Przejdź do zawartości

Mark McGrath

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark McGrath
Ilustracja
Mark McGrath (2014)
Imię i nazwisko

Mark Sayers McGrath

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1968
Hartford, Connecticut

Pochodzenie

amerykańskie

Instrumenty

wokal, gitara, perkusja

Gatunki

rock alternatywny, pop-rock, punk rock, funk metal, nu metal

Zawód

muzyk, wokalista, kompozytor, osobowość telewizyjna

Aktywność

od 1988

Zespoły
Sugar Ray, Camp Freddy, Magnificent 7, Royal Machines, The Wondergirls
Strona internetowa

Mark Sayers McGrath[1] (ur. 15 marca 1968 w Hartford) – amerykański wokalista rockowej grupy Sugar Ray, z którą wylansował przeboje takie jak „Every Morning,” „Someday” czy „When It's Over”[2], kompozytor i osobowość telewizyjna[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Hartford[4] w stanie Connecticut w rodzinie irlandzkich katolików Edwarda T. McGratha i AM McGrath[5]. Wychowywał się w Newport Beach w stanie Kalifornia ze starszą siostrą Tracy (ur. 1966). Jego starszy brat Edward T. McGrath Jr. zmarł przy porodzie w 1966 na nagłą śmierć łóżeczkową. Kiedy miał dwanaście lat, jego rodzice rozwiedli się[6]. Uczęszczał do Corona del Mar High School w Newport Beach razem z Josephem McGinty Nicholem[7]. W szkole średniej grał w piłkę nożną i koszykówkę[8]. Liceum ukończył w 1986.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jego kariera muzyczna rozpoczęła się w lipcu 1988 roku, kiedy był studentem na wydziale komunikacji na Uniwersytecie Południowej Kalifornii z zespołem złożonym z jego przyjaciół z liceum w Newport Beach w hrabstwie Orange. Zespół był początkowo nazywano Shrinky Dinx, a później zmieniono na Sugar Ray[9]. Mark McGrath był wokalistą Sugar Ray w składzie: Rodney Sheppard (gitara), Murphy Karges (gitara basowa), Stan Frazier (perkusja) i Craig „DJ Homicide” Bullock. W 1994 roku zespół podpisał kontrakt z Atlantic Records. Ich nagrany w 1995 roku debiutancki album Lemonade and Brownies (Lemoniada i ciasteczka) okazał się klapą[10]. Sukces przyszedł 17 czerwca 1997 wraz z piosenką „Fly”[11].

McGrath trafił na okładki popularnych magazynów, takich jak „Spin”, „Rolling Stone”, „Teen” czy „Cosmopolitan”, a w 1998 został nazwany „najseksowniejszą gwiazdą rocka” przez magazyn „People[12].

Trafił do obsady komedii Ivana Reitmana Dzień ojca (1997), gdzie główne role zagrali: Robin Williams i Billy Crystal. Kilka utworów śpiewanych przez McGratha można było usłyszeć w filmach: „Hold Your Eyes” w thrillerze Dzikie żądze (1998), „Rivers” w Krzyk 2 (1997), „Glory” w American Pie (1999), „Fly (Without Supercat)” w Wygrane marzenia (2000), „Aim for Me” w Wielka misja Maxa Keeble’a (2001), „When It's Over” w Ostrożnie z dziewczynami (2002), „Words to Me” w Scooby-Doo (2002), „Disasterpiece” w Kasa albo życie (2002), „Someday” w Fałszywa dwunastka (2003), „A Love Like This” w komediodramacie Garry’ego Marshalla Mama na obcasach (2004) z Kate Hudson i „Fly” w serialu animowanym Amerykański tata (2008), a piosenka „Every Morning” była tłem gry komputerowej Karaoke Revolution (2003). Był autorem muzyki do komedii-parodii Keenena Ivory’ego Wayansa Straszny film 2 (Scary Movie 2, 2001). Wystąpił w komediodramacie Dziewczyny z wyższych sfer (2003)[13] z Brittany Murphy.

Na początku 2005 był również gościnnie jurorem w przesłuchaniach American Idol. Pełnił funkcję gospodarza różnych programów MTV i VH1, a także Fox Don't Forget the Lyrics! (Nie zapomnij tekstu!), World Music Awards i Radio Music Awards. W 2005 zdobył nominację do Teen Choice Awards[14]. Otrzymał propozycję zagrania roli Dexa Lawsona w serialu The WB Czarodziejki (Charmed, 2005), ale ostatecznie odrzucił ją z powodu konfliktów harmonogramu i został zastąpiony przez Jasona Lewisa. Był też prezenterem programu Warner Bros. Extra (2007-2008, 2014)[15].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Romansował z modelką Bobbie Brown, Madonną (1999), Carmen Electrą (2001), Rachel Hunter (2002), Michelle Ruben (2002), Paris Hilton (2003), Jordaną Brewster (2003-04), Sarą Foster (2005) i Pamelą Anderson (2005)[16].

