Przejdź do zawartości

Gwiazda Teegardena

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gwiazda Teegardena
Ilustracja
Gwiazda Teegardena jest widoczna w pobliżu środka zdjęcia; wyróżnia ją ruch
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Baran

Rektascensja

02h 53m 00,891s[1]

Deklinacja

+16° 52′ 52,64″[1]

Paralaksa (π)

0,26101 ± 0,00027[1]

Odległość

12,496 ± 0,013 ly
3,8312 ± 0,0040 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

15,08 ± 0,12m[2]

Ruch własny (RA)

3429,53 ± 0,33 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−3806,16 ± 0,31 mas/rok[1]

Prędkość radialna

63 ± 5 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M7,0 V[1]

Masa

0,089 ± 0,009[2][3]

Promień

0,107 ± 0,004[2][3]

Metaliczność [Fe/H]

−0,19 ± 0,16[2]

Jasność

0,00073 ± 0,00001 L[2]

Prędkość obrotu

<2 km/s[2]

Wiek

>8 mld lat[2]

Temperatura

2904 ± 51 K[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J02530084+1652532
SO025300.5+165258, LSPM J0253+1652, GAT 1370

Gwiazda Teegardenagwiazda położona w gwiazdozbiorze Barana, w odległości 12,5 roku świetlnego od Słońca, jedna z najbliższych Układowi Słonecznemu gwiazd. Jej jasność wizualna wynosi tylko 15m, nie jest widoczna gołym okiem. Krążą wokół niej dwie znane planety.

Gwiazda jest nazywana na cześć astronoma Bonnarda Teegardena, który – wraz z innymi astronomami – odkrył ją i ustalił, że jest ona jedną z najbliższych Słońcu gwiazd o dużym ruchu własnym (5,06 ± 0,03 sekundy kątowej/rok)[4]. Odkrycie ogłoszono w 2003 roku[4].

Charakterystyka fizyczna

[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda Teegardena jest czerwonym karłem o bardzo małej jasności; należy do typu widmowego M7. Jej temperatura to tylko około 2700 °C, a jasność jest równa zaledwie 7×10−4 jasności Słońca. Masa gwiazdy to około 9% masy Słońca, a jej promień jest dziesięciokrotnie mniejszy niż promień Słońca[2][5]. Wstępne oszacowania rozmiarów gwiazdy sugerowały, że jest wyjątkowo mała i ma promień równy zaledwie 0,68 promienia Jowisza, ale były oparte na zaniżonej ocenie odległości[6].

Układ planetarny

[edytuj | edytuj kod]

W 2019 roku metodą pomiaru zmian prędkości radialnej odkryto dwie niewielkie planety krążące wokół tej gwiazdy. Obie mają masy podobne do masy Ziemi i krążą wewnątrz ekosfery układu[2][5]. Współczynnik podobieństwa do Ziemi planety b ma najwyższą wartość spośród znanych obecnie planet (stan na 19 czerwca 2019), równą 0,95, a w przypadku planety c jest równy 0,68[7]. W układzie może znajdować się więcej planet, które nie zostały dotąd wykryte[5].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
b[3] 0,0033 ± 0,00041 4,91 ± 0,0014 0,0252 ± 0,0009 0,0 +0,16−0,0
c[8] 0,00349 ± 0,0005 11,409 ± 0,009 0,0443 ± 0,0015 0,0 +0,16−0,0
Ilustracja. Słońce zaznaczone strzałką jest widoczne obok Zubenelgenubi.
Symulowany widok Słońca z Gwiazdy Teegardena

