James Slipper

James Slipper

Pełne imię i nazwisko	James A. Slipper
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1989 Gold Coast
Wzrost	186 cm
Masa ciała	117 kg
Rugby union
Pozycja	filar
Kariera juniorska
Lata Zespół Bond Pirates The Southport School
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2008– Gold Coast Breakers (klub) 2010– Reds (Super Rugby) 65 (20)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2007  Australia U-18 3 2009  Australia U-20 5 (0) 2010–  Australia 92 (0)
↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 31 sierpnia 2014 r. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 21 września 2019 r.
Dorobek medalowy Puchar świata brąz Nowa Zelandia 2011 srebro Anglia 2015

James Slipper (ur. 6 czerwca 1989 w Gold Coast) – australijski rugbysta grający na pozycji filara młyna w zespole Reds oraz w reprezentacji narodowej. Triumfator Super Rugby w sezonie 2011 oraz dwukrotny medalista pucharu świata.

W rugby zaczął grać już w pierwszej klasie w juniorskim klubie Bond Pirates^[1][2]. Ukończył The Southport School, której absolwentami byli również m.in. Scott Higginbotham i Nathan Sharpe^[1][3]. W latach 2006–2007 występował w pierwszej drużynie tej szkoły^[4], w drugim z nich będąc dodatkowo kapitanem^[5]. Zespół ten, w skład którego wchodzili również Rob Simmons, Ben Tapuai, Luke Morahan i Jono Lance^[1], w obu tych latach zdobył mistrzostwo GPS^[1][5][6]. Slipper występował wówczas na pozycji łącznika ataku, następnie przesuwał się w kierunku przodu młyna, grając w jego trzeciej, drugiej, a ostatecznie w pierwszej linii^[5].

Podczas studiów został członkiem Akademii Reds^[1][2][7][8], jednocześnie w 2008 roku związał się z lokalnym klubem Gold Coast Breakers^[9][10]. W pierwszym zespole Reds zadebiutował z ławki rezerwowych w pierwszej kolejce sezonu 2010, następnie zaś pojawił się na boisku w dwóch ostatnich^[2][5][11]. Jego mentorem w tym okresie był Greg Holmes^[12]. Postawa, którą wykazał w tym sezonie, dała mu jednak na następny rok profesjonalny kontrakt^[13], który został w 2011 roku przedłużony o kolejne dwa sezony^[14].

W 2011 roku Slipper został podstawowym filarem zespołu z Brisbane, który zwyciężył w rozgrywkach Super Rugby^[15]. Zawodnik opuścił jedynie dwa mecze w sezonie zasadniczym z powodu kontuzji ramienia^[16], a z fazy finałowej wyeliminowała go kontuzja kostki^[17][18]. Dobrą formę kontynuował również w kolejnym sezonie^[18] – wystąpił w nim we wszystkich spotkaniach i został drugim filarem w historii zespołu, który otrzymał Medal Pileckiego^[19][20], zespół odpadł zaś w fazie play-off^[1].

Również w 2013 roku był wyróżniającym się zawodnikiem drużyny^[21][22], która ponownie znalazła się w fazie play-off^[23]. Wystąpił we wszystkich spotkaniach zespołu i tylko raz z ławki rezerwowych, zaś w głosowaniu dla najlepszego gracza zajął trzecią pozycję^[24]. Dodatkowo został mianowany kapitanem Reds w przedsezonowym meczu przygotowawczym^[18][25] oraz w meczu pierwszej kolejki rozgrywek jako pierwszy filar od 1988 roku^[26]. Po raz kolejny rolę tę, w zastępstwie kontuzjowanych Jamesa Horwilla i Willa Genii, objął w lipcu podczas swojego pięćdziesiątego występu w barwach zespołu z Queensland^[27][28]. Już w kwietniu przedłużył kontrakt o kolejne dwa lata^[29], a potwierdzony on został w lipcu przez ARU^[30].

Sezon 2014 Super Rugby zespół zakończył na trzynastej pozycji, zaś Slipper otrzymał trzy nagrody podczas gali Reds – po raz drugi Medal Pileckiego oraz wyróżnienia dla najlepszego gracza według kibiców oraz zawodnika najlepiej uosabiającego ducha drużyny^[31][32]. Uczynił to pomimo kontuzji i trzytygodniowego zawieszenia za niebezpieczną szarżę^[33]. W drugiej części sezonu zawodnik został przydzielony w rozgrywkach National Rugby Championship do drużyny Queensland Country, jednak jego udział w zawodach był zależny od obowiązków w kadrze^[34].

