Maciej Topolski (pisarz)

Maciej Topolski (ur. 1989 w Lublinie) – polski pisarz, tłumacz, eseista i antropolog.

Publikował w polskich czasopismach m.in. Czasie Kultury, Znaku, dwutygodniku, Nowej Europie Wschodniej, Odrze. Stale współpracuje z Tygodnikiem Powszechnym, dla którego pisze o fotografii^[1].

W 2012 roku opublikował autorski wybór wierszy Adama Wiedemanna Domy schadzek^[2].

Tłumaczył teksty naukowe (m.in. Michela Serresa^[3]) i literackie (m.in. June Jordan(inne języki)^[4], Billy-Ray Belcourta(inne języki)^[5]). W 2022 roku opublikowal przekład powieści wierszem Autobiografia czerwonego(inne języki) Anne Carson^[6].

W 2018 roku nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia za tom na koniec idą^[7], za który otrzymał również wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Artura Fryza^[8]. W 2021 roku znalazł się wśród finalistów Nagrody Conrada^[9] i Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza^[10] jako autor książki Niż. Laureat Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO 2020^[11].

Jako antropolog kultury zajmuje się badaniem zmysłu dotyku^[12]. Stworzył termin „antropologia taktylna”^[13]. Przygotował numer czasopisma naukowego Konteksty. Polska Sztuka Ludowa poświęcony antropologii zmysłów^[14]. W 2019 roku prowadził badania na Uniwersytecie Concordia w Montrealu w ramach stypendium Mitacs Globalink Award^[15].

Jest doświadczonym graczem konsolowym^[16] i kolekcjonerem starych amatorskich albumów fotograficznych^[17][18][19].

• na koniec idą (Dom Literatury w Łodzi, Łódź 2017)
• LUXUS (Dom Literatury w Łodzi, Łódź 2019)

• Niż (Ha!art, Kraków 2020)

• Autobiografia czerwonego. Powieść wierszem (Ossolineum, Wrocław 2022)

• Adam Wiedemann, Domy schadzek (WBPiCAK, Poznań 2012)