Od 1994 spotykał się z kosmetyczką Carin Kingsland, z którą po 16 latach na sylwestra 2009 zaręczył się[17]. 29 kwietnia 2010 zostali rodzicami bliźniąt: syna Lydona Edwarda i córki Hartley Grace[18][19]. Wzięli ślub 24 września 2012[20].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Z zespołem Sugar Ray

[edytuj | edytuj kod]
  • 1995: Lemonade and Brownies
  • 1997: Floored
  • 1999: 14:59
  • 2001: Sugar Ray
  • 2003: In the Pursuit of Leisure
  • 2005: The Best of Sugar Ray
  • 2009: Music for Cougars

Albumy solowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 2015: Summertime's Coming (EP)

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
filmy fabularne
Rok Tytuł Rola Reżyser
1997 Dzień ojca (Fathers' Day) członek grupy Sugar Ray Ivan Reitman
2002 Scooby-Doo w roli samego siebie Raja Gosnell
2003 Pauly Shore nie żyje (Pauly Shore Is Dead) dupek golfista Pauly Shore
Dziewczyny z wyższych sfer (Uptown Girls) gwiazdor rocka Boaz Yakin
2010 Darker Side of Green (wideo) moderator Adryana Cortez, Patrick Courrielche
2014 Rekinado 2: Drugie ugryzienie (Sharknado 2: The Second One, TV) Martin Brody, przyrodni brat Fina Anthony C. Ferrante
2015 Joe Dirt 2: Beautiful Loser (wideo) Jimmy Yauch / 1965 Rory Yauch Fred Wolf
Rekinado 3 (Sharknado 3: Oh Hell No!, TV) Martin Brody, przyrodni brat Fina Anthony C. Ferrante
seriale TV
Rok Tytuł Rola
1995 Howard Stern w roli samego siebie
1998-2001 Howard Stern
2001 Drew Carey Show członek grupy Sugar Ray / gitarzysta
2003 Player$ w roli samego siebie
2004 Gorące Hawaje (North Shore)
Las Vegas
2005 Prawo i porządek: sekcja specjalna (Law & Order: Special Victims Unit) J.J. Price
2011 FCU: Fact Checkers Unit DJ Booth
2013 Biuro (The Office) w roli samego siebie
2014 Today
CollegeHumor Originals
The Neighbors John
2015 Today w roli samego siebie
Workaholics
2016 Lady Dynamite'

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mark McGrath. Listal. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  2. Mark McGrath: 'I Understand Why People Don't Like Me'. „Rolling Stone”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  3. Mark McGrath Makes Fun of His „Sugar Gay” Meltdown Netflix's 'Lady Dynamite'?. Complex. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  4. Mark McGrath Bio, Fact. frostsnow.com. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  5. Mark McGrath What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  6. Mark McGrath Trivia. FamousFix. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  7. Steve Virgen (2013-11-01): Sugar Ray to perform at SPIN gala. „Los Angeles Times”. [dostęp 2016-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  8. Allison Stewart (2015-08-13): Sugar Ray, the band that once had it all. Chicago Tribune. [dostęp 2016-11-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-13)]. (ang.).
  9. Mark McGrath. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  10. Michael Sutton: Mark McGrath Biography. AllMusic. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  11. Mark Sayers McGrath Spiky Hairstyle. Cool Men's Hair. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  12. Mark McGrath: Sexiest Rock Star. „People”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  13. Mark McGrath. SensaCine.com. [dostęp 2016-11-19]. (hiszp.).
  14. Mark McGrath TV Host, Singer. „TV Guide”. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).
  15. Mark McGrath Biography. TV.com. [dostęp 2019-11-19]. (ang.).
  16. Mark McGrath dating. FamousFix. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  17. Ryan Parry (2019-04-03): Sugar Ray's Mark McGrath reveals he's going DEAF from years of performing. „Daily Mail”. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
  18. Mark McGrath Takes the Easy Way Out. Janet Charlton's Hollywood. [dostęp 2016-11-20]. (ang.).
  19. Cassie Carpenter: Sugar Ray's Mark McGrath paid $100 to gently break up with Cameo customer's long-distance boyfriend. „Daily Mail”. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
  20. Mark McGrath Marries Carin Kingsland. „People”. [dostęp 2016-11-20]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]