Henryk Krzysztofik
| prezbiter i męczennik | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
22 marca 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 sierpnia 1942 |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
13 czerwca 1999 |
| Wspomnienie |
12 czerwca |
| Atrybuty |
habit kapucyński, palma |
| Szczególne miejsca kultu |
Zachorzów, Nowe Miasto nad Pilicą |
Henryk Krzysztofik OFMCap (ur. 22 marca 1908 w Zachorzowie, zm. 4 sierpnia 1942 w Dachau (KL)) – polski duchowny katolicki, gwardian i rektor domu zakonnego w Lublinie, błogosławiony męczennik Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Józef Krzysztofik przyszedł na świat 22 marca 1908 r. w Zachorzowie pod Opocznem jako jeden z dwóch braci bliźniaków w rodzinie średniozamożnych rolników Józefa Krzysztofika i Franciszki z Franaszczyków. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości od 1925 r. uczęszczał do Kolegium św. Fidelisa Ojców Kapucynów w Łomży.
Do zakonu w Nowym Mieście nad Pilicą wstąpił dwa lata później, przyjmując imię Henryk. Ponieważ w tym czasie kapucyni nie mieli własnego seminarium, po złożeniu ślubów czasowych wyjechał na dwa lata do seminarium w Breust-Eysden w Holandii, a następnie do Rzymu, gdzie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim studiował teologię.
Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1931 r., a dwa lata później otrzymał święcenia kapłańskie. Po powrocie do Polski w 1935 r. zaczął pracę duszpasterską w Lublinie. Jako wykładowca w nowo utworzonym seminarium kapucyńskim uczył teologii dogmatycznej, apologetyki i reguły zakonu. Niedługo potem został rektorem seminarium i wikarym klasztoru.
Po wybuchu II wojny światowej, gdy dotychczasowy przełożony klasztoru Holender o. Jezuald Willemen wyjechał z Polski, o. Krzysztofik przejął jego obowiązki. Mimo działań wojennych i okupacji kapucyńskie seminarium rozpoczęło w październiku 1939 r. kolejny rok akademicki. Wykłady odbywały się w normalnym toku, działały też koła seminaryjne. Zakonnicy wspomagali też rannych w szpitalu wojskowym.
Po kilku miesiącach, w styczniu 1940 r., w ramach akcji likwidacji lubelskiego duchowieństwa Niemcy aresztowali wszystkich kapłanów oraz kleryków i uwięzili ich na Zamku Lubelskim. Po pięciu miesiącach o. Krzysztofik został wywieziony do obozu w Sachsenhausen, a stamtąd w grudniu 1940 r. do Dachau.
W obozie dzielił się chlebem ze swoimi współbraćmi. By chronić innych przed katorżniczą pracą, jako ochotnik zgłaszał się do najcięższych zadań. Ekstremalnie wyniszczony nadludzkim wysiłkiem i głodem trafił ostatecznie do obozowego szpitala, ważył wówczas 35 kg.
O. Henryk Krzysztofik zmarł z wycieńczenia 4 sierpnia 1942 r., jego ciało spalono w krematorium. W 1999 r. papież Jan Paweł II włączył go do grona 108 błogosławionych męczenników II wojny światowej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Polscy święci i błogosławieni
- Beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
- Modlitwa za wstawiennictwem świętego
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Duchniewski, Florian Jerzy: Błogosławiony ojciec Henryk Krzysztofik. Duchniewski, Florian Jerzy. Włocławek: Wydaw. Duszpasterstwa Rolników, 2001. ISBN 83-88743-59-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Biografia (wł.)
- o. Kajetan Ambrożkiewicz Bracia Kapucyni beatyfikowani w 1999 roku przez Jana Pawła II w Warszawie. kapucyni.ofm.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-06)].
- Akt chrztu