Jessica Moore

Jessica Moore

Państwo	Australia
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1990 Perth
Wzrost	167 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Zakończenie kariery	2020
Trener	Rohan Fisher, Milo Bradley
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	132 (27 października 2008)
Australian Open	2R (2008, 2009)
Wimbledon	1Q (2008)
US Open	2R (2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 31 ITF
Najwyżej w rankingu	52 (13 maja 2019)
Australian Open	2R (2016, 2018, 2019)
Roland Garros	1R (2019)
Wimbledon	1R (2011, 2017, 2018)
US Open	1R (2019)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia Igrzyska Wspólnoty Narodów srebro Nowe Delhi 2010 tenis ziemny (gra podwójna)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jessica Moore (ur. 16 sierpnia 1990 w Perth) – australijska tenisistka.

W 2007 roku otrzymała dziką kartę do turnieju głównego Australian Open, jednak przegrała w pierwszej rundzie ze Swietłaną Kuzniecową 2:6, 0:6. W maju osiągnęła finał gry podwójnej turnieju ITF w Bournemouth, w którym w parze z Alenką Hubacek wygrały z Melanie Klaffner i Nicole Riner. W czerwcu osiągnęła finał turnieju z cyklu ITF w Davos, który przegrała ze Stephanie Vögt. W sierpniu wygrała swój pierwszy seniorski turniej ITF, w Ilkley, pokonując w finale Lizaan Du Plessis. Następnie otrzymała „dziką kartę” od organizatorów US Open, co i tym razem skończyło się porażką w pierwszej rundzie – tym razem z Lucie Šafařovą (3:6, 2:6). W październiku, w finale turnieju w Traralgon, pokonała Sandy Gumulyę, wygrywając drugi turniej w karierze. W tym samym miesiącu wraz z Alison Bai dotarły do finału imprezy w Rockhampton, przegrywając z Courtney Nagle i Robin Stephenson.

W 2008 roku również zagrała w turnieju głównym Australian Open dzięki dzikiej karcie, jednak tym razem po wygranej z Julie Ditty awansowała do drugiej rundy, w której przegrała z Szachar Pe’er. W maju wraz z Melanie Klaffner wygrały turniej deblistek w Galatinie, w którego finale pokonały Marię-Fernandę Alves i Marię Irigoyen. Miesiąc później w parze z Nicole Clerico przegrały finał imprezy w Campobasso z parą Maria Irigoyen/Roxane Vaisemberg.

W sezonie 2011 razem z Noppawan Lertcheewakarn osiągnęły finał zawodów deblowych w Kuala Lumpur, w którym uległy parze Dinara Safina–Galina Woskobojewa wynikiem 5:7, 6:2, 5–10.

W 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej^[1].

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	6 marca 2011	Kuala Lumpur	Twarda	Noppawan Lertcheewakarn	Dinara Safina Galina Woskobojewa	5:7, 6:2, 5–10
Zwyciężczyni	1.	17 lipca 2016	Bukareszt	Ceglana	Varatchaya Wongteanchai	Alexandra Cadanțu Katarzyna Piter	6:3, 7:6(5)
Zwyciężczyni	2.	22 września 2018	Kanton	Twarda	Monique Adamczak	Danka Kovinić Wiera Łapko	4:6, 7:5, 10–4
Finalistka	2.	14 października 2018	Tiencin	Twarda	Monique Adamczak	Nicole Melichar Květa Peschke	4:6, 2:6
Finalistka	3.	7 kwietnia 2019	Monterrey	Twarda	Monique Adamczak	Asia Muhammad Maria Sanchez	6:7(2), 4:6

	Data	Turniej	Kat.	Finalistka	Wynik
1.	04/08/2007	Ilkley	ITF	Lizaan Du Plessis	6:4, 6:2
2.	28/10/2007	Traralgon	ITF	Sandy Gumulya	6:4, 6:4
3.	13/07/2008	Rzym	ITF	Patricia Mayr	6:3, 6:2
4.	22/07/2012	Knokke	ITF	Ysaline Bonaventure	6:1, 7:6(4)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2008	Australian Open	Twarda	Arantxa Rus	3:6, 4:6

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2008	French Open	Ceglana	Polona Hercog	Lesley Kerkhove Arantxa Rus	5:7, 6:1, 10-7
Zwyciężczyni	2008	Wimbledon	Trawiasta	Polona Hercog	Isabella Holland Sally Peers	6:3, 1:6, 6:2

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-01]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-01]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-01]  (ang.).