Przejdź do zawartości

Liam Cosgrave

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liam Cosgrave
Ilustracja
Liam Cosgrave (1976)
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1920
Templeogue

Data i miejsce śmierci

4 października 2017
Dublin

Taoiseach
Okres

od 14 marca 1973
do 5 lipca 1977

Przynależność polityczna

Fine Gael

Poprzednik

Jack Lynch

Następca

Jack Lynch

Minister spraw zagranicznych Irlandii
Okres

od 2 czerwca 1954
do 20 marca 1957

Przynależność polityczna

Fine Gael

Poprzednik

Frank Aiken

Następca

Frank Aiken

Liam Cosgrave (irl. Liam Mac Cosgair; ur. 13 kwietnia 1920 w Templeogue, zm. 4 października 2017[1] w Dublinie[2][3]) – irlandzki polityk i prawnik, długoletni deputowany, minister spraw zagranicznych w latach 1954–1957, od 1965 do 1977 lider Fine Gael, w latach 1973–1977 premier Irlandii (taoiseach).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Williama Thomasa Cosgrave’a[4], który w latach 1922–1932 stał na czele irlandzkiego rządu. Uczył się w Castleknock College, studiował prawo na University College Dublin, a także kształcił się w szkolącej prawników instytucji King’s Inns w Dublinie. W 1943 uzyskał uprawnienia barristera[1][4].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Fine Gael. W 1943 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Dáil Éireann. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w dziesięciu kolejnych wyborach, zasiadając w niższej izbie irlandzkiego parlamentu do 1981, kiedy to zrezygnował z kandydowania na kolejną kadencję[5][6].

W trakcie 13. kadencji na przełomie lat 40. i 50. pełnił funkcję parlamentarnego sekretarza przy premierze oraz przy ministrze przemysłu i handlu. Od czerwca 1954 do marca 1957 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych, wchodząc w skład rządu, którym kierował John A. Costello[6]. W 1965 został wybrany na nowego lidera Fine Gael[5].

W marcu 1973 stanął na czele irlandzkiego gabinetu[6], który utworzyły FG i Partia Pracy, przez co rządząca nieprzerwanie przez kilkanaście lat Fianna Fáil musiała przejść do opozycji[1]. W 1975 był z urzędu pierwszym rotacyjnym przewodniczącym Rady Europejskiej[7]. W okresie jego rządów terroryści z Prowizorycznej Irlandzkiej Armii Republikańskiej dokonali zamachu, w którym zginął Christopher Ewart-Biggs, brytyjski ambasador w Dublinie. Reakcją na to było przygotowanie nowego prawa pod nazwą Emergency Powers Bill. Na tle jego uchwalenia doszło do kryzysu w relacjach premiera z prezydentem, w wyniku którego w 1976 prezydent Cearbhall Ó Dálaigh zrezygnował z urzędu[8]. Na skutek kolejnych wyborów z 1977 FG utraciła władzę[1]. Liam Cosgrave w lipcu tegoż roku zakończył pełnienie funkcji premiera, ustąpił też z przywództwa w partii[5]. W 1981 odszedł z parlamentu, nie prowadził od tego czasu aktywnej działalności publicznej[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był żonaty z Verą Osborne, miał troje dzieci[1], w tym polityka Liama[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Liam Cosgrave, former taoiseach and Fine Gael leader, dies aged 97. irishtimes.com, 4 października 2017. [dostęp 2017-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-05)]. (ang.).
  2. Sam Roberts: Liam Cosgrave, 97, an Irish Premier Who Helped End Violence. nytimes.com, 9 października 2017. [dostęp 2017-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-10)]. (ang.).
  3. Cosgrave, Liam. rulers.org. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
  4. a b Liam Cosgrave, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-09-25] (ang.).
  5. a b c Liam Cosgrave. electionsireland.org. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
  6. a b c Mr. Liam Cosgrave. oireachtas.ie. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
  7. Consiglio europeo. treccani.it. [dostęp 2020-09-25]. (wł.).
  8. Ronan Fanning: The many resignations of O Dalaigh. independent.ie, 29 czerwca 2006. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).
  9. Liam Collins: Former Taoiseach Liam Cosgrave left estate worth €33m. independent.ie, 20 maja 2018. [dostęp 2020-09-25]. (ang.).