Nie stwierdzono, żeby z Ziemi były widoczne przejścia nowo odkrytych planet przed tarczą gwiazdy, natomiast z punktu widzenia hipotetycznego obserwatora w układzie gwiazdy Teegardena można obserwować tranzyty planet Układu Słonecznego. Od 2044 do 2496 roku widoczne będą tranzyty Ziemi[2][5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Gwiazda Teegardena w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g h i j k M. Zechmeister, S. Dreizler, I. Ribas, A. Reiners, J.A. Caballero, F.F. Bauer, V.J.S. Béjar, L. González-Cuesta, E. Herrero, S. Lalitha, M.J. López-González, R. Luque, J.C. Morales, E. Pallé, E. Rodríguez, C. Rodríguez López, L. Tal-Or, G. Anglada-Escudé, A. Quirrenbach, P.J. Amado, M. Abril, F.J. Aceituno, J. Aceituno, F.J. Alonso-Floriano, M. Ammler-von Eiff, R. Antona Jiménez, H. Anwand-Heerwart, B. Arroyo-Torres, M. Azzaro, D. Baroch, D. Barrado, S. Becerril, D. Benítez, Z.M. Berdiñas, G. Bergond, P. Bluhm, M. Brinkmöller, C. del Burgo, R. Calvo Ortega, J. Cano, C. Cardona Guillén, J. Carro, M.C. Cárdenas Vázquez, E. Casal, N. Casasayas-Barris, V. Casanova, P. Chaturvedi, C. Cifuentes, A. Claret, J. Colomé, M. Cortés-Contreras, S. Czesla, E. Díez-Alonso, R. Dorda, M. Fernández, A. Fernández-Martín, I.M. Ferro, B. Fuhrmeister, A. Fukui, D. Galadí-Enríquez, I. Gallardo Cava, J. Garcia de la Fuente, A. Garcia-Piquer, M.L. García Vargas, L. Gesa, J. Góngora Rueda, E. González-Álvarez, J.I. González Hernández, R. González-Peinado, U. Grözinger, J. Guàrdia, A. Guijarro, E. de Guindos, A.P. Hatzes, P.H. Hauschildt, R.P. Hedrosa, J. Helmling, T. Henning, I. Hermelo, R. Hernández Arabi, L. Hernández Castaño, F. Hernández Otero, D. Hintz, P. Huke, A. Huber, S.V. Jeffers, E.N. Johnson, E. de Juan, A. Kaminski, J. Kemmer, M. Kim, H. Klahr, R. Klein, J. Klüter, A. Klutsch, D. Kossakowski, M. Kürster, F. Labarga, M. Lafarga, M. Llamas , M. Lampón, L.M. Lara, R. Launhardt, F.J. Lázaro, N. Lodieu, M. López del Fresno, A. López-Comazzi, M. López-Puertas, J.F. López Salas, J. López-Santiago, H. Magán Madinabeitia, U. Mall, L. Mancini, H. Mandel, E. Marfil, J.A. Marín Molina, D. Maroto Fernández, E.L. Martín, P. Martín-Fernández, S. Martín-Ruiz, C.J. Marvin, E. Mirabet, P. Montañés-Rodríguez, D. Montes, M.E. Moreno-Raya, E. Nagel, V. Naranjo, N. Narita, L. Nortmann, G. Nowak, A. Ofir, M. Oshagh, J. Panduro, H. Parviainen, J. Pascual, V.M. Passegger, A. Pavlov, S. Pedraz, A. Pérez-Calpena, D. Pérez Medialdea, M. Perger, M.A.C. Perryman, O. Rabaza, A. Ramón Ballesta, R. Rebolo, P. Redondo, S. Reffert, S. Reinhardt, P. Rhode, H.-W. Rix, F. Rodler, A. Rodríguez Trinidad, A. Rosich, S. Sadegi, E. Sánchez-Blanco, M.A. Sánchez Carrasco, A. Sánchez-López, J. Sanz-Forcada, P. Sarkis, L.F. Sarmiento, S. Schäfer, J.H.M.M. Schmitt, P. Schöfer, A. Schweitzer, W. Seifert, D. Shulyak, E. Solano, A. Sota, O. Stahl, S. Stock, J.B.P. Strachan, T. Stuber, J. Stürmer, J.C. Suárez, H.M. Tabernero, M. Tala Pinto, T. Trifonov, G. Veredas, J.I. Vico Linares, F. Vilardell, K. Wagner, V. Wolthoff, W. Xu, F. Yan, M.R. Zapatero Osorio. The CARMENES search for exoplanets around M dwarfs. Two temperate Earth-mass planet candidates around Teegarden’s Star. „Astronomy & Astrophysics”, 2019. DOI: 10.1051/0004-6361/201935460. arXiv:1906.07196. (ang.). 
  3. a b c Teegarden’s b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-19].
  4. a b B. J. Teegarden et al. Discovery of a New Nearby Star. „The Astrophysical Journal Letters”. 589 (1), s. L51, 2003-05-20. DOI: 10.1086/375803. (ang.). 
  5. a b c d University of Göttingen: View of the Earth in front of the Sun. 2019-06-18. [dostęp 2019-06-19]. (ang.).
  6. Teegarden’s star. SolStation. [dostęp 2019-06-19]. (ang.).
  7. The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2019-06-18. [dostęp 2019-06-19]. (ang.).
  8. Teegarden’s c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.) [dostęp 2019-06-19].