W I klasie rzeszowskiej utworzono sześć równorzędnych grup po sześć zespołów (łącznie 36 uczestników)[1]. Do klasy I przyjęto wszystkie te drużyny, które zgłosiły do rozgrywek po cztery zespoły[2][3]. Według regulaminu, po zakończeniu sezonu wyłoniony mistrz województwa rzeszowskiego otrzymał prawo wezwania jednego z przedstawicieli województwa w II lidze (w Grupie IV występowały w sezonie 1952Budowlani Przemyśl i Włókniarz Krosno) do pojedynku o miejsce w II lidze w kolejnym sezonie[3].
27 lipca 1952 zakończono ostatnią kolejkę rozgrywek w grupach[4]. Do tego czasu jednak nie zostały rozegrane wszystkie spotkania sezonu[5].
Zaległe mecze Gwardia Rzeszów – Budowlani Gorlice oraz Stal Rzeszów – Spójnia Lesko zaplanowano na 3 sierpnia 1952[5][6]. Spójnia Lesko zamierzała oddać ten mecz walkowerem[5].
Już po rozpoczęciu meczów fazy finałowej rozstrzygnięto kwestię mistrzostwa grupy V zarządzając 5 minutową dogrywkę pomiędzy Górnikiem Glinikiem Gorlice a Gwardią Rzeszów, która miała odbyć się 12 sierpnia 1952 w Rzeszowie, lecz drużyna Gwardii zrezygnowała ze współzawodnictwa, wobec czego przyznano walkower dla zespołu z Gorlic[7].
Rozgrywkę finałową pomiędzy zwycięzcami grup zaplanowano w okresie od 9 sierpnia do 14 września 1952[5]. W tym terminie zwycięzcą finałów została drużyna GWKS Rzeszów[8], a przed 23 września 1952 rozegrano zaległe dwa ostatnie mecze tej rozgrywki[9].
Zgodnie z przyjętym regulaminem zwycięzca finałów I klasy przystąpił do rywalizacji o miejsce w II lidze z najniższej sklasyfikowanym zespołem województwa rzeszowskiego w sezonie II ligi 1952, którym byli Budowlani Przemyśl. Rozgrywkę przeprowadzono w formie dwumeczu.
9 listopada 1952: Rzeszów, stadion Ogniwa: GWKS Rzeszów – Budowlani Przemyśl 0:1 (0:1). Gol: Gawlikowski 3'. GWKS nie wykorzystał rzutu karnego w II połowie[10]