W stanowych barwach występował w mistrzostwach kraju U-16 w 2005 roku^{[35][36][37][38]} zajmując drugą lokatę^[39]. W kolejnych dwóch latach triumfował natomiast w australijskich mistrzostwach w kategorii U-18^{[40][41][42][43]}. Dopiero w 2007 roku, gdy był w ostatniej, dwunastej klasie, został stypendystą ogólnokrajowego programu National Talent Squad^[1][5][44] i został powołany do kadry Australian Schoolboys^[45][46]. Zagrał we wszystkich trzech testmeczach rozegranych w tym roku przeciwko rówieśnikom z Anglii, Samoa i Nowej Zelandii^[47][48], otrzymując dodatkowo wyróżnienie dla najbardziej zespołowego gracza tej drużyny^[49]. W 2008 roku nie znalazł się ostatecznie w składzie reprezentacji U-20 na inauguracyjne MŚ juniorów^[50][51], jednak rok później zagrał we wszystkich pięciu spotkaniach swojej drużyny^[52]. Dobra postawa w tym turnieju dała mu nagrodę dla najlepszego australijskiego gracza w tej kategorii wiekowej^[53][54].

Wobec kontuzji podstawowych filarów młyna, którymi byli wówczas Benn Robinson i Ben Alexander^[55], po zaledwie trzech występach w Super Rugby, został niespodziewanie powołany do kadry prowadzonej przez Robbie’ego Deansa^[56][57][58]. Jego pierwszy kontakt z seniorskim poziomem reprezentacyjnym nastąpił w drużynie Australian Barbarians w meczu z reprezentacją Anglii 8 czerwca 2010 roku^[59]. Już cztery dni później zagrał ponownie z tym samym przeciwnikiem, lecz tym razem w barwach Wallabies zaliczając w trudnych warunkach swój oficjalny debiut w narodowej kadrze, grając dodatkowo po obu stronach młyna^[56][60]. W ciągu kolejnego tygodnia jeszcze dwukrotnie wyszedł na boisko przeciw Anglikom^[61][62], a czerwcowe testmecze zakończył występem z Irlandią^[63]. Otrzymał następnie powołanie na Puchar Trzech Narodów 2010^[64], podczas którego wystąpił we wszystkich sześciu spotkaniach, oraz na listopadowe mecze kadry^[65], gdzie prócz testmeczów^[66] wyróżnił się w spotkaniach przeciw Leicester Tigers^[67] i Munster^[68] oraz po raz pierwszy wyszedł w podstawowym składzie, po dwunastu występach z ławki rezerwowych^[69][70]. Debiutancki sezon zakończył zatem z czternastoma testmeczami na koncie^[71] oraz opinią najbardziej obiecującego australijskiego filara mogącego grać po obydwu stronach młyna^[58].

Mimo opuszczenia pierwszej połowy reprezentacyjnego sezonu 2011 z powodu kontuzji więzozrostu kostki^[72][73] postawa zaprezentowana w meczu Australian Barbarians z Kanadą^[74] potwierdziła jego miejsce w kadrze na odbywający się w Nowej Zelandii Puchar Świata w Rugby 2011^[75]. Wystąpił na tym turnieju we wszystkich siedmiu meczach zakończonej na trzecim miejscu kampanii Australijczyków^[76][77], a następnie w minitournée obejmującym spotkania z Walią^[78] i Barbarians^[79].

Pod koniec maja 2012 roku otrzymał powołanie na czerwcowe mecze kadry^[80], jednak po spotkaniu ze Szkocją znalazł się poza składem na serię trzech meczów z Walijczykami^[81]. Powrócił do drużyny i zagrał we wszystkich meczach The Rugby Championship 2012^[82] oraz listopadowego tournée po Europie^[83]. W trakcie tournée British and Irish Lions 2013^[84] wystąpił przeciw nim we wszystkich trzech testmeczach^[85][86][87]. Zyskał również uznanie nowego selekcjonera Wallabies, Ewena McKenzie, który uwzględnił go w składzie na The Rugby Championship 2013^[88], a kosztem Benna Robinsona uzyskał miejsce w wyjściowym składzie zespołu^[89][90]. Pozostał w nim także na trzeci mecz Bledisloe Cup oraz pięciomeczowe tournée po Europie^[91].

Slipper, będąc podstawowym filarem młyna kadry i uważany za weterana mimo dwudziestu czterech lat^[92], sezon 2014 rozpoczął od trzymeczowej serii przeciwko Francuzom^[93]. Zaliczył wówczas pięćdziesiąty występ w kadrze^[94][95], został także mianowany jej wicekapitanem^[96][97].

• Jego wujem jest spiker australijskiej Izby Reprezentantów, Peter Slipper^[98].

• James Slipper – ESPN Scrum Profile. espnscrum.com. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).
• James Slipper – Wallabies Profile. rugby.com.au. [dostęp 2013-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-02)]. (ang.).
• James Slipper – Reds Profile. redsrugby.com.au. [dostęp 2013-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-03)]. (ang.).
• James Slipper – It’s Rugby Profile. itsrugby.co.uk. [dostęp 2013-08-18]. (ang.).