Polinów (województwo lubelskie)
Wygląd
Na mapach: 52°09′22″N 23°09′48″E/52,156111 23,163333
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
83 |
Kod pocztowy |
21-505[4] |
Tablice rejestracyjne |
LBI |
SIMC |
0013066[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu bialskiego | |
Położenie na mapie gminy Janów Podlaski | |
52°09′22″N 23°09′48″E/52,156111 23,163333[1] |
Polinów – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Janów Podlaski[5][6].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1021671 | Dąbrowa | część wsi |
1021688 | Mauryki | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Janów Podlaski[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 71 mieszkańców[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Jana Apostoła w Klonownicy Dużej.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107501
- ↑ Wieś Polinów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-04] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-28] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 950 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa [dostęp 2023-11-28]
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Polinów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 585 .