Przejdź do zawartości

Masakra w Lattimer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Masakra w Lattimer – określenie brutalnie stłumionego przez policję protestu górników w Lattimer w stanie Pensylwania.

10 września 1897 r. około 300–400 górników zebrało się do udziału w marszu protestacyjnym przeciw niskim płacom i złym warunkom pracy. Demonstranci wyrażali również poparcie dla nowo powstałego Związku Górników Amerykańskich. Wśród demonstrantów byli głównie Polacy, Słowacy, Litwini i Niemcy. Po dotarciu marszu do kopalni, szeryf James F. Martin nakazał protestującym rozejście się, ale wobec ich odmowy doszło do przepychanek, a próba wyrwania jednemu z nich amerykańskiej flagi skończyła się otwarciem przez policję ognia do nieuzbrojonego tłumu. W zajściu zginęło 19 górników, a od 17 do 49 zostało rannych. Szeryf i jego podwładni byli sądzeni za przekroczenie uprawnień, ale zostali uniewinnieni[1].

W 1972 r. w miejscu zdarzenia wzniesiono pomnik z nazwiskami ofiar[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Igor Rakowski-Kłos, 10 września. Masakra w Lattimer. Amerykańska policja zastrzeliła górników, w tym Polaków [KALENDARIUM] [online], wyborcza.pl, 10 września 2019 [dostęp 2019-09-11] (pol.).