Przejdź do zawartości

John Hamilton-Gordon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Hamilton-Gordon, 1. markiz Aberdeen i Temair
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1847
Edynburg

Data śmierci

7 marca 1934

Lord namiestnik Irlandii
Okres

od 1905
do 1915

Poprzednik

lord Dudley

Następca

lord Wimborne

Gubernator generalny Kanady
Okres

od 1893
do 1898

Poprzednik

lord Stanley of Preston

Następca

lord Minto

John Hamilton-Gordon, 1. markiz Aberdeen i Temair (ur. 3 sierpnia 1847 w Edynburgu, zm. 7 marca 1934 w Tarland w hrabstwie Aberdeenshire) – brytyjski arystokrata i polityk, w 1886 oraz w latach 1905–1915 pełnił funkcję lorda namiestnika Irlandii, a w latach 1893–1898 był gubernatorem generalnym Kanady.

W 1870, tuż po ukończeniu studiów, odziedziczył po starszym bracie parostwo i stał się 7. hrabią Aberdeen. Równocześnie z zasiadaniem w Izbie Lordów, w roku 1880 uzyskał w dużej mierze honorowy urząd lorda namiestnika Aberdeenshire, który pełnił formalnie przez kolejne 35 lat. W latach 1881–1885 był wysokim komisarzem (osobistym przedstawicielem monarchy) przy Kościele Szkocji. W 1886 był krótko lordem namiestnikiem Irlandii, w tym samym roku stał się członkiem Tajnej Rady. W 1883 wyjechał na 5 lat do Kanady, gdzie pełnił urząd gubernatora generalnego tego dominium. W 1905 ponownie stanął na czele administracji w Irlandii, tym razem na całą dekadę. Od 1913 do 1916 był także rektorem Uniwersytetu w St. Andrews. W 1916 został podniesiony do godności markiza.

W 1877 poślubił Ishbel Marjoribanks, mieli pięcioro dzieci.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]