Jelizaweta Bryzhina
Jelizaweta Bryzhina (2011) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Jelizaweta Wiktoriwna Bryzhina | |||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
173 cm[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jelizaweta Wiktoriwna Bryzhina (ukr. Єлізавета Вікторівна Бризгіна; ur. 28 listopada 1989 w Ługańsku) – ukraińska lekkoatletka specjalizująca się w biegach sprinterskich, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Londynu (2012) w sztafecie 4 × 100 metrów.
Złota oraz srebrna medalistka mistrzostw Europy z Barcelony (2010), odpowiednio w sztafecie 4 × 100 metrów oraz biegu na 200 metrów. Mistrzyni Uniwersjady (2011) w sztafecie 4 × 100 metrów. Dwukrotnie brała udział w igrzyskach olimpijskich. W Londynie (2012) doszła do półfinału biegu na 200 metrów oraz zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów. W Rio de Janeiro (2016) odpadła w eliminacjach biegu na 200 metrów. Jest złotą medalistką olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2005) w biegu na 100 metrów a także dwukrotną wicemistrzynią Europy juniorów (2007) w biegu na 200 metrów oraz sztafecie 4 × 100 metrów. Uczestniczyła w mistrzostwach świata, halowych mistrzostwach świata, mistrzostwach świata juniorów a także w halowych mistrzostwach Europy. Reprezentowała Ukrainę na drużynowych mistrzostwach Europy a także Europę w pucharze interkontynentalnym. Medalistka mistrzostw Ukrainy oraz halowych mistrzostw Ukrainy.
Podczas mistrzostw świata w Moskwie (2013) w jej organizmie wykryto zabroniony Masteron, przez co wyniki osiągnięte w rywalizacji na 200 metrów oraz sztafecie 4 × 100 metrów zostały anulowane. Dodatkowo została zawieszono w startach na dwa lata (do 27 sierpnia 2015)[2]. Wyniki, które uzyskała w sztafetach 4 × 100 metrów podczas igrzysk olimpijskich w 2016 roku oraz drużynowych mistrzostw Europy w 2017 roku zostały anulowane z powodu wykrycia dopingu u jednej z uczestniczek tych sztafet, Ołesi Powch[3].
Pochodzi z rodziny związanej z lekkoatletyką. Jej matka Olha, posiada trzy złote oraz jeden srebrny medal igrzysk olimpijskich w biegu na 400 metrów oraz w sztafecie 4 × 400 metrów, wywalczone podczas igrzysk w Seulu (1988) oraz Barcelonie (1992). Ojciec, Wiktor, to złoty medalista igrzysk olimpijskich z Seulu w sztafecie 4 × 400 metrów. Siostra, Anastasija, to natomiast brązowa medalistka halowych mistrzostw Europy w sztafecie 4 × 400 metrów[4].
Rezultaty
[edytuj | edytuj kod]Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
2005 | Letni olimpijski festiwal młodzieży Europy | Lignano Sabbiadoro | bieg na 100 m | 1. miejsce | 23,84 |
2007 | Mistrzostwa Europy juniorów | Hengelo | bieg na 200 m | 2. miejsce | 23,66 |
sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 44,77 | |||
2008 | Mistrzostwa świata juniorów | Bydgoszcz | bieg na 100 m | eliminacje | 12,21 |
bieg na 200 m | eliminacje | 24,31 | |||
2009 | Halowe mistrzostwa Europy | Turyn | bieg na 60 m | eliminacje | 7,63 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Leiria | bieg na 200 m | – | DNF | |
sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 43,60 | |||
Mistrzostwa świata | Berlin | bieg na 200 m | – | DNS | |
2010 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Bergen | bieg na 200 m | 1. miejsce | 22,71 |
Mistrzostwa Europy | Barcelona | bieg na 200 m | 2. miejsce | 22,44 | |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 42,29 | |||
Puchar interkontynentalny | Split | bieg na 200 m | 2. miejsce | 23,37 | |
sztafeta 4 × 100 m | 2. miejsce | 43,77 | |||
2011 | Uniwersjada | Shenzhen | bieg na 200 m | 4. miejsce | 23,28 |
sztafeta 4 × 100 m | 1. miejsce | 43,33 | |||
Mistrzostwa świata | Daegu | bieg na 200 m | półfinał | DNF | |
2012 | Halowe mistrzostwa świata | Stambuł | sztafeta 4 × 400 m | – | DQ |
Igrzyska olimpijskie | Londyn | bieg na 200 m | półfinał | 22,64 | |
sztafeta 4 × 100 m | 3. miejsce | 42,04 | |||
2013 | Mistrzostwa świata | Moskwa | bieg na 200 m | DSQ[2] | |
sztafeta 4 × 100 m | DSQ[2] | ||||
2015 | Światowe wojskowe igrzyska sportowe | Mungyeong | bieg na 200 m | eliminacje | 24,42 |
sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 45,16 | |||
2016 | Mistrzostwa Europy | Amsterdam | bieg na 200 m | półfinał | 23,64 |
sztafeta 4 × 100 m | 4. miejsce | 42,87 | |||
Igrzytska olimpijskie | Rio de Janeiro | bieg na 200 m | eliminacje | 23,28 | |
sztafeta 4 × 100 m | DSQ[3] | ||||
2017 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Lille | sztafeta 4 × 100 m | DSQ[3] | |
Mistrzostwa świata | Londyn | sztafeta 4 × 100 m | eliminacje | 43,77 | |
2018 | Mistrzostwa Europy | Berlin | bieg na 200 m | eliminacje | 24,21 |
2019 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Bydgoszcz | bieg na 200 m | eliminacje | 23,90 |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 100 metrów – 11,42 – Kirowohrad 25/05/2016
- bieg na 200 metrów – 22,44 – Barcelona 31/07/2010
- bieg na 60 metrów (hala) – 7,37 – Sumy 18/02/2009
- bieg na 200 metrów (hala) – 23,72 – Tallinn 04/02/2009
- bieg na 400 metrów (hala) – 52,67 – Sumy 16/02/2012
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Yelyzaveta Bryzhina. olympedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-11)]. (ang.).
- ↑ a b c Athletes currently suspended from all competitions in athletics following an Anti-Doping Rule Violation as at: 30.04.14. iaaf.org. (ang.).
- ↑ a b c THE COURT OF ARBITRATION FOR SPORT (CAS) AMENDS THE PERIODS OF INELIGIBILITY OF UKRAINIAN SPRINTERS OLHA ZEMLIAK AND OLESIA POVH. tas-cas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-03)]. (ang.).
- ↑ БРЫЗГИНЫ: «ПОКОЛЕНИЕ «NEXT». lisichansk.org.ua, 2014-07-15. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-31)]. (ukr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil zawodniczki na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 29 sierpnia 2022].
- Yelizaveta Bryzgina, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- Yelyzaveta Bryzhina Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-13] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Focus on Athletes – Yelizaveta Bryzhina [online], iaaf.org [dostęp 2010-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
- Family fortunes: Bryzhina follows in her parents’ footsteps [online], European Athletics [dostęp 2010-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).