberta Maughama i Edith Snell, córki majora Charlesa Snella. Wykształcenie odebrał w Dover College oraz w Trinity Hall na Uniwersytecie Cambridge. W 1889 r. został przewodniczącym Cambridge Union Society. Następnie poświęcił się karierze prawniczej. W 1890 rozpoczął praktykę w korporacji Lincoln's Inn. W 1913 otrzymał tytuł Radcy Króla. Dwa lata później zasiadł we władzach korporacji. W latach 1928–1934 był sędzią Wydziału Kanclerskiego Sądu Najwyższego. W 1935 r. został Lordem Prawa i z tytułem barona Maugham zasiadł w Izbie Lordów.

W 1938 r. otrzymał stanowisko Lorda Kanclerza w gabinecie Chamberlaina, mimo iż wcześniej nie piastował żadnego stanowiska politycznego. Po wybuchu II wojny światowej i reorganizacji gabinetu Maugham zrezygnował ze stanowiska. W tym samym roku otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Maugham.

W 1896 r. poślubił Helen Romer, córkę sir Roberta Romera. Frederic i Helen mieli razem jednego syna i trzy córki:

Lord Maugham zmarł w 1958 r. Tytuł wicehrabiego odziedziczył jego jedyny syn.

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • The Case of Jean Calas, 1928
  • The Tichbourne Case, 1936
  • The Truth About The Munich Crisis, 1944
  • U.N.O. and War Crimes, 1951
  • autobiografia At The End of The Day, 1951

